Réttur - 01.06.1947, Qupperneq 60

132
RÉTT UR
Fyrir þeim mönnum, sem þannig hugsa, eru heimsyf-
irráð auðmannastéttarinnar allt, — land og þjóð, sem
þeir kalla sína, ekkert.
Islenzk alþýða barg tungu vorri, þegar höfðingjar og
embættismenn, drottnendur lands vors í umboði erlends
valds, glötuðu henni.
Það verður nú fyrst og fremst komið undir árvekni,
frelsishug og samheldni íslenzkrar alþýðu: verkamanna,
sjómanna, bænda og menntamanna, að bjarga frelsi
þjóðar vorrar og tilveru úr helgreipum amerísks ofur-
eflis og hættum nýrrar heimsstyrjaldar.
Aldrei fyrr hefur svo erfitt 'hlutverk verið lagt á
herðar svo fámennra stétta. En við skulum vona að
sá kraftur, sem haldið hefur þessari þjóð lifandi á landi
voru í þúsund erfið ár, megni líka að gera íslenzka al-
þýðu færa um að vinna það kraftaverk.
VI.
„Þrælajörð þér veröldin verður,
verk þín sjálfs nema geri þig frjálsan“
Núverandi kynslóð þurfti engu að fórna og enga
harða baráttu að heyja til þess að endurreisa lýðveldið.
Forfeður vorir höfðu háð það stríð og fært þær fórnir,
sem til þess þurfti að vér gætum uppskorið ávöxtinn.
En land vort er enn ekki frjálst. Meðan erlent vald
enn hefur fangstað á íslenzkri grund og ógnar oss með
því að nota hann verr en hugsanlegt var að nota Grímsey
fyrrum, þá er ekki einu sinni pólitísk frelsisbarátta
þjóðarinnar sigursælt til lykta leidd.
Baráttuna fyrir fullum sigri Islands í pólitískri frels-