Réttur - 01.05.1961, Blaðsíða 62

222
R E T T U R
komu sér upp voldugum fyrirtækjum í allri Vestur-Evrópu. Þýzka
auðvaldið lifnaði fljótt við af amerísku „blóðgjöfinni“.
Og ekki leið á löngu unz þýzka og franska auðvaldið mynduðu á
ný „kola- og stálliring“ Vestur-Evrópu: Aftur voru kolakóngar Ruhr
og stálbarónar Frakka farnir að vinna saman gegn Englandi eins og
milli hinna styrjaldaráranna.
Þýzka auðvaldið þróaðist örar en öll önnur auðvaldsríki Vestur-
Evrópu. Jafnvel efnahagsþróun Frakklands var síðasta ártug (1950
—60) örari en Englands.
1957 var myndað Efnahagsbandalagið af sex ríkjum: Vestur-
Þýzkalandi, Frakklandi, Ítalíu, Hollandi, Belgíu og Lúxemburg. —
Ilér var að rísa upp nýtt ríki, nýtt auðvaldsstórveldi. Hið forna stór-
þýzka auðhringavald, sem hleypt hafði af stað tveim heimsstyrjöld-
um á þessari öld, var nú að sameina undir efnahagslegum ægishjálmi
sínum þessi riki, sem það áður hafði reynt að leggja undir sig var-
anlega með hervaldi, en mistekizt.
Þessu bandalagi var beint gegn brezka auðvaldinu.
1 janúar 1959 hófst fyrir alvöru „árásin“ á Bretland: 10% tolla-
Iækkun „hinna sex“ kom til framkvæmda. I marz 1959 var samþykkt
Hallstein-skýrslan um að flýta tollalækkununum: herða þannig
árásina.
Bretland reyndi að verja sig með því að mynda „fríverzlunar-
svæði“ landanna sjö (Norðurlanda, Sviss, Austurríkis, Portúgals)
í marz 1960.
Nú á þessu ári 1961 er hrezka auðvaldið að tapa „orustunni um
Bretland“ og hefur nú ákveðið að leita samninga við Efnahags-
bandalagið um uppgjöf og innlimun Bretlands í það. Vestur-þýzka
auðvaldið er að koma Bretlandi á kné og bak við stendur ameríska
auðvaldið og knýr brezka auðvaldið til uppgjafar.
Hvernig stendur á að brezka auðvaldið, sem var voldugast allra
auðvalda í byrjun aldarinnar, er nú að beygja sig og bíða lægri hlut
í viðureigninni við þýzka og ameríska auðvaldið? Hvernig stendur
á að mikill hluli brezku auðmannannastéttarinnar getur jafnvel
hugsað sér að fórna heimsveldinu fyrir inngöngu í Efnahagshanda-
lagið?
Brezka auðvaldið hefur í sífellu verið að tapa í samkeppninni við
þýzka og ameríska auðvaldið. Á nýliðnum sjötta tug aldarinnar var
stöðnun í iðnaðarþróun Bretlands, en auðvald Vestur-Þýzkalands
tók forustuna í iðnaði og útflutningi auðvaldshluta Evrópu og Eng-