Réttur - 02.05.1950, Síða 4

84
RÉTTUR
ræningjarnir frá Evrópu frá því þeir fyrst lögðu leið sína
þar austur eftir, reynt að láta greipar sópa um auðlind-
ir þessara landa, stundum undir yfirskyni kaupmennsk-
unnar, eins og Hörmangarar hér, en oftast sem opinberir
ránsmenn, er með ofbeldi lögðu landið undir sig og arð-
rændu það síðan.
Portugalar tóku Malakka-borg, — sem þá var sá lykill
að samgöngum og viðskiptum um Sundin þar eystra, sem
Singapore nú er, — árið 1511. Hollendingar tóku hana
síðan af þeim 1641. 1795 tóku Bretar hana af Hollending-
um og notuðu hana sem stökkpall til að leggja undir sig
Indlandseyjar, en urðu að afhenda Hollendingum þessar
nýlendur aftur eftir fall Napoleons. En brezka auðvaldinu
tókst að kaupa Singapore-eyjuna af soldáni einum 1819,
fyrir 4 milljónir dollara, og 1824 komst Malakka aftur
undir brezkt vald, og síðan var smám saman brotinn eða
keyptur undir vald brezkra auðmanna mestallur Malakka-
skagi.
Síðan hafa brezku auðfélögin rænt auðlindir Malakka-
skaga í rúma öld, unz þau flúðu fyrir Japönum í síðustu
heimsstyrjöld.
Veigamestu auðlindirnar, sem Bretar hafa ausið arði
af, eru gúmmí-ekrurnar og tin-námurnar. Gildi þessara
auðlinda fyrir Breta sést bezt af því, að fyrir stríð voru
framleidd á Malakkaskaga % af allri giimmí-framleiðslu
heimsins og af tin-framleiðslu hcimsins. Og hvortveggja
þessar afurðir seldust fyrst og fremst í Bandaríkjunum,
svo að nú eftir stríð, fengu Bretar fleiri dollara fyrir út-
flutning frá Malakkaskaga en frá Bretlandi sjálfu.
Brezku auðfélögin raka saman of fjár á sölu þessara
afurða. Dunlop Rubber Co., eitt bílhringafélag í Malaja-
löndum, græddi síðasta ár rúmar 10 milljónir sterlings-
punda (10,768,000 f). Og því gífurlegri sem gróði gúmmí-
og tinkónganna er, því ömurlegri eru laun verkamann-
anna á Malakkaskaga. 1947 voru launin rúm 4—5 sterl-