Fréttablaðið - 03.05.2006, Síða 16

3. maí 2006 MIÐVIKUDAGUR16
nær og fjær
„ORÐRÉTT“
GRAFIÐ EFTIR GULLI Unnið er á skurðgröfu í kjallara hússins við Hafnarstræti 1-3 b en inn
í það er gengið frá Nausti, lítilli götu milli Hafnarstrætis og Tryggvagötu. Grafið er hálfan
metra ofan í jörðina til að hækka lofthæð hússins. Í því var spilasalurinn Gullnáman og því
er vert að spyrja hvort gull leynist í kjallaranum. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
Manngæska
„Ef upp koma alvarleg atvik,
þegar fangi þarf á bráðri
hjálp frá sálfræðingi að
halda, þá reynum við alltaf
að bregðast fljótt við því.“
ÞÓRARINN VIÐAR HJALTASON
SÁLFRÆÐINGUR Á LITLA-HRAUNI
UM SÁLFRÆÐIAÐSTOÐ FANGA.
FRÉTTABLAÐIÐ.
Missa og ekki missa
„Það blasir einfaldlega við
að Reykvíkingar og aðrir
landsmenn munu missa
flugvöllinn til Keflavíkur ef
ekki er haldið fast á málum.“
ÓLAFUR F. MAGNÚSSON,
FRJÁLSLYNDA FLOKKNUM, UM
REYKJAVÍKURFLUGVÖLL Í GREIN Í
FRÉTTABLAÐINU.
Fyrir fjórtán árum síðan kom pak-
istanski dráttarvélasölumaðurinn
Allah Noor Davi auga á hvítskeggj-
aðan mann grafa Kóraninn, helga
bók múslima, í grafreit nokkrum.
Við þá sjón fékk Davi hugmynd: að
útbúa neðanjarðarvölundarhús,
þar sem fólk gæti lagt gamla
Kórana til hinstu hvílu.
Samkvæmt íslam má ekki bara
henda ónýtum Kórönum, heldur
verður annað hvort að grafa bæk-
urnar í grafreitum eða fleygja
þeim í ár eða hafið, að sögn Davi.
Því þótti honum upplagt að útbúa
grafreit fyrir bókina helgu og
hófst þegar handa við verkið.
Jarðgöng Davis, sem eru í
Chiltan-fjöllunum, eiga engan sinn
líka í Pakistan. Nú eru þau orðin
nær tveggja kílómetra löng og
samanstanda af 56 tengdum teppa-
lögðum göngum þar sem ritning-
unni er staflað í taupokum með-
fram veggjunum.
Allt að 200 gestir heimsækja
göngin á degi hverjum og ekkert
lát er á Kóranasendingum.
Að sögn Davis koma um 10
vörubílar í hverjum mánuði hlaðn-
ir trúarritinu og síðum úr dagblöð-
um og tímaritum þar sem vitnað
er í vers þess. Sendingarnar eru
flokkaðar og bækur sem hægt er
að endurnýta eru bundnar inn á ný
og gefnar í moskur, skóla og til
fátækra, en gamlir Kóranar, sumir
allt að 300 ára, eru varðveittir
undir gleri í göngunum. - smk
KÓRANAHELLIR Milljónir síðna úr Kóraninum hafa verið lagðar til hinstu hvíldar í þessum
helli. FRÉTTABLAÐIÐ/AP
Kóranar lagðir til hinstu hvílu
FRÁ PATREKSFIRÐI
Vestfirðingar
í sjálfstyrkingu
Vestfirðingar hafa lengi
haft það orð á sér að vilja
láta verkin tala og vera
ekki með neitt múður.
Ingrid Kuhlman, ráðgjafi
hjá Þekkingarmiðlun, held-
ur senn til Patreksfjarðar
til að kenna fólki að koma
fram af sjálfsöryggi en hún
telur tímabært að vest-
firskir harðjaxlar fari að
ræða hlutina.
Ingrid Kuhlman hefur oft farið
vestur á firði til að kenna fólki að
koma fram af sjálfsöryggi en hún
segir ekki veita af slíkri þjálfun
hér á landi þar sem lítið hafi verið
lagt upp úr slíkri fræðslu í skólum
á árum áður og því hafi fáir fengið
tilsögn í því að standa frammi
fyrir fólki og tjá sig. Þann 16. maí
mun Patreksfirðingum gefast
tækifæri til að fá leiðsögn í því frá
Ingrid.
„Bresk könnun hefur leitt það í
ljós að 41 prósent aðspurðra bera
mestan kvíðboga fyrir því að
þurfa að standa frammi fyrir
fólki og tala og það er engin
ástæða til að ætla að þessu sé
öðruvísi farið hér á landi,“ segir
Ingrid.
En þarf fólk í sjávarþorpi þar
sem allir þekkja alla leiðsögn í því
að koma fram? Hefur það ekki
ævilanga reynslu í því? „Það er nú
þannig að það getur verið miklu
erfiðara að tala til hóps fólks sem
maður þekkir vel. Hver kannast
ekki við það að verða feiminn
þegar hann er að tala til fólks og
sér mömmu gömlu meðal áheyr-
enda? Það er því engin minni þörf
á þessu í minni samfélögum.“
En er það öðruvísi að kenna
Vestfirðingum en öðrum þessa
tækni? „Vestfirðingar eru harð-
duglegir og hafa löngum verið
þekktir fyrir það að láta verkin
tala og ekkert múður. Það er í
sjálfu sér ágætt en sú staða kemur
þó oft upp þar sem þörf er á því að
ræða málin í stórum hópi eins og
til dæmis á vinnustöðum. Það er
því alveg tímabært að huga að því
hvað maður hefur til brunns að
bera þegar slíkar aðstæður koma
upp,“ segir Ingrid. Námskeið
hennar hafa yfirleitt verið vel sótt
,jafnvel í minni þorpum. „Ég hélt,
til dæmis sjálfstyrkingarnám-
skeið fyrir konur á Tálknafirði og
þá komu hátt í 30 konur. Karlmenn
virðast hins vegar ekki vera jafn
spenntir fyrir sjálfstyrkingar-
námskeiðunum. Þeim finnst þeir
ekkert þurfa á þeim að halda.“
Þekkingarmiðlunin er í sam-
vinnu við Fræðasetur Vestfjarða
og er það þessu samstarfi að þakka
hversu víða og títt námskeiðin
hafa verið haldin á Vestfjörðum.
jse@frettabladid.is
INGRID KUHLMAN Fjölmarg-
ir Vestfirðingar hafa fengið
að súpa af þekkingar brunni
Ingridar og nú fer hún til
Patreksfjarðar í þarnæstu
viku til að leiðsegja bæj-
arbúum við það að koma
fram af sjálfsöryggi.
„Það er komið sumar og stutt í að maður byrji
í golfinu. Ég var að koma frá Kanaríeyjum svo
ég er vongóður að maður komi sterkur undan
vetri,“ segir Baldur Brjánsson sem íslensk þjóð
þekkir best í hlutverki töframannsins. Ekki
segist hann nota töfra við golfið en hefur þó
náð góðri forgjöf, fór lægst niður í 7,2 en er
núna með 11,3. „Síðustu þrjú ár hafa verið
frekar í daufara lagi en það á að setja trukk
í þetta núna.“ Baldur fer töluvert til útlanda
til að þjóna golfgyðjunni og þá gjarna í hópi
góðra vina. Hann segir það ómissandi að
lengja sumarið í báða enda með golfferðum
og njóta síðan þess besta yfir sumarið heima
á Íslandi.
Baldur er dellukarl mikill og það er ekki
síst þess vegna sem hann leiddist út í heim
töfra og sjónhverfinga. „Ég held að ég hafi
byrjað tólf ára, en þá bjó ég norður á Akureyri.
Þá kom frændi minn frá Reykjavík og var besti
töframaður í heimi að mínu mati. Ég varð
alveg heillaður af þessum heimi og byrjaði að
hrekkja pabba og mömmu. Ég lagðist svo í
bækur til að læra meira og fór utan til að sjá
aðra. Síðan leiddi eitt af öðru og maður fór að
finna upp eigin brögð. Frægast varð þegar ég
kveikti eldinn á þrjátíu metra færi.“ Spurður
hvernig hann hafi farið að því segir Baldur að
það leyndarmál fari með honum yfir móðuna
miklu og blaðamaður skilur að spurningar
hans um aðferðafræði töframannsins skila
honum engu. Baldur á þrjá stráka, barna-
börn, sem eru nýkomnir á æsingaaldurinn
og er byrjaður að þjálfa þá í sjónhverfingum.
Leyndar málunum er því greinilega haldið
innan ættarinnar.
Baldri er ekkert óviðkomandi því atvinna
hans er allt það sem fellur til. Hann hlær
þegar hann minnist á það að fólk spyrji hann
gjarna hvort hann sé á bótum þegar hann
getur ekki nefnt fastan
vinnustað. Smíðar eru
honum hugleiknar
bæði sem atvinna og
í tómstundum. Þar
er efniviðurinn bæði
viður og gull, því hann
smíðar skartgripi þegar
vel liggur á honum. „En
það sem skiptir mestu
er að ég er alltaf í sömu
stærð af skóm,“ segir
hann óræður og kveður
hlæjandi.
HVAÐ ER AÐ FRÉTTA? BALDUR BRJÁNSSON LÍFSKÚNSTNER
Alltaf í sömu stærð af skóm