Réttur - 01.08.1981, Síða 16

sterkara
sterkara
og ærir óvininn
sem heyrir það spretta út úr öllum veggjum
sér það glampa í öllum augum
sér það nálgast
brjótast fram einsog risavaxna bylgju
íhverri dögun þegar alþýðan vaknar
til aðyrkja jörð sem hún á ekki,
í hverju ópi foreldra sem misst hafa börn sín,
í hverri hendi sem rétt er annarriþjáðri hendi.
Því kraftur þessarar ástar
mun leggja allt að velli
þartil ekkert verður eftir
og kvalaóp þjóðar okkar þagna
og gleðihróp og sigurs
hljóma í fjöllum
svo ár flœðayfir bakka sína
og hrollur fer um trjágreinar.
Þá munum við vekja hina dauðu
með því lífi sem þeirgáfu okkur
og syngja með þeim öllum
meðan fuglakórar
endurvarpa boðum okkar
um alla
Ameríku.
(Gioconda Belli fæddist í Nicaragua árið
1948. Fyrstu ljóð hennar birtust á prenti
1970. Hún hefur gefið út nokkrar ljóðabæk-
ur, og er ljóðið sem hér birtist tekið úr einni
þeirra, Eldlínunni (Línea de Fuego), sem út
kom 1978. Fyrir þá bók hlaut skáldkonan
bókmenntaverðlaun Casa de las Americas,
sem veitt eru árlega á Kúbu. — í ,,Rétti”
1979, 3. hefti, birtist kvæðið ,,Verkfall”
eftir hana. Ingibjörg Haraldsdóttir þýddi
þessi ljóð hennar bæði þá og nú.)
128