Réttur - 01.01.1946, Qupperneq 44

44
RÉTTUR
sér þær nánar, má vísa til ritsins Stofrilán sjávarútvegsins,
sem atvinnumálaráðuneytið hefur gefið út, en þar eru 51!
skjöl málsins birt. í stuttu máli má segja, að andstaða Lands-
bankans við frumvarpið hafi aðallega verið þrenns konar,
andstaða og óvild á nýsköpunarframkvæmdum sem slíkum,
og þar af leiðandi óbeit á að styðja þær fjárhagslega, and-
staða gegn því, að veita jafnmikil og jafnódýr lán, og í þriðja
lagi andstaða gegn fjáröflunarleiðinni, skyldulánunum hjá
seðladeildinni.
í þessari andstöðu Landsbankastjórnarinnar komu fram
sjónarmið á starfsemi bankans, sem eru mjög óskyld þeim
sjónarmiðum, sem liér hafa verið sett fram og einkenndu
frumvarpið. í fyrsta lagi lítur bankastjórnin svo á, að það sé
hún, sem með lánastarfseminni eigi að ráða yfir atvinnulífi
landsins, en ekki, að það séu hin lýðræðislegu stjórnarvöld
landsins, Alþingi og ríkisstjórn, sem marka eigi stefnuna í
atvinnumálum þjóðarinnar, og bankanum beri að haga starf-
semi sinni í samræmi við þá stefnu.
Kemur þetta fram í tilraunum bankastjórnarinnar til að
eyðileggja nýsköpunaráformin, sem Alþingi, ríkisstjórn og
yfirgnæfandi meirihluti þjóðarinnar er fylgjandi, með Jjví að
vilja ekki tryggja þeim nægilegt lánsfé. í öðru lagi verður
ekki vart neins skilnings á því, að þjóðbankinn eigi að haga
starfsemi sinni með hagsmuni allrar þjóðarinnar fyrir aug-
um, kappkosta að auka þjóðartekjurnar sem rnest, og liaga
útlánum sínum og vaxtakjörum í samræmi við Jjað. í stað
Jjess virðist bankastjórnin líta á Jojóðbankann sem einkafyrir-
tæki, og fyrst og fremst hugsa um afkomu og öryggi bankans
sjálfs án tillits til þjóðarheildarinnar. Slíkt sjónarmið má
vitaskuld ekki leggja á stofnun allrar þjóðarinnar eins og
Landsbankinn er. Hvað stoðar Jaað, þó bankinn sýni góða af-
komu, ef atvinnuvegir landsmanna fá ekki nóg lánslé til
starfsemi sinnar, og afleiðingin verður atvinnuleysi og fátækt
allrar þjóðarinnar.
Mótþrói Landsbankastjórnarinnar gegn frumvarpinu varð