Réttur


Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 12

Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 12
12 RÉTTUR Um forystu einstakra þjóöa á ýmsum skeiðum í hinni alþjóðlegu sókn til lýðræðis Rétt er að rifja það upp nú, þegar svo mikið er talað urn afstöðu verkamannastéttarinnar í heiminum til einstaks ríkjasambands, svo sem t. d. Ráðstjórnarríkjanna eða ein- staks ríkis annars, þar sem verkamannastéttin hefur sigrað, hvernig aðrar stéttir hafa fyrrum litið frá alþjóðlegu sjónar- miði á þau lönd og þær þjóðir, sem ruddu brautina í þessari sókn þjóðanna til síaukins lýðræðis. Eftir að ríkari hlutinn af borgarastéttinni Iiafði sigrað í Bretlandi í borgarastyrjöld við konung og aðal um miðbik 17. aldar, gerði þessi burgeisastétt bandalag við jarðeigna- aðalinn og kom á stjórnskipulagi, sem vel mætti kalla eins konar „frjálslynt" einræði aðals og auðmanna, en aðeins með hreinni misnotkun lýðræðishugtaksins væri liægt að skíra það mjög takmarkað yfirstéttar-,,lýðræði“. En þrátt fyrir þessa mjögsvo áberandi galla hins enska „lýðræðis“ á 18. öld, þá var almennt litið svo á, meðal borgarastéttanna, sem sóttu fram og háðu sína baráttu í öðrum löndum, Frakklandi, Þýzkalandi og víðar, að England og hið enska stjórnskipu- lag væri fyrirmyndin, hugsjónin, sem keppa bæri að. — Menntamenn borgarastéttarinnar frönsku á 18. öld vísuðu alltaf til Englands, töluðu með aðdáun um England og frelsi þess og lýðræði. Og hversu mun okkur ekki þykja það frelsi og lýðræði, sem þá var í Englandi, fram úr hófi lítilmótlegt mælt á vorrar tíðar mælikvarða. En þetta skipulag var þá framkvæmd hugsjónar, sem örvaði þúsundir til að fórna lífi sínu fyrir hana og þola hennar vegna dýflissur, bastillur og útlegð. Og eins og nærri má geta fengu þeir oft orð í eyra, menntamenn Frakklands á 18. öld, að þeir væru enskir agentar o. s. frv. Eftir frönsku byltinguna var öll Evrópa sett á annan end- ann með framkvæmd á borgaralegu lýðræði á franska vísu og annarri eins gerbyltingu og almennum kosningarétti,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.