Fréttablaðið - 03.09.2005, Síða 52

32 3. september 2005 LAUGARDAGUR
Mörgum hrýs hugur við skepnum á borð við þær sem búa í hús-inu í Vesturbænum og sjálfsagt hefðu fæstir áhuga á að hafaslík dýr á heimilum sínum. Öðru máli gegnir um húsráðandann,
sem annast þau með sama hætti og bestu og mestu hundavinir hugsa
um hvuttana sína. Lögum samkvæmt er óheimilt að flytja dýr sem þessi
til landsins en eigandinn hefur borið þau flest með sér í vösunum í
gegnum græna hliðið í Leifsstöð. Sum þeirra eru keypt í Danmörku og
Þýskalandi þar sem hægt er að kaupa þau í hefðbundnum gæludýra-
verslunum en flest rekja uppruna sinn til fjarlægari landa. Munnar
þeirra og magar eru smáir og því ekki ýkja dýrt að halda þau. Músaung-
ar, skordýr og kál eru helsta fæða þeirra og almennt lifa þau hljóðlátu
og rólegu lífi. Við látum myndirnar tala sínu máli.
bjorn@frettabladid.is
FR
ÉT
TA
B
LA
Ð
IÐ
/H
EI
Ð
A
D‡ragar›ur
í Vesturbænum
Í húsi einu í Vesturbæ Reykjavíkur búa ekki a›eins
menn heldur líka nokkrir málleysingjar. Slanga, skjald-
bökur, tarantúla, e›la og fiskar lifa flar hvert í sínu búr-
inu undir vökulum augum páfagauksins Hansínu.
SLANGAN Hún er smá en kná og liggur
hreyfingarlaus í búrinu sínu lungann úr
deginum. Músaungar eru það besta sem
hún fær að éta.
TARANTÚLAN Þessi var flutt til landsins í filmuboxi en hefur vaxið og dafnað síðan. Hún
skiptir reglulega um ham og vex og dafnar í búrinu sínu. Skordýr eru uppáhaldsmaturinn
hennar.
EÐLAN Umhverfi hennar minnir á þær aðstæður sem er að finna í hitabeltislöndunum,
enda upprunnin frá Kúbu.
PÁFAGAUKURINN HANSÍNA Eina dýrið á heimilinu sem lætur í sér heyra. Hansína
heldur sig samt yfirleitt á mottunni enda hefur henni aldrei tekist að fá sambýlinga sína í
samræður.
FISKUR
SKJALDBÖKURNAR Ekki er æsingnum fyrir að fara á þessum bænum. Skjaldbökurnar
komu til landsins í hvor í sínum buxnavasanum.
TRJÁBUKKNI
BJALLA