Réttur


Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 21

Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 21
RÉTTUR 21 kvæmilegar forsendur þess sigurs, sem lýðræði og þjóðfrelsi heimsins átti tilveru og þróunarmöguleika sína undir. Pólitískt form stjórnskipulags Ráðstjórnarríkjanna miðast þess vegna fyrst og fremst við þennan tilgang. Upphaflega var í stjórnskipulaginu mörkuð forysta og vald verkamanna- stéttarinnar, einnig gagnvart bændum, og það tryggt með sérréttindum verkamannastéttinni til handa svipað og borgarastéttin á sínum tíma t. d. fyrir aldamótin á íslandi áleit nauðsyn að tryggja sér kosningarétt framar öðrum þjóðfélagsþegnum. En smám saman var þó þessu breytt í almennara horf, þannig að bændum og öllum öðrum þegn- um þjóðfélagsins var tryggður jafn kosningaréttur og verka- mönnum. Þegar menn dæma um það form lýðræðis, sem verkamanna- og bændastétt Ráðstjórnarríkjanna hefur skap- að sér, verða menn alltaf að hafa það í huga, að það er stríð- andi lýðræði, hervætt lýðræði í þess orðs eiginlegu og raun- liæfu merkingu, sem þarna hefur verið allan þennan tíma og sett mark sitt á þjóðfélagið, sem þar skapast. En fyrir það, að þetta er vald verkamanna og bænda, virk sjálfstjórn fjöldans á framleiðslunni og þjóðlífinu öllu, samfara meira jafnrétti og bræðralagi en ella þekkist, er það víðtækara og raunhæfara lýðræði en það lýðræðisfyrirkomulag í ýmsum auðvaldslöndum, sem veitir á ýmsum sviðum almenn rétt- indi í orði, en sviptir svo fjöldann möguleikum til þess að hagnýta sér þessi réttindi nema að litlu leyti og með ógur- legum fórnum og gerir fólkið undirorpið allt að því þræla- haldsoki á sviði atvinnulífsins. Og þegar rætt er um þau svið, þar sem talið er, að meiri persónuleg réttindi séu veitt í auð- valdslöndum en t. d. í Ráðstjórnarríkjunum, svo sem um eignarétt á framleiðslutækjum, þá ber að minnast þess, að sá „réttur“ fyrir einn þýðir kúgun fyrir aðra. Eða hvað myndum vér í borgaralegum lýðræðisríkjum segja um að lögleiða aftur þau persónulegu réttindi að mega eiga þræla eða hafa bændur í ánauð? Vér myndum álíta það álíka firru og rússneskir verkamenn það að lögleiða „rétt“ eins manns
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.