Réttur - 01.08.1981, Blaðsíða 31

Dagsbrún SOára 1956
„Dagsbrún” var það verkalýðsfclag, sem braut ísinn venjulcga í kaupbaráttu síðustu 40 ára. Hér cr mynd af aðalfor-
ustumönnum hennar á ræðupalli, er minnst er 50 ára afmælisins. Frá vinstri: Eðvarð Sigurðsson, Hannes Stephcnsen,
Otto Þorláksson og i ræðustól Sigurður Guðnason.
í áliti Vinnuveitendasambandsins segir m.a.: „Vér
höfum athugað þetta frumvarp og bendum á, að það er,
sem kunnugt er, gagnstætt venjum i viðskiptum stéttar-
félaga og vinnuveitenda hér á landi að lögfesta þau
atriði, sem frumvarp þetta fjallar um og mótmælum vér
því eindregið að frumvarp þetta verði gert að lögum í
þvi formi, sem það nú er i, þar sem með þvi væri fljót-
lega gengið á frjálsan samningsrétt verkalýðs og vinnu-
veitenda.
Verði frumvarp þetta móti von vorri, samþykkt,
teljum við brostnar forsendur fyrir þeim gildandi kjara-
samningum, sem lögunum er ætlað að taka til, og kann
það að hafa hinar alvarlegustu afleiðingar.”
Frumvarp þetta varð samt að lögum.
Tvískinnungur atvinnurekendavaldsins er
hins vegar augljós í þessu máli. Þegar póli-
tískar forsendur eru loksins fyrir hendi til að
knýja svo mikilsvert réttindamál í gegn á al-
þingi, eftir að árangurslaust hafði verið reynt
að ná svipuðum ákvæðum fram í kjarasamn-
ingum, töluðu atvinnurekendur og þing-
menn þeim hliðhollir um frjálsan samnings-
rétt og að eðlilegt væri að frá slíkum málum
væri gengið í kjarasamningum.
Með lögum nr. 19/1979 voru sett ný lög í
stað eldri laganna um rétt verkafólks til upp-
sagnarfrests og launa í veikinda- og slysatil-
fellum. Lögin eru úr svokölluðum félags-
málapakka.
Enginn vafi er á því að með lögunum er
stigið mjög stórt skref í réttindamálum
alþýðu á íslandi. Með þeim er islensku
verkafólki í fyrsta sinn tryggt viðunandi at-
vinnuöryggi og vernd gegn uppsögnum úr
starfi með allt að 3ja mánaða uppsagnafresti
143