Réttur - 01.04.1978, Qupperneq 21

Braskarastéttin hefur sett sitt brennimark á íslenskt þjóðfélag sl. 30 ár.
leika sú eina færa til gæfu og gengis, til
ifelsis og farsældar íslenskri alþýðu.
Sameining og reisn sundraðrar
°g niðurlægðrar þjóðar
IJað er nýtt tímabil hafið. Það eru
slíkar hræringar í jarðskorpu mannfélags-
ms, að hin gamla flokkaskipan gengur úr
skorðum.
En það getur tekið langan tíma að
^nýja fram það, sem gerast verður. Það
fer eftir því hve vel og skynsamlega er
unnið.
bví það þarf auk alls annars að breyta
Þjóðinni sjálfri, reisa hana — eða réttara
Sagt stóran hlnt hennar - úr þeirri nið-
ttrlægingu, sem voldug öfl hafa komið
kenni í.
Kapítalisminn niðurlægir manninn.
Þegar eina keppikeflið í lífinu er orðið
peningar, eina „hugsjónin“ að verða rík-
ur, og aðferðin til þess: að trampa aðra
niður, til þess að komast hátt í þjóðfélags-
stiganum - þá er verið að eyðileggja allt
sem er mannlegt, stórfenglegt, fagurt.
Braskarastéttin hefur á síðustu 30 árum
sett þetta brennimark sitt í æ ríkara mæli
á íslenskt þjóðfélag. Peningasýkin, hefð-
artáknin hafa vikið æ meir fyrir mann-
gildinu, sem var það sem íslendingar áð-
ur rnátu mest. Samferða þessari öfugþró-
un hefur undirlægjuhátturinn gagnvart
hinum voldugu, ríku og spilltu Banda-
ríkjum vaxið, m. a. verstu svívirðingar
þess ríkis, eins og Víetnam-stríðið, hafa
málgögn íhaldsins reynt að afsaka. Alið
hefur verið á ofstæki og slíkri blindu,
93