Réttur - 01.05.1961, Blaðsíða 10

170
II É T T U K
Dagsbrúnarstjórnin og Dagsbrúnarmenn sáróánægðir yfir
að liafa yfirleitt nokkra fulltrúa atvinnurekenda í stjórn
sjóðsins, en ákváðu að ekki væri rétt að heyja verkfall lang-
an tíma enn út af þessu einu, enda væri þessi skipan sjóð-
stjórnar aðeins til bráðabirgða og Dagsbrún myndi vinna að
því að fá óskoruð ráð yfir styrktarsjóði sínum.
Lauk Dagsbrúnarverkfallinu 29. júní eftir réttan alman-
aksmánuð. Og fagfélögin knúðu og fram svipaða samninga
með álíka löngu verkfalli.
Ofstækisklíkan í Vinnuveitendasambandi Islands liafði
barizt eins og sært villidýr, — og það að samið var við Dags-
brún en ekki haldið áfram endalaust, var sumpart sökum
þess, að ýmsir skynsamari og sanngjarnari atvinnurekendur
tóku fram fyrir hendur hinna, er þeir sáu í hvert óefni mál-
um þjóðfélagsins var stefnt. En Vörubílstjórafélagið Þrótt-
ur fékk og að kenna á þessu ofstæki, er það að lokum gekk
til samninga eftir 6 vikna baráttu, er liáð var fyrst og fremst
fyrir sanngjarnri vinnumiðlun.
Verklýðshreyfingin vann sigur í þeim hagsmuna-
átökum, sem hún háði við auðmannastéttina júnímán-
uð allan 1961. Verkalýður íslands sýndi, að hann var
Reykjavíkurauðvaldinu yfirsterkari.
En íslenzk þjóð fékk að sjá framan í það ofstæki, er
grípur hatramasta hluta auðvaldsins, þegar það tapar.
Þjóðin sér af framferði og ábyrgðarleysi ofstækis-
mannanna, hvílíkt tjón Reykjavíkurauðvaldið undir
forustu þeirra veldur þjóðfélaginu, ef það er ekki brot-
ið á bak aftur, jafnt á vettvangi hagsmunaátaka sem
stjórnmála. Þelta Reykjavíkurauðvald hefur undir for-
ystu núverandi ríkisstjórnar fengið slíkar „innspraut-
ingar“ fræðikenninga og auðmagns frá Bandaríkjun-
um, að stígið hefur því til höfuðs, svo það hyggur á
alræði sitt yfir íslenzkri þjóð og hyggst eitt eiga að