Réttur - 01.06.1947, Síða 46

118
R É T T U E
Bandaríkjunum, nema fyrir 10% af sínu mikla láni. Hér
á íslandi hefur stjórn Stefáns Jóhanns Stefánssonar
stöðvað nýsköpun atvinnulífsins, hindrað frekari upp-
komu stóriðju. Að hve miklu leyti slíkt er gert í sam-
ráði við erlenda auðhringa, skal ekki sagt. En í þágu
þeirra eru slíkar ráðstafanir gegn vaxandi efnahags-
legu sjálfstæði Islands. Jafnframt reynir svo ameríska
stóriðjuvaldið að knýja fram tollabandalag lénsríkja
sinna til þess að drepa með samkeppni sinni iðnað hvers
af þessum löndum.
Hér á íslandi krefjast hagsmunir þeirra heildsala
hins sama, sem umboðslaun fá af erlendri vöru viðkom-
andi auðhrings, og reyna því að drepa þann innlenda iðn-
að, sem er einn þáttur þjóðarinnar í efnahagslegri sjálf-
stæðisbaráttu hennar. Hagsmunir þessara heildsala hafa
ráðið aðgerðum núverandi stjórnar. Barátta einokunar-
hringanna erlendu og ,,faktora“ þeirra hér gegn inn-
lendum iðnaði endurtekur söguna af viðureign Hörmang-
ara og Skúla fógeta.
Ameríska auðvaldið hefur eftir mætti reynt að 'hindra
leppríki sín í því að verzla við Sovétríkin og hin nýju
sósíalistisku lýðræðisriki Mið- og Austur-Evrópu. Stjórn
Stefáns Jóhanns, undir forustu utanríkisráðherra, Bjarna
Ben., hefur reynt að framfylgja þeirri stefnu, eins og
hún hefur þorað. En það er hins vegar erfitt sökum
þess hve augljósir hagsmunir Islands eru af því að hafa
mikla verzlun við nefnd lönd, sem hafa bæði gefið Is-
landi hæst verð fyrir vörur þess og hagstæðastan verzl-
unarjöfnuð.
En svo mikill er yfirgangur þessara amerísku erind-
reka að nú lítur helzt út fyrir að þeir ætli sér að eyði-
leggja viðskiptin við ríki Mið- og Austur-Evrópu, sem
í senn eru eðlilegustu markaðslönd Islands og gætu veitt
þjóð vorri tryggingu gegn því að afleiðingar nýrrar
kreppu í auðvaldsheiminum bitnuðu á henni.