Morgunblaðið - 20.04.2007, Síða 42

42 FÖSTUDAGUR 20. APRÍL 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ágúst Krist-jánsson fæddist
í Reykjavík 2. nóv-
ember 1933. Hann
lést á görgæsludeild
Landspítala – há-
skólasjúkrahúss við
Hringbraut 10. apríl
síðastliðinn. Hann
var sonur hjónanna
Sigríðar Í. Ágústs-
dóttur, f. 22.3. 1904,
d. 16.9. 1961, og
Kristjáns F. Sig-
urjónssonar, f. 30.9.
1905, d. 13.3. 1982.
Systir Ágústar er Fríða, f. 20.6.
1932, gift Rögnvaldi Bergsveins-
syni, f. 23.3. 1931.
Ágúst kvæntist 2. nóvember
1958 Heklu Þorkelsdóttur, f.
11.11. 1939. Þau eignuðust saman
þrjú börn, þau eru: 1) Sigríður, f.
8.3. 1958, gift Sigurði Ólafssyni, f.
5.7. 1960, þau eiga þrjú börn, þau
eru: a) Sigríður Kjartansdóttir, f.
7.2. 1963, kvæntur Ingunni Sig-
urðardóttur, f. 1.11. 1964, þau
eiga þrjú börn, Alexander, f. 17.8.
1992, Ágúst Þór, f. 21.8. 1998, og
Heklu Guðrúnu, f. 12.12. 2000.
Uppeldisár Ágústar voru á
Blómvallagötu í Vesturbænum í
Reykjavík. Á unglingsárum bjó
hann við Barmahlíð í Reykjavík og
stundaði hann þá nám við Iðnskól-
ann í Reykjavík. Á námsárunum
kynntist hann Heklu. Fyrstu hjú-
skaparár þeirra hjóna voru við
Nýbýlaveg 8 í Kópavogi þar sem
Ágúst tók við fokheldri íbúð og
lauk við byggingu hennar.
Skömmu síðar reisti hann sér og
fjölskyldu sinni hús frá grunni við
Selbrekku 9 í Kópavogi og bjó þar
allt til ársins 2003. Þá tók hann við
fokheldu húsi við Klettás í Garða-
bæ sem hann lauk við að byggja.
Ágúst starfaði sem sjómaður, bif-
reiðastjóri, lögreglumaður og
lengst af sem vélvirki við álverið í
Straumsvík eða allt þar til hann
komst á eftirlaun.
Útför Ágústar verður gerð frá
Digraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
19.1. 1978, í sambúð
með Ægi Viktors-
syni, f. 26.12. 1976,
þau eiga eina dóttur,
Elisabeth Ýri, f. 25.8.
2003. b) Hekla Maídís
Sigurðardóttir, f.
23.3. 1983. c) Anna
Fanný Sigurð-
ardóttir, f. 21.9.
1989. 2) Fanný
María, f. 8.10. 1961,
gift Illuga Erni
Björnssyni, f. 25.7.
1962, þau eiga þrjú
börn, a) Ágúst Örn, f.
5.10. 1978, í sambúð með Stellu
Christiansen, f. 13. janúar 1982,
dóttir Stellu er Anja Steinunn
Christiansen, f. 24.6. 2002. b)
Tinnu Maríu, f. 8.8. 1983, gift
Magnúsi Þór Sigmundssyni, f.
19.7. 1982, þau eiga tvö börn, Ill-
uga Þór, f. 12.12. 2002, og Kristínu
Maríu, f. 19.11. 2006. c) Viktor
Unnar, f. 25.1. 1990. 3) Þorkell, f.
Kveðja frá eiginkonu
Nú kveð ég þig hinstu kveðju,
elsku Gústi minn. Þú varst besti vin-
ur minn og erfitt verður að lifa án
þín. Það er nokkuð sem ég verð að
læra, guð gefi mér styrk til þess. Það
eru ljúfar minningar sem streyma
um hjarta mitt og verða geymdar
þar. Þú varst svo skemmtilegur,
duglegur, bóngóður og ljúfur maður.
Ég þakka þér öll góðu árin sem við
áttum saman.
Ástvinur minn, ég kveð þig kært að sinni,
og hvað væri lífið hefði ég ekki trú? Því
sorgin er þung og þraut í sálu minni og því
fer ég brátt til sama lands og þú.
Þú varst mér svo kær, þú varst mín von-
afylling, þú verndaðir mig og leiddir ævi-
stig.
Við greinum hér, sem í skuggsjá himins
hilling og horfum því fram til Guðs er ann-
ast þig.
Minningafjöld í hugans heimi svífur.
Hvert sem ég lít þá minnir allt á þig.
En Guðs sonar mynd í hærra veldi hrífur,
og hann mun þín gæta, vinur, fyrir mig
(JFK)
Þín
Hekla.
Elsku pabbi okkar. Það er sárt að
hugsa til þess að heyra ekki lengur
frá þér daglega. Það var hluti af
dagsins önn hjá Kela að heyra í þér í
síma, fyrir eða eftir tíufréttir eða í
tengslum við einhvern viðburð sem
þú vildir ræða. Oftar en ekki varst þú
þó nær okkur en í símafæri og til
taks hvenær sem við þurftum á þér
að halda. Það er vissulega skarð í
hjarta okkar og tilveru að sjá á eftir
þér, elsku pabbi. Alla okkar ævi hef-
ur þú verið mjög nálægt okkur, fjöl-
skyldu okkar og okkar vinum. Sér-
staklega er það athyglivert hve vel
þú hefur kynnst okkar vinum og sýnt
þeim áhuga. Það fór ekki framhjá
okkur hve vel þú tókst á móti þeim.
Kannski var það vegna þess að þú
leystir þeirra vandamál líkt og okkar
en líklegra teljum við þó að persónan
þín, framkoma og liðlegheit hafi orð-
ið til þess að aðdráttarafl þitt var
ávallt eins og raun bar vitni. Það
voru forréttindi fyrir okkur að alast
upp og eldast með pabba eins og þér
sem bæði var góður faðir og mikill
vinur. Sigga og Fanný voru fyrr á
ferðinni að stofna til búskapar og
varð Keli því áþreifanlega var við
hve umhugað þér var um að heimili
og fjölskyldulíf barna þinna gengi
vel. Þú varst með eindæmum hjálp-
legur og eftirtektarsamur og ekki
þurfti að biðja þig um aðstoð, þú
varst kominn til okkar áður en henn-
ar var óskað. Það sem stendur uppúr
hjá okkur þegar við lítum til baka er
að þú hélst í raun fjórum heimilum
við með umhyggju þinni, dugnaði og
eftirfylgni. Við munum sakna stund-
anna sem við áttum saman, þú varst
svo duglegur að hringja í okkur ef
við vorum í fríi og lokka okkur í kaffi,
tilbúin með bakkelsi, þá áttum við
alltaf svo gott spjall. Þú varst með
eindæmum greiðvikinn, hvort sem
það var að skutlast með börnin okk-
ar, laga bílana, redda þvottavélunum
okkar eða að smíða úr járni, en þeir
hlutir eru ómetanlegir. Við erum svo
þakklát fyrir stundirnar með þér,
þær hefðu bara mátt vera svo miklu
fleiri. Við erum líka svo þakklát fyrir
það að þú heimsóttir okkur öll þar
sem við bjuggum í útlöndum, Kela
og Siggu í Danmörku og nú síðast til
Fannýjar í Englandi, það voru
ógleymanlegar stundir fyrir hana
þar sem hún var nú fjarri þér. Hún
minnist heimsóknar þinnar nú ný-
verið þegar þú vaknaðir snemma,
kysstir hana góðan dag og svo hellt-
uð þið uppá kaffi og spjölluðuð um
allt og ekkert eins og þið gerðuð svo
oft meðan hún bjó heima. Sigga kem-
ur til með að sakna þægilegu kvöld-
verðanna og skemttilegu sunnudags-
morgnanna með klatta á boðstólum.
Þegar við systkinin hugsum til baka
þá rennur upp fyrir okkur sá grunur
að við kepptumst í raun um að njóta
nærveru þinnar og mömmu án þess
að vita endilega af því. Við erum svo
þakklát fyrir það hvað þú varst góð-
ur við öll barnabörnin þín og eiga
þau margar eftirminnilegar stundir
með þér sem þau minnast nú í okkar
eyru og hlýjar það okkur um hjarta-
rætur betur en orð fá lýst. Þinn hlýi
hugur kom sterklega fram í veikind-
um Heklu Maidísar, hún brosti þeg-
ar hún sá þig. Það lýsti þér vel þegar
þú réðst í að byggja ykkur mömmu
nýtt heimili eftir að þú hættir að
vinna og varst kominn á eftirlauna-
aldur. Öll þín verk hafa verið vel
ígrunduð og hugsuð til enda, seigla
þín og dugnaður er það sem stendur
okkur ofarlega í huga og erum við
því sannfærð um að sá sjúkdómur
sem lagðist svo skyndilega á þig hafi
verið með þeim hætti að ekki var í
mannlegum mætti að glíma við hann.
Það er því trú okkar að góður guð
hafi kallað á þig svo skyndilega til
þess að nýta þína einstöku eigin-
leika. Elsku pabbi okkar, myndin af
þér lifir alltaf í hjarta okkar, við höf-
um nú misst traustan vin og einstak-
an föður. Við erum þess fullviss um
að góður guð mun vernda þig og taka
vel á móti þér. Elsku mamma, megi
góður guð styrkja þig og varðveita í
þessari miklu sorg, þú misstir ekki
bara lífsförunaut heldur líka þinn
besta vin. Það er erfitt að horfast í
augu við að venjuleg flensa, sem virt-
ist saklaus, geti hrifsað okkur burt í
einum vettvangi. Megi guð vera með
þér og okkur öllum á þessum erfiða
tíma.
Þín börn
Sigríður, Fanný og Þorkell.
Elsku afi minn.
Ég kveð þig með miklum söknuði
ég bara trúi ekki að þú skulir vera
farinn frá okkur, þú, sem áttir svo
mikið eftir og í fullu fjöri.
Ég á eftir að sakna þín svo sárt,
það verður ekkert eins án þín. Það
var alltaf svo mikil gleði í kringum
þig, svo hress og kátur og mikill
prakkari, alltaf til í smá djók, eins og
t.d. þegar ég var lítil og var að æfa
mig í að skera ost og skar eina alveg
fullkomna. Ég sýndi þér hana, þú
hrósaðir mér og ást hana síðan og
hlóst alveg svakalega. Ég man hvað
ég var stolt af þér. Þegar ég fékk að
gista hjá þér einu sinni rétt fyrir jól-
in og þú sagðir mér að maður ætti að
setja vel pússuð stígvél út í glugga
og síðan unnum við í sameiningu að
því að pússa stígvélið áður en það fór
í gluggann. Og ég man að ég fékk
fullt í stígvélið þá nótt, enda varstu
vinur jólasveinsins og sagðir mér frá
leyndarmáli sem þið áttuð, en það
var að þú sást um að gefa Íslandi í
skóinn fyrir hann því það var svo
mikið að gera hjá honum, ó, hvað ég
var stolt af þér.
Æ elsku afi, það eru svo miklar og
margar minningar um þig sem ég
ætla að varðveita í hjarta mínu, eins
og t.d. ferðin til Ameríku sem við fór-
um öll saman síðasta sumar.
Ég vildi óska að við hefðum fengið
meiri tíma með þér og að litlu börnin
mín hefðu fengið að alast upp með
þér, því þú áttir svo mikinn tíma fyr-
ir þau. Það er svo sárt að hugsa til
baka um allar minningarnar sem
skiptu ekki svo miklu máli þá, en
skipta mann öllu máli núna þegar þú
ert farinn frá okkur svona fljótt og
óvænt.
En, elsku afi minn, þú verður allt-
af í hjarta mínu og þar geymi ég
minningarnar á góðum stað. Ég veit
þú verður alltaf með okkur, og þá
sérstaklega ömmu, sem elskaði þig
svo mikið. Ég bara trúi ekki að síð-
ustu gullmolarnir, sem voru all-
nokkrir, sem ég heyrði frá þér væru
þegar þú áttir símtal við ömmu um
að kaupa fuglafóður. Þar fórstu al-
veg á kostum eins og svo oft áður.
Þú varst ekki bara besti afi heldur
líka besti maður sem hægt var að
hugsa sér. Ég hlakka til að hitta þig
aftur þegar minn tími kemur, því ég
elska þig svo mikið.
Tinna María
Elsku afi okkar. Erfitt er að horfa
á eftir þér og tómarúmið sem þú skil-
ur eftir þig er stórt. Þú sem varst
alltaf svo hress og kátur. Við nutum
þeirra forréttinda að eiga þig að. Þú
varst okkur svo mikill félagi og tókst
þátt í lífi okkar af heilum hug. Þær
voru ófáar mótorhjólaferðirnar sem
þú fórst með okkur í enda var auð-
velt að fá þig til að koma út að leika.
Það þurfti ekki að biðja þig að smíða
kerru þegar fyrsta mótorhjólið kom
og bættir svo við rennum fyrir hin
sem á eftir komu. Þú varst alltaf
tilbúinn til að hlusta á okkur lesa og
hjálpa okkur við heimanámið. Þú
hvattir okkur til að vera dugleg í
íþróttum og taldir það ekki eftir þér
að keyra okkur og sækja á æfingar.
Þú áttir það til að sækja okkur óvænt
í skólann og fara með okkur niður að
tjörn að gefa öndunum, eða rúnta um
bæinn, niður á bryggju eða bjóða
okkur á söfn. Ef ekki var boðið upp á
eina með öllu var oft gripinn salat-
poki sem við köllum nú afasalat. Það
voru okkur einnig kærar stundir
þegar þið amma pössuðuð okkur í
Selbrekkunni. Nú er ekki lengur
hægt að sofna í fanginu þínu í stóra
stólnum. Feðga(bíó)ferðirnar eru
okkur strákunum ógleymanlegar, en
ekki verður þú með okkur að horfa á
boltann í sjónvarpinu, það verður
einnig skrýtið að fara ekki oftar með
þér til Fannýjar í fótboltaferð.
En við eigum svo góðar minningar
um ferðalögin okkar saman og
stundirnar sem allar eru góðar og
við búum að alla tíð. Mamma og
pabbi munu hjálpa okkur að rifja
upp góðu minningarnar, og segja
okkur sögurnar sem þú sagðir þeim
af þér í gamla daga. Guð gefi þér
góða nótt, elsku afi okkar, og takk
fyrir allt sem þú kenndir okkur og
gerðir fyrir okkur.
Alexander, Ágúst Þór og
Hekla Guðrún.
Elsku afi okkar, það er svo erfitt
að þurfa að kveðja þig svona
snemma. Einhvern veginn höfðum
við ætlað þér að vera hjá okkur
miklu lengur. Það er varla hægt að
eiga betri afa en þig, þú varst alltaf
til staðar fyrir okkur hvort sem það
voru gleðistundir eða erfiðar stund-
ir. Þegar við vorum litlar reyndirðu
að aga okkur til og beina okkur í
rétta átt. Hins vegar þegar við fórum
að eldast vorum við ofdekraðar, þú
gerðir einfaldlega allt fyrir okkur.
Það var aðeins eitt símtal í afa og þú
gerðir það sem þú gast til að hjálpa
til, hvort sem það var að passa,
skutla, laga eitthvað, smíða húsgögn
eða fara með bílinn í smurningu.
Þegar Hekla Maídís veiktist og fjöl-
skyldan gekk í gegnum erfiða tíma
þá sýndir þú okkur ómetanlegan
stuðning. Það var alltaf gott að koma
til ykkar ömmu í Selbrekkuna og
gerðum við mikið af því enda höfum
við allar búið þar hjá ykkur á mis-
munandi tímum í lífinu. Í dag kveðj-
um við þig með miklum trega elsku-
legi afi okkar, svo góðhjartaður,
skemmtilegur og yndislegur maður
sem þú varst, við söknum þín afar
sárt. Við þökkum Guði fyrir að hafa
átt þig að og fengið að kynnast þér
og elska þig. Við skulum styðja
ömmu eins vel og við getum Í dag
kveð ég bróður minn Ágúst Krist-
jánsson er lést þ. 10. apríl sl. eftir
stutt en erfið veikindi.
Ágúst var Reykvíkingur og bjó í
Vesturbænum fyrstu ár ævi sinnar,
seinna í Hlíðunum en lengst af í
Kópavogi. Skólaganga hans var
hefðbundin, má nefna að hann gekk í
Landakotsskóla sem þá var rekinn af
kaþólsku nunnunum og mun dvöl
hans þar hafa verið honum gott
veganesti í lífinu. Hann lærði vél-
virkjun og starfaði við ýmis störf því
tengdu. Var hann einn af fyrstu
starfsmönnum Álversins í Straums-
vík og vann þar þangað til hann lét af
störfum fyrir aldurs sakir.
Við Ágúst áttum góða daga saman
í bernsku við leik og annað sem börn
á okkar uppvaxtarárum tóku sér fyr-
ir hendur. Minnist ég bjartra sum-
arkvölda þar sem hann var fremstur
í flokki okkar barnanna í hinum
ýmsu útileikjum sem þá tíðkuðust og
þar sem fölskvalaus gleði réð ríkjum.
Bjart bros hans og ljúft skap mun
verða ofarlega í minni mínu þegar ég
hugsa til þessara dýrðardaga.
Bróðir minn Ágúst var mjög
greiðvikinn og hjálpsamur og vildi
rétta öllum hjálparhönd sem aðstoð-
ar leituðu. Hann var sérlega barn-
góður og mikill uppáhaldsfrændi í
mjög erfiðum veikindum Kristjáns
sonar míns. Umhyggja hans og tillit-
semi var mikil stoð á þessum erfiða
tíma sem ég mun seint gleyma. Í
nokkur ár bjuggum við Ágúst ásamt
fjölskyldum okkar í sama húsi í
Kópavogi. Var þar oft glatt á hjalla
og hnýttumst við þar enn sterkari
fjölskylduböndum. Eru þetta góður
tími í minningunni. Eiginkona hans
Hekla, var honum einstakur lífsföru-
nautur. Samhent voru þau um allt
sem þau tóku sér fyrir hendur og
mikill sómi af öllu þeirra lífshlaupi.
Elskuleg börn þeirra þrjú eru góður
vitnisburður um það. Nú er komið að
kveðjustund. Minn eini bróðir er
burt kallaður, en eftir lifa minningar
um hann sem aldrei gleymast. Ég
mun sakna hans glaða og hlýja við-
móts. Megi Guð varðveita minningu
Ágústar og innilegar samúðarkveðj-
ur sendi ég fjölskyldu hans og vinum
öllum.
Fríða systir.
Mig langar í nokkrum orðum að
minnast tengdaföður míns sem lést
10. apríl sl.
Ég kynntist Ágústi Kristjánssyni,
eða Gústa eins og hann var jafnan
nefndur, fyrir u.þ.b. 32 árum er ég
fór að eltast við yngri dótturina á
bænum, þá aðeins 13 ára feiminn og
hlédrægur. Gústi kom mér strax fyr-
ir sjónir sem ofurhress og stór-
skemmtilegur náungi með brenn-
andi áhuga á öllum íþróttum þannig
að áhugamál okkar fóru strax sam-
an. Það var alveg sama hvort það
voru boltaíþróttir eða mótorsport,
þú elskaðir þetta allt saman. Við vor-
um ekki alltaf sammála um árangur
Breiðabliks og gátum þráttað all-
nokkuð um stefnu og aðferðir í þeim
málum en alltaf enduðum við sáttir
hvor við annan. Eins var það í pólitík,
þar gátum við rökrætt allmikið og ég
held ég megi segja aldrei höfum við
verið sammála í þeim efnum en mik-
ið höfðum við þó gaman af því báðir
tveir.
Síðar, þegar við Fanný fórum að
baslast við að koma okkur upp heim-
ili, þá að ég held 18 ára, ung og stór-
huga, varstu alltaf boðinn og búinn
að rétta okkur hjálparhönd. Það var
sama hvað við áttum miklar druslur,
þú sást um að halda þeim við og þeg-
ar þær biluðu, sama hversu alvar-
lega og ég farinn á taugum yfir
kostnaði, þá varstu alltaf búinn að
redda öllu þegar ég kom heim úr
vinnu. Alltaf sama viðkvæðið: „Þetta
er ekkert mál, þetta tekur okkur
ekki nokkra stund.“ Þannig var
Ágúst Kristjánsson
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem)
Blessuð sé minning Ágúst-
ar móðurbróður okkar.
Við sendum fjölskyldu
hans og vinum öllum okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Regína og fjölskylda.
HINSTA KVEÐJA
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein. Ekki er unnt að tengja
viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir
formáli, sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá, sem
fjallað er um, fæddist, hvar og hve-
nær hann lést, um foreldra hans,
systkini, maka og börn og loks hvað-
an útförin fer fram og klukkan hvað
athöfnin hefst.
Minningargreinar