Morgunblaðið - 19.04.2008, Blaðsíða 39

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 19. APRÍL 2008 39
sér enga líka, er í gerðinni nánast
prentletur stílhreint og læsilegt.
En tími hinnar einföldu stjórnsýslu
rann sitt skeið á enda og ég minnist
með þakklæti þess að hafa fengið að
taka þátt í öllum þessum notalegu
hreppsnefndarfundum sem runnu
áfram ágreiningslaust og enduðu með
veglegu kaffiborði í eldhúsinu hjá
henni Ellu.
Palli og Ella voru ákaflega sam-
hent hjón og áttu góða ævi þótt auð-
vitað hafi þau fengið sinn skerf af
mótlæti eins og flestir í lífinu. Þau
lásu mikið og hlustuðu á góða tónlist.
Páll gerði sér far um að fylgjast vel
með öllu sem var á döfinni. Ég minn-
ist þess þegar hann tók sig til og
pældi gegnum bókina „Söngvar Sat-
ans“ sem ég hef fyrir satt að sé með
leiðinlegri bókum en nauðsynleg lesn-
ing til að skilja upphlaup múslima
vegna þessa ritverks. Eða þegar þau
hjónin fóru í ferðalag til Rússlands
fyrir nokkrum árum, lögðu þau á sig
að stunda rússneskunám til þess að
búa sig undir ferðina. Svona var hinn
lifandi áhugi Páls á hlutunum.
Það er þyngra en tárum taki að Páli
skyldi ekki gefast fleiri ár til að halda
áfram að auðga líf sitt og annarra.
Þau hjónin sáu fram á að sigla lygnan
sjó þar sem búskapurinn var kominn í
hendur afkomenda þeirra og mesta
félagsmálavafstrið að baki.
Við María vottum fjölskyldunni í
Litlu-Sandvík innilega samúð okkar
vegna hins sviplega fráfalls Páls
Lýðssonar.
Ólafur Kristjánsson.
Meira: mbl.is/minningar
Mér hefur sjaldan brugðið meira
en þegar mér var sagt frá hinu svip-
lega láti Páls Lýðssonar í umferðar-
slysi. Við höfðum verið vinir lengi og
unnið saman að einum þættinum í fé-
lagsmálum bænda á Skeiðum og í
Flóa, sem voru afréttarmálin. Það
samstarf var ánægjulegt og vil ég
minnast þess með nokkrum orðum.
Skeiða- og Flóahreppar hafa frá
fornu fari átt sameiginlegan afrétt of-
an byggðar í Gnúpverjahreppi hinum
forna. Hreppstjórar og síðar oddvitar
hafa með höndum stjórn afréttar-
mála, sem er smölun afréttar, aðbún-
aður fjallmanna, réttir, refaveiðar
o.fl.
Páll tók við formennsku í afréttar-
félaginu á aðalfundi félagsins í ágúst-
mánuði 1982, þegar Ágúst Þorvalds-
son alþingismaður hætti. Páll var
formaður síðan og var búinn að vera
það í 26 ár, þegar hann lést.
Ég var gjaldkeri félagsins með Páli
í 24 ár, eða þar til ég hætti árið 2006. Í
félaginu eru tveir menn í fram-
kvæmdastjórn og lýsti Páll því oft í
gamni og alvöru hvað það væri gott að
hafa aðeins tvo menn í stjórn félags-
ins, stjórnarfundir flestir eitt símtal
og málin leyst.
Í þessu félagi eru engar skyldur
lagðar á hreppana um fjölda fjall-
manna í smölun afréttarins, heldur
eru málin leyst með samkomulagi á
aðalfundi félagsins í ágústlok. Kom
sér þar vel lipurð formannsins við að
ná samkomulagi um smölun afréttar-
ins og eins um framkvæmdir varð-
andi afréttinn.
Þegar fjárhagur félagsins batnaði
var ráðist í miklar framkvæmdir.
Byggð voru fjallmannahúsin Klettur í
Austurleit og Hallarmúli í Vesturleit.
Brautin að Hallarmúla var malborin
og nýr vegur lagður að Kletti. Er nú
góð aðstaða fyrir fjallmenn í þessum
húsum en utan fjallferða eru þau leigð
fólkinu í sveitunum í kring og öðrum
ferðamönnum. Eru þetta vinsælir
dvalarstaðir fólksins, sem vill njóta
kyrrðar og fegurðar fjallanna.
Þá vil ég minnast skemmtilegra
ferða, sem Páll bauð sveitarstjórnar-
mönnum úr þessum hreppum til eftir
hverjar kosningar til þess að skoða
afréttinn. Eknar voru brautirnar um
afréttinn og stoppað í húsunum og
lyft glasi. Formaður réð ferðinni en
fjallkóngar og gamlir fjallmenn lýstu
leiðum. Það var glens og gaman í rút-
unni, þar naut sagnameistarinn Páll
sín vel og sagði hverja söguna af ann-
arri af fjallferðum og mannraunum
sem fjallmenn lentu í. Þær voru
kryddaðar með sögum af gömlum
fjallkóngum og ýmsum ævintýrum,
þá bættu aðrir samferðamenn við
sögum og sögnum, og var þetta hin
besta skemmtun og ferðin fróðleg.
Enn er afrétturinn s alaður eftir
fornri venju og fólkið þyrpist í rétt-
irnar. Fénu hefur fækkað, en réttar-
dagurinn er enn hátíðisdagur fólksins
í þessum sveitum.
Hér hef ég lýst einum þætti í lífi og
störfum Páls vinar míns, en læt öðr-
um eftir að minnast bóndans og
fræðimannsins sem nú er kvaddur.
Elínborgu, börnum og öðrum í fjöl-
skyldunni sendi ég samúðarkveðjur.
Jón Eiríksson frá Vorsabæ.
Látinn er einn af bekkjarbræðrum
okkar, Páll Lýðsson, bóndi, sagn-
fræðingur og sérfræðingur í mann-
legu hegðunarmunstri. Fregnin um
voveiflegt slysið og andlát Páls kom
eins og reiðarslag yfir okkur bekkj-
arsystkin hans, harkaleg áminning
um hverfulleika mannlegs lífs. Páll lét
ekki mikið fyrir sér fara í bekknum
okkar en fyrr en varði var hann orð-
inn einn af okkar vinsælustu félögum.
Í þessum hópi menntskælinga á
Laugarvatni árin 1952-1956 var sam-
an komið fólk úr öllum landshornum á
ólíkum aldri með margvíslegan bak-
grunn og misjafna fjallasýn.
Páll var náttúrubarn, sá hlutina
eins og þeir voru og setti aldrei upp
menningargleraugu, né varð hugur
hans þveginn af óupplýstum skrifum
blaðasnápa. Ef spurður af blaða-
manni dagsins í dag hvernig tilfinning
það væri að drekka kók úr plastflösku
hefði Páll allt eins getað svarað: „Trú-
lega betri en að lesa um það blaða-
grein.“ En Páll hafði hvorki tíma fyrir
fjas né föndur. Hann var strax byrj-
aður að kanna samskipti manna á
staðnum og fljótlega var hann beðinn
um að taka að sér hið ábyrgðarmikla
starf ritstjóra Mímisbrunns, en það
var heiti blaðs þess er menntskæling-
ar héldu úti og skyldi fjalla um líf og
starf nemenda og helstu viðburði inn-
an skólans, jafnvel sjálfa „menn-
inguna“. Þetta var erfitt starf og and-
lega aðþrengjandi af því að allmargir
nemendur skólans sáu pólitík í hverju
horni og sumir töldu lausn og sælu
mannkyns vera handan við næstu
gatnamót á breiðstræti lífsins. En
Páll leysti þetta með húmor og ótrú-
legu innsæi svo ungur maður.
Páll hafði „límminni“ og byrjaði
strax að dúxa í mannkynssögu og Ís-
landssögu. Snemma varð hann eins
konar „Google“ þessa tíma. Ef Páll
vissi það ekki þá var úr vöndu að ráða
og mikil leitarvinna fyrir höndum.
Hann hélt til haga öllum skrifum og
heimildum um atburði samtímans en
kafaði jafnframt djúpt í fortíðina til
að finna skýringar á fyrirkomulagi
mála í nútíðinni.
Á Laugarvatni kynntist Páll ást-
inni og eiginkonu sinni, Elínborgu
Guðmundsdóttur, Ellu, sem þar var
einnig við nám í menntaskólanum.
Að loknu háskólanámi Páls í sagn-
fræði hófu þau búskap í Litlu-Sand-
vík. Þeim búnaðist vel og þangað var
gott að koma í heimsókn. Hjartahlýj-
an, vinsemdin og kímnin umvafði
gestina.
Páll var strangheiðarlegur, jarð-
bundinn og réttsýnn maður, en líka
gjafmildur og góðhjartaður og vildi
hvers manns vandræði leysa ef hann
mátti. En stundum mega slíkir höfð-
ingjar þola vélaþras vandræðageml-
inga. Á Pál hlóðust fljótlega marg-
vísleg störf auk búrekstrarins, t.d.
kennsla í framhaldsskólum, starf
oddvita, stjórnarformennska í Slát-
urfélagi Suðurlands og seta í stjórn
fyrirtækja og hagsmunafélaga
bænda, stórra og smárra. Þá liggja
eftir Pál fjölmörg rit, stór og smá. Í
öllum þessum önnum hefur ekki lítið
reynt á dugnað og ósérhlífni makans,
Ellu, sem hefur staðið þétt við hlið
eiginmannsins.
Við kveðjum nú Pál, vin okkar og
bekkjarbróður, hinstu kveðju og
vottum Ellu, börnum þeirra og fjöl-
skyldum, okkar dýpstu hluttekningu.
Samstúdentar frá
Laugarvatni, árið 1956.
 Fleiri minningargreinar um Pál
Lýðsson bíða birtingar og munu birt-
ast í blaðinu næstu daga.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu
okkur hlýhug og samúð við andlát og útför eigin-
manns míns, föður, tengdaföður og afa,
BJARNA JÓNSSONAR
frá Skeiðháholti á Skeiðum.
Kristín Skaftadóttir,
Anna Fríða Bjarnadóttir, Gunnar Jónsson,
Bjarni Gunnlaugur Bjarnason,
Björgvin Skafti Bjarnason, Camilla Maria Fors,
Jón Bjarnason, Margrét Lilliendahl
og barnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma, langamma og langalangamma,
INGIBJÖRG ÁRNADÓTTIR
frá Odda,
Borgarfirði eystri,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Garðvangi
mánudaginn 14. apríl, verður jarðsungin frá
Útskálakirkju mánudaginn 21. apríl kl. 14.00.
Halldór Guðfinnsson,
Sigríður Halldórsdóttir, Jón Hjálmarsson,
Árni Þór Halldórsson,
Jón Már Halldórsson, Kristín Jónsdóttir,
Karl Vilhelm Halldórsson, Ásgerður Þorsteinsdóttir,
Inga Dóra Halldórsdóttir, Örn Arnarsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn.
✝
Innilegar þakkir færum við öllum sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
GÍSLA GUNNARSSONAR,
áður til heimilis að Bárustíg 4,
Sauðárkróki.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki deildar 5 á
Heilbrigðisstofnun Sauðárkróks fyrir einstaka
umönnun.
Sigríður Gísladóttir, Björn Ottósson,
Sveinn Gíslason, Jónína Þorvaldsdóttir,
Pálmey Gísladóttir, Rúnar Ingólfsson,
Haraldur Gíslason, Björg Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
BJÖRG SVEINBJÖRNSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ í Reykjavík
miðvikudaginn 16. apríl.
Þórhallur Aðalsteinsson,
Kristján Valur Jónsson, Erla Óskarsdóttir,
Steinvör Jónsdóttir, Finnur Ingi Einarsson,
Katla Kristjánsdóttir,
Ylfa Björg Finnsdóttir, Arngrímur Ari Finnsson.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
HELGA E. HANSEN,
Álakvísl 3,
Reykjavík,
lést föstudaginn 4. apríl.
Útförin hefur fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Jörmundur Ingi Hansen,
Eiríkur Hansen, Þórunn María Jóhannsdóttir,
Geirlaug Helga Hansen, Davíð Kristján Guðmundsson,
Skúli Hansen, Sigríður Stefánsdóttir,
Ingibjörg Dóra Hansen, Gunnar Börkur Jónasson,
Ragnheiður Regína Hansen, Gunnar Pétursson,
ömmubörn og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginmaður, sonur, faðir, tengdafaðir og afi,
ÖRN GUÐMUNDSSON
viðskipta- og kerfisfræðingur,
Hólmgarði 27,
Reykjavík,
lést að morgni föstudagsins 18. apríl á
Landspítalanum í Fossvogi.
Esther Sigurðardóttir,
Emilía B. Helgadóttir,
Arnar Arnarson, Svava Þ. Árnadóttir,
Helena Arnardóttir
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
BRYNHILDUR HARALDSDÓTTIR,
Mýrargötu 20,
Neskaupstað,
lést á hjúkrunarheimili FSN Neskaupstað,
miðvikudaginn 16. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
María Hjálmarsdóttir,
Konráð Hjálmarsson, Arndís Kristinsdóttir,
Ragnhildur Hjálmarsdóttir, Benedikt Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, bróðir,
mágur og afi,
EINAR ÞORGEIRSSON
skrúðgarðyrkjumeistari,
Heimalind 28,
Kópavogi,
lést af slysförum föstudaginn 11. apríl.
Útför hans fer fram frá Digraneskirkju miðvikudaginn
23. apríl kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir. Þeim sem vilja
minnast hans er bent á Oddssjóð Reykjalundar.
Sigrún Edvardsdóttir,
Runólfur Einarsson, Þórunn Halla Unnsteinsdóttir,
Laufey Karítas Einarsdóttir, Jónas Haukur Einarsson,
Magnús Ingvar Þorgeirsson, Sigríður Gunnarsdóttir,
Ingigerður G. Þorgeirsdóttir, Ingólfur Guðnason,
Anna Þorgeirsdóttir
og barnabörn.