Réttur - 01.01.1946, Qupperneq 58

58
RÉTTUR
eins ef rétt er stefnt. Allur meginþorri mannkynsins lítur á
nýtt heimsstríð með skelfingu og viðbjóði. En ósjálfráð and-
úð og huglægar óskir eru þó ekki einar nægar, eins og öll
fyrri reynsla liefur ljóslega sýnt, nema þeim sé breytt í sam-
einaða, jákvæða baráttu, byggða á skýrum pólitískum skiln-
ingi á því, bvérnig sameining verði varðveitt, binir aftur-
baldssömu stríðsæsingamenn að velli lagðir, og ófriði afstýrt
á þessu stigi veraldarsögunnar. Það eru ákvarðanir vorar og
aðgerðir á árinu 1946, fyrsta skapandi árinu eftir endi stríðs-
ins og ósigur fasismans, er úrslitum munu ráða í framtíð-
inni urn margra ára skeið, einkum þær sem snerta sambúð
Bretlands, Bandaríkjanna og Sovétríkjanna.
Ummæli Leníns um þriðju heimsstyrjöldina
Fyrir löngu, á árum fyrstu beimsstyrjaldarinnar, þegar
goðsagan um „stríð til að sigrast á stríðinu" og „eilífan frið“
innan auðvaldsskipulagsins átti víða miklu gengi að fagna,
sagði Lenín, að ef mannkynið drægi ekki réttar ályktanir af
fyrsta heimsstríðinu, myndi annað á eftir koma, og ef menn
lærðu ekki af því að beldur, myndi þriðja styrjöldin dynja
yfir. Þessi ummæli eru eins sönn og frekast má verða enn
þann dag í dag. Það er óvefengjanleg meginregla að óleysan-
legar andstæður auðvaldsskipulags og beimsveldastefnu geta
óhjákvæmilega af sér stríð og að sérbver draumur um stöð-
ugan frið innan auðvaldsskipulagsins er mannskemmandi,
bættuleg blekking. En með þessu var Lenín ekki að flytja
neina forlagakenningu né balda því fram, að eigi yrði hjá
því komizt, að liver heimsstyrjöldin ræki aðra. Hann benti
þvert á móti á brautina fram, sýndi verkalýð og þjóðum
heimsins, bverja baráttu þær yrðu og ættu að heyja gegn
heimsvaldastríði og beimsvaldastefnu. Marxisminn hefur
ætíð kennt oss, að samtök verkalýðs og þjóða séu fær um
að hnekkja styrjaldarvoða, og öðlast með þeim sigri nýjan
þrótt og meiri til þess að stöðva nýtt stríð, og geta loks fyrir