Réttur - 01.06.1947, Qupperneq 62

134
RÉTT UR
við kröfum amerískra heimsveldissinna um áframhald-
andi herstöðvar hér, — nei, við öllum kröfum um her-
stöðvar, 'hvaðan sem þær koma.
Vér erum þess fullvissir að vort nei, verður virt, svo
sterk eru friðaröfl heimsins nú þegar. Vér þurfum að-
eins að sigrast á þeirri hatrömmu fimmtu herdeild, sem
amerískt auðvald á hér innanlands og daglega reynir að
svæfa íslenzkan þjóðarmetnað og frelsisást með pólit-
iskum ósannindaaustri sínum á alla, sem krefjast Is-
lands fyrir Islendinga eina.
Örlög vor eru í eigin höndum nú sem fyrr. Aldrei
hefðu Noregskonungar lagt Island undir sig, nema með
tilstyrk íslenzkra höfðingja. Engin tök geta amerískir
auðjöfrar haft á íslandi, nema með beinni aðstoð ís-
lenzkra auðmanna og afturhaldsseggja.*
★
Þjóðskáldið Matthías Jochumsson orti um aldamótin
sinn dýra, fagra óð til tungunnar, stílaðan til Vestur-
Islendinga, þar sem hann særir þá „við sól og báru“ að
vera forverðir tungunnar í Vesturheimi.
En þetta dásamlega ljóð er ekki aðeins þrungið til-
finningunni fyrir því, hvernig Island hefur þjáðst og hvað
* Þorsteinn Erlingsson lýsir sigurvissu Islands í hverju frelsis-
stríði , ef það aðeins sigrist á þessum erindrekum yfirgangsseggj-
anna, í kvæðinu „Island".:
„Og opnirðu’ ei sjálf þínum óvinum frið,
er allt þeirra vindgjálfur búið.
Og alirðu’ sjálf ekki svikara lið,
er sverðið úr hendi þeim snúið.
Það greinir þér reynsla þín gömul og ný,
ef gjörvöll þín saga’ er ei lýgi.
Þú verður að standast í stríðinu því —
þú stendur svo ljómandi að vígi.“