Réttur - 01.08.1981, Síða 61

40% skrifstofustúlkna verði sagt upp á
næstu tveim árum. — Hvert sem litið er í
hinum iðnvædda auðvaldsheimi, blasir
vandamál við, sem menn þar sjá enga viðun-
andi lausn á.
Fyrst var örtölvubyltingunni líkt við bylt-
ingar þær, er tilkoma gufuaflsins olli eða
rafmagnið. — En nú bera menn þessa ger-
breytingu meir og meir saman við þá algeru
breytingu, sem varð á lífi mannsins, er hann
Á maðurinn að verða þræll auðvaldsins, af því það ráði
örtölvutækninni og geti í krafti ægilegs atvinnuleysis
svínbeygt þá verkamenn, er verstu verkin vinna, til
þeirrar kúgunar, sem Jack London lýsir í „Járnhæln-
um”? (Myndir úr bók hans.)
hætti að vera eingöngu veiðimaður og hóf
ræktunina, akuryrkjuna o.s.frv.: varð hinn
skapandi framleiðandi.
Hvernig sem menn vilja meta slíkt, — og
er hið síðasttalda máske sennilegast — þá er
hitt víst að örtölvan boðar slíka gerbyltingu í
atvinnulífi mannanna — og þannig öllum
þjóðfélagskjörum að öllu veldur hver á
heldur, hverjir ráða þeirri gerbreytingu sem
verður á lífi mannanna.
Ef það verða valdaklíkur örfárra auð-
hringa — eins og í Japan — þá verður þjóð-
félagið þannig að þessir auðhringar eiga þorra
allra verksmiðja, sem meir og meir verða að
heita má sjálfreknar, — en þorri verkalýðs,
jafnt menntaðir sérfræðingar sem almennir
verkamenn og verkakonur verða atvinnulaus
lýður, — öreigalýður, sem í Rómaríki forð-
um daga. Það verður reynt að halda honum
rólegum með „brauði og leikjum” sem þá
var, því yfirstéttin hefur lært það mikið að
hún mun vart hætta á það hungurástand,
sem gufuvélsbyltingin skóp í lok 18. aldar og
byrjun 19. aldar. Og þegar „sætabrauðið”
ekki dugar, grípur yfirstéttin til „svipunn-
ar”.
Hvað um ísland?
Hér á íslandi dreymir það afturhald, sem
boðar leiftursóknina „fram” til atvinnuleys-
is og kaupkúgunar, um að skapa slíkt
ástand. Ef þetta afturhald fær ríkisvaldið í
sínar hendur og síðan örtölvuna hagnýtta í
slíku skyni, þá er glatað mestallt, sem íslensk-
ur verkalýður hefur aflað sér af frelsi, mann-
réttindum og lífsgæðum í nær heillar aldar
baráttu.
,,Þekkingin mun gera yður frjálsa”, sagði
Þorsteinn Erlingsson við íslenskan verkalýð
173