Morgunblaðið - 20.12.2007, Qupperneq 51

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. DESEMBER 2007 51
✝ Guðrún Elsa Er-lendsdóttir
fæddist á Akranesi
27. mars 1942. Hún
lést á Sjúkrahúsi
Akraness 15. des-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Erlendur Þor-
steinn Magnússon, f.
28.9. 1890, d. 12.6.
1994, og Magnhild-
ur Ólafsdóttir, f.
23.1. 1898, d. 17.5.
1989. Systkini Elsu
eru: 1) Gústaf Karls-
son, f. 18.9. 1917, d. 29.8. 1964; 2)
Guðríður Margrét, f. 22.12. 1923,
d. 27.8. 1964, gift Halldóri S.
Árnasyni, látinn, þau áttu fjórar
dætur; 3) Guðrún Elsa, f. 18.2.
1925, d. 9.2. 1926; 4) Þorvarður
Ellert, f. 1.10. 1926,
kvæntur Áslaugu
Valdimarsdóttur,
þau eiga eina dótt-
ur; 5) Gunnar Ár-
sæll, f. 14.12. 1928,
d. 20.3. 1970; 6) Haf-
steinn, f. 16.12.
1930, hann á eina
dóttur; og 7) Birgir
Þór, f. 25.9. 1935.
Elsa ólst upp og
bjó alla sína ævi á
Akranesi. Frá árinu
1991 bjó hún á sam-
býlinu á Vesturgötu
102 á Akranesi. Hún starfaði í
Fjöliðjunni – hæfingu til dán-
ardags.
Útför Elsu verður gerð frá
Akraneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Elsku Elsa. Þá er komið að leið-
arlokum. Þótt við vissum að hverju
stefndi þá varð okkur illa við þegar
við vissum að þú hefðir kvatt þetta
líf. Þú fékkst hægt andlát og varst
með bestu vinkonu þína hjá þér,
hana Dubbu. Þegar þú komst til okk-
ar á Vesturgötuna í október árið
1991 þá tók það að sjálfsögðu tíma
bæði fyrir þig og okkur að ná saman.
Þú hafðir ákveðnar skoðanir á hlut-
unum og vildir hafa allt í föstum
skorðum og því sem þú varst búin að
taka í þig var nær ómögulegt að
breyta. Þú hélst okkur við efnið og
mikið eigum við eftir að sakna þín.
Öll gullkornin sem hrutu af vörum
þínum ylja okkur núna þegar við
hugsum um þig. Þú beiðst alltaf eftir
laugardögunum því þá kom hann
Birgir bróðir þinn og sótti þig en þið
voruð saman allar helgar.
Já hann Birgir, það eru ekki marg-
ir eins og hann. Mikið var hann alltaf
góður við þig, ástin og umhyggjan
sem hann sýndi þér var einstök.
Þú varst búin að bjóða okkur í af-
mælið þitt á næsta ári og það átti að
vera stór rjómaterta til að gæða okk-
ur á. Og rjómaterta skal vera á borð-
um hinn 27. mars 2008. Einnig mun
vera spilastokkur á borðinu, því það
var það eina sem þú baðst um og þig
langaði í.
Elsku Birgir og aðrir aðstandend-
ur, við sendum ykkur okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og biðjum al-
góðan Guð að senda ykkur styrk í
sorginni.
Elsku Elsa, við leiðarlok kveðjum
við þig með versinu sem þú fórst
stundum með:
Kristur minn ég kalla á þig,
komdu að rúmi mínu.
Gjörðu svo vel og geymdu mig,
Guð, í skjóli þínu.
(Höf. ók.)
Okkur þótti öllum svo vænt um þig
Elsa og söknum þín sárt, við biðjum
Guð og góða engla hans að gæta þín,
sjáumst í fyllingu tímans.
Sambýlisfólk og
konurnar á Vest.
Elsku Elsa.
Við þökkum þér fyrir yndislegar
samverustundir á liðnum árum.
Undir bláhimni var lagið þitt, þar
sem þú dillaðir þér í takt við tónlist-
ina og þinn eigin texta. Þá komstu
öllum í gott skap.
Það þurfti ekki mikið til þess að
gleðja þig, appelsínið og vínberin á
morgnana, spilastokkur og kara-
mella.
Þú varst sterkur persónuleiki sem
hreifst alla með þér.
Brosið þitt, skapið þitt, húmorinn
þinn og þín einstöku tilsvör.
Megi Guð og englar vaka yfir þér,
elsku drottningin okkar.
Stelpurnar á Hæfingu.
Kæra vinkona Guðrún Elsa Er-
lendsdóttir, nú ert þú farin en minn-
ing þín er ljós í lífi okkar. Okkur
langar að þakka þér samveruna í leik
og starfi í þau ár sem við höfum verið
saman.
Við hér á Laugarbraut 8 eigum
margar og góðar minningar um þig
og þín tilsvör, Elsa. Þegar þú komst í
heimsókn voru einungis tvær óskir
sem við máttum alveg uppfylla en
þær voru að bjóða þér upp á appelsín
og helst rjómatertu, þá varðst þú
sátt og ánægð með okkur. En þú
tókst það mjög skýrt fram að þú ætt-
ir heima á Vesturgötunni en ekki hér
á Laugarbrautinni, þú vildir hafa það
á hreinu að þú ætlaðir ekki að flytja
til okkar. Þú áttir það til að koma ein
hingað á Laugarbrautina án þess að
gera boð á undan þér. Mikið óskap-
lega var gaman að fá þig í heimsókn.
Við mannfólkið erum misjöfn og
eigum miserfitt með að skilja hlutina
og vinna úr þeim og við erum engin
undantekning hér hvað það varðar.
Okkar sorg og söknuður kemur fram
í mismunandi birtingarformum.
Andlát þitt hefði ekki verið betur
sniðið að þinni ósk með ástvini og
stórvinkonu þína þér við hlið, hana
Guðbjörgu (Dubbu).
Svo er
Í rugluðum reytum
innan um mittþitt
og þittmitt
gleður mig jafnan
að sjá
að enn eru augu þín þín
og því mín
(Þórarinn Eldjárn)
Hvíl í friði kæra vinkona, þínir vin-
ir,
Guðrún, Heiðrún, Jóhanna,
Anna Björk, Hannes, Jón og
starfsfólk Laugarbrautar 8.
Elsa Erlendsdóttirenn voru reikningar viðskiptamannaendurfærðir í Endurskoðunardeild
og útskriftir sendar þaðan og mán-
aðarlega kannað að allt stemmdi.
Tobba færði þá allan sparisjóðinn á
bókhaldsvél og þótti tíðindum sæta, ef
villa fannst hjá henni. Hún var því
persónugervingur þess sem vel var
gert í Landsbankanum, þótt fleiri
ættu þann titil skilið.
Tobba var stálgreind og vel lesin og
oft var gott að leita ráða hjá henni.
Hún var opin fyrir nýjum aðferðum
og fljót að tileinka sér þær, var klár á
öllu slíku fram á síðasta starfsdag í
allri tölvubyltingunni.
Tobba var fyrirmyndarkarakter,
hreinlynd og klár í kollinum fram á
síðasta dag.
Með djúpri virðingu þakka ég fyrir
öll árin sem við unnum saman og
sendi ættingjum og vinum samúðar-
kveðjur.
Þorsteinn Egilsson.
Á vordögum árið 1914 fluttu ung
hjón, séra Björn Stefánsson og Guð-
rún S. Ólafsdóttir, að Bergsstöðum í
Svartárdal með frumburð sinn Ólaf.
Þar fæddust þrjár stúlkur Ingibjörg,
Þorbjörg og Ásthildur en sú fjórða
fæddist andvana og lést móðir þeirra
skömmu síðar aðeins 27 ára gömul.
Barnahópnum var þá skipt milli
tveggja heimila. Fóru Ólafur og Ást-
hildur til móðurforeldra sinna séra
Ólafs Ólafssonar og Ingibjargar að
Hjarðarholti en Ingibjörg og Þor-
björg að Auðkúlu til föðurafa síns
séra Stefáns M. Jónssonar og Þóru
seinni konu hans. Sigríður dóttir
þeirra var þá 14 ára og gekk hún þeim
nánast í móðurstað. Hafa æ síðan ver-
ið sterk tengsl við þann ættlegg. Árið
1921 tók séra Björn við brauði föður
síns og sameinaði þá aftur barnahóp-
inn sinn. Ekki er vandalaust að skrifa
um þá sem hafa verið hluti af lífi
manns frá frumbernsku. Bodda, eins
og við kölluðum Þorbjörgu, stóð okk-
ur systkinum mjög nærri. Hún var
óvenju heilsteypt manneskja og var
alltaf til staðar þegar á þurfti að
halda, en var þó ekkert að dekra við
þá sem einskis þurftu með. Mótlætið í
æsku hefur kennt henni að greina
hismið frá kjarnanum í lífi og starfi.
Þannig gekk hún okkur systkinunum
nánast í móðurstað er móðir okkar
veiktist og lá heilt sumar á sjúkrahúsi
þegar við vorum ung. Hún var okkur
einnig betri en enginn þegar við
misstum móður okkar langt um aldur
fram. Bodda hafði ríka réttlætis-
kennd og þoldi illa ef einhver var
órétti beittur. Ef henni fundust ein-
hver samfélagsleg mál í ólestri lét hún
ekki nægja að fárast yfir hlutunum
eins og oft er gert, heldur fylgdi þeim
eftir á réttum vettvangi jafnvel þótt
komin væri á tíræðisaldur. Hún gerði
sér skýra grein fyrir því hver voru hin
einu sönnu auðæfi þessarar þjóðar og
ekkert særði hana meir en ill meðferð
á landi, þjóð eða tungu. Það var alltaf
svo gaman að koma á heimili Boddu.
Hún var mikil hannyrðakona og alltaf
var eitthvað nýtt og skemmtilegt að
sjá þar. Þegar Holtasóleyjan var valin
þjóðarblóm okkar hannaði hún strax
slíkt blóm með heklunálinni. Hún
vann oft við að taka upp gömul munst-
ur á Þjóðminjasafninu og meðal ann-
ars fann hún út hvernig vattasaumur
var unninn og gerði slíka vettlinga
með sömu vinnubrögðum. Fyrir örfá-
um vikum var hún enn að hekla og
liggur síðasta verk hennar óklárað í
eldhúsglugganum. Bodda kom alltaf
austur fyrir fjall í fríum sínum og hjá
okkur systrabörnum hennar komu
jólin ekki í bæinn fyrr en Bodda var
mætt. Hvernig sem viðraði kom hún
með gjafir og aðrar góðgjörðir frá
ættingjum í Reykjavík. Úr pökkunum
frá Boddu komu gjarnan kuldaskórn-
ir sem voru í tísku, töskurnar sem all-
ar stelpur gengu með og annað sem
maður kunni svo vel að meta. Eftir að
móðir okkar dó hélt Bodda áfram að
koma austur og dvaldi þá oftast hjá
Guðrúnu systur minni. Nú hefur sól
brugðið sumri. Ferð hennar austur
verður með öðrum hætti þessi jól. Að
lokinni athöfn í Dómkirkjunni verður
hún jarðsett á Selfossi við hlið systur
sinnar Ingibjargar sem löngum var
henni samferða gegnum lífið í blíðu og
stríðu. Blessuð sé minning Boddu.
Fyrir hönd okkar systkinanna,
Kristin Þórarinsdóttir.
FRÉTTIR
Gullsmárinn
Það var spilað á 12 borðum 17. des
sl. og þessi urðu úrslitin í N/S:
Guðrún Gestsd. – Ernst Backman 62,78%
Hrafnhildur Skúlad. – Þórður Jörunds.
62,2%
Þorst. Laufdal – Magnús Halldórss.60,0%
Jón Jóhannss. – Haukur Guðbjartss. 56,1%
A/V
Ragnhildur Gunnarsd. – Páll Guðmss. 63,9%
Guðm. Magnúss. – Leifur Jóhanness. 62,2%
Viðar Jónsson – Sigurður Björnsson 53,9%
Fjóla Helgad. – Guðbjörg Gunnarsd. 52,8%
Steindór Árnas. – Einar Markúss. 52,8%
Spilamennska á nýju ári hefst
mánudaginn 7. janúar.
Félagsmönnum og öðrum velun-
nerum óskum við gleðilegra jóla og
farsæls nýs árs. Um leið þökkum við
Arnóri Ragnarssyni og samstarfs-
mönnum á Mbl. góða samvinnu á
árinu og óskum þeim velfarnaðar í
starfi.
Bridsdeild FEB í Reykjavík
Tvímenningskeppni spiluð í Ás-
garði, Stangarhyl, mánud. 17.12.
Spilað var á 11 borðum. Meðalskor
216 stig.
Árangur N-S
Viggó Nordqvist – Gunnar Andréss. 260
Magnús Oddsson. – Oliver Kristófersson 259
Ægir Ferdinands.– Hannes Ingibergss. 245
Árangur A-V
Eyjólfur Ólafss. – Óli Gíslason 256
Þröstur Sveinss. – Birgir Sigurðsson 247
Sæmundur Björnsson. – Gísli Víglundss. 243
BRIDS
Umsjón Arnór G.
Ragnarsson| norir@mbl.is
KÆRLEIKSKÚLAN var afhent
við hátíðlega athöfn í Listasafni
Reykjavíkur fyrir skömmu. Að
þessu sinni er kúlan hönnuð af
Eggerti Péturssyni listmála og
heitir Hringur.
Kolbrún Dögg Kristjánsdóttir
hlaut Kærleikskúluna í ár, en eins
og fram kom í máli Vigdísar
Finnbogadóttur sem afhenti Kær-
leikskúluna 2007 þá berst Kol-
brún Dögg af jákvæði og kjarki
fyrir breyttum viðhorfum, fyrir
samfélagi þar sem allir geta tekið
þátt og notið sín á eigin for-
sendum og samfélagi sem ein-
kennist af umburðarlyndi, virð-
ingu og réttlæti.
Hún er höfundur gjörningsins
,,Tökum höndum saman“ sem
fram fór við Reykjavíkurtjörn 28.
apríl sl. Kolbrún Dögg er fædd
1972. Hún er móðir, eiginkona,
skáld, félagsliði, nemi í þroska-
þjálfun, varaformaður Sjálfs-
bjargar, leikkona í Hala-
leikhópnum, í stýrihópi
Kvennahreyfingar ÖBÍ; einn af
stofnendum og stjórnarmaður í
FÍF – félagi íslenskra félagsliða,
fulltrúi ÖBÍ í stjórn verkefnisins
List án landamæra o.s.frv.
Hringur Eggerts Péturssonar
er fimmta Kærleikskúlan, en áður
hafa komið út verk eftir lista-
mennina Erró, Ólaf Elíasson, Rúrí
og Gabríelu Friðriksdóttur. Allir
þessir listamenn hafa lagt Styrkt-
arfélagi lamaðra og fatlaðra lið
með list sinni, en allur ágóði
rennur til starfs í þágu fatlaðra
barna og ungmenna.
Jákvæðni og kjarkur Kærleikskúlan var nýlega afhent í fimmta skipti, en
hún kallast Hringur að þessu sinni. Á myndinni eru Karl Sigurbjörnsson,
Kolbrún Dögg Kristjánsdóttir, Eggert Pétursson og Vigdís Finnbogadóttir.
Kærleikskúlan
Hringur afhent
Nánari upplýsingar er að finna á
www.reykjavik.is/utbod
Reykjavíkurborg
Innkaupaskrifstofa
Ráðhúsi Reykjavíkur, Tjarnargötu 11,
101 Reykjavík
Sími 411 1042/411 1043
Bréfsími 411 1048
Netfang: utbod@reykjavik.is
ÚTBOÐ
F.h. Framkvæmdasviðs Reykjavíkur-
borgar, Orkuveitu Reykjavikur,
Gagnaveitu Reykjavikur og Mílu ehf.:
Reynisvatnsás og Reynisvatnsvegur –
gatnagerð og lagni.
Útboðsgögn verða seld á kr. 5.000, frá og með
föstudeginum 21. desember 2007, hjá síma- og
upplýsingaþjónustu Ráðhúss Reykjavíkur.
Opnun tilboða: 11. janúar 2008 kl. 14:00
í Ráðhúsi Reykjavíkur.
12066
Raðauglýsingar
ókeypis
smáauglýsingar mbl.is