Morgunblaðið - 29.05.2008, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. MAÍ 2008 35
og til og ræddum okkar hjartans
mál. Við treystum hver annarri fyr-
ir okkar innstu hugsunum og sama
var hve langt leið á milli funda –
það var alltaf eins og við hefðum
hist í gær.
Hafdís vinkona okkar var ein-
stök, trygg, skemmtileg og hug-
myndarík. Hún bar hag nemenda
sinna fyrir brjósti og var einstak-
lega áhugasöm um starf sitt enda
stöðugt að bæta við menntun sína.
Allt sem hún tók sér fyrir hendur
var til fyrirmyndar, samviskusemi
var hennar einkunnarorð. Hæv-
erska var henni í blóð borin þannig
að stundum baðst hún jafnvel af-
sökunar á sjálfri sér, þrátt fyrir allt
hennar ágæti.
Hafdís talaði alltaf um Óskar
sinn sem átti ást hennar og var
henni allt ásamt börnum þeirra og
barnabörnum sem hún stolt leyfði
okkur að fylgjast með í gegn um ár-
in, það hvað þau tóku sér fyrir
hendur og hvernig fjölskyldan
dafnaði. Við fundum svo vel hvað
fjölskyldan var Hafdísi mikils virði,
enda einstaklega samhent og ást-
rík.
Vinátta okkar við Hafdísi er
ómetanleg. Hennar er sárt saknað
og verður minnst sem kærrar vin-
konu og einstakrar persónu.
Elsku Hafdís, takk fyrir vináttu
þína. Við sendum ykkur elsku Ósk-
ar og fjölskylda okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Anna og Brynhildur.
Ingveldur Hafdís, kær vinkona,
er látin aðeins 56 ára að aldri. Tím-
inn er afstæður, hann á það til að
villa manni sýn, stundum sýnast
þeir sem eru jafnaldrar okkar ekki
eldast frekar en maður sjálfur, en
allt í einu að þeir eru horfnir, farn-
ir.
Dísa var þeim sem kynntust
henni ógleymanleg, elskuleg, gest-
risin, listfeng og fagurkeri var hún,
en ekki síst var hún mikil fjöl-
skyldukona. Við kynntumst árið
1968 þegar við fórum saman til árs-
dvalar til Bandaríkjanna sem AFS-
skiptinemar, eftir það ár tengdumst
við órjúfanlegum böndum. Árin
sem á eftir komu voru skemmtileg
og alltaf áttum við vísan stað heima
hjá Guggu, mömmu hennar, sem
tók alltaf vel á móti vinunum. Ör-
lögin höguðu því þannig að síðar
fórum við báðar til Frakklands að
læra frönsku. Þótt við værum hvor
í sínum hluta Frakklands, fórum
við saman í ævintýralegt ferðalag
um Norður-Spán í snjó og kulda yf-
ir áramót.
Dísa kynntist Óskari, eiginmanni
sínum, rúmlega tvítug og hefur síð-
an átt með honum farsæl ár og þrjú
yndisleg börn. Hún var að eðlisfari
mjög skemmtileg og hvers manns
hugljúfi. Hnyttin var hún í tilsvör-
um og hafði góða frásagnargáfu
sem hún nýtti sér vel í góðra vina
hópi. Dísa var kennari að mennt og
hefur á síðustu árum verið að
kenna á tölvur í Iðnskólanum í
Reykjavík.
Undanfarin 35 ár höfum við
þrenn vinahjón hist hver hjá öðrum
nánast án undantekningar á fyrsta
kvöldi nýs árs til að fagna, borða
góðan mat og óska hver öðrum far-
sældar á nýju ári. Aldrei mátti boða
forföll, einu afsakanirnar fyrir því
að mæta ekki voru þær að við vær-
um fjarri góðu gamni, t.d. erlendis í
framhaldsnámi eða upptekin vegna
fæðingar barns á fæðingardeild-
inni. En nú hafa forsendur breyst,
við stöndum nú andspænis því að líf
okkar á jörðinni er ekki endalaust
og að tíminn sem okkur er úthlut-
aður er takmarkaður. Aldrei aftur
fáum við að njóta þess að hafa Dísu
með okkur á nýárskvöldi, njóta
þess að hitta hana í saumaklúbb,
hitta hana í garðveislu á Sjafnar-
götunni, né heyra í henni í símanum
eða fá tölvupóst.
En þó að krabbameinið hafi sigr-
að hana má segja að í vissum skiln-
ingi hafi Dísa verið ósigrandi,
sterkur persónuleiki hennar hverf-
ur ekki þó að jarðvistinni sé lokið.
Hver minning um hana er dýrmæt
perla að liðnum lífsins degi og hin
ljúfu og góðu kynni skulu af alhug
þökkuð hér. Það eru mikil forrétt-
indi að hafa fengið að eiga Dísu að
vini. Það var þessi vinátta sem
þurfti ekki sína sönnun upp á hvern
dag en bara var og átti alltaf meira
en nóg inni þegar til átti að taka.
Það er sárt að missa góða og
yndislega vinkonu. Mestur er þó
missir hennar nánustu fjölskyldu
sem hugurinn hvarflar nú til með
samúð. Við hjónin sendum Óskari
og börnum, móður, tengdabörnum,
barnabörnum og öðrum vanda-
mönnum okkar innilegustu samúð-
arkveðjur á þessari stundu sorgar
og saknaðar.
Blessuð sé minning Ingveldar
Hafdísar og megi minning hennar
lifa með okkur.
Gróa Þóra Pétursdóttir.
Við vinirnir erum þrettán ára og
skólinn að byrja. Það er ekki laust
við að það sé tilhlökkun í hópnum,
ekki vegna þess að við værum svo
miklir námsmenn á þessum árum
(nema e.t.v. Óskar), heldur vegna
þess að við höfðum haft af því pata
að það væri von á nýjum krökkum í
bekkinn, en hann hafði verið nær
óbreyttur frá því við vorum sjö ára.
Í þessum hópi nýliða var einn okk-
ar, sem var fljótur að samlagast
hópnum, en til viðbótar fjórar,
föngulegar stúlkur og við hugsuð-
um okkur gott til glóðarinnar. Þær
viku sér hins vegar fimlega undan
klaufalegum tilburðum okkar við að
nálgast þær. Óskari, af öllum
mönnum, tókst þó að kveikja neista
hjá einni þeirra, þótt við gerðum
okkur ekki grein fyrir því þá, og
allmörgum árum seinna upplýsti
Óskar okkur vinina að hann og Dísa
væru par. Það þótti okkur gott mál,
því þó við höfum e.t.v. ekki haft tök
á að tjá eða skilja tilfinningar okkar
þrettán ára gamlir, þá höfðum við
áttað okkur á því hve yndisleg
manneskja Dísa var. Hvílíkir lukk-
unnar pamfílar við vorum. Nú
fengjum við áfram að njóta sam-
veru við stúlku sem hafði heillað
okkur svo eftirminnilega í skóla. Og
ekki bara við heldur líka eiginkonur
okkar. Þær voru jú órjúfanlegur
hluti þessa litla, samhenta hóps og
það var margt brallað: matarboð,
utanlandsferðir, óvissuferðir og svo
mætti lengi telja.
Þrátt fyrir að við séum nú öll
eldri, vitrari og reyndari þá vefst
okkur tunga um tönn. Við eigum
erfitt með að tjá tilfinningar okkar
við ótímabært fráfall Dísu. Þessi
lífsglaða og hressa kona sem alltaf
tók á móti okkur opnum örmum.
Það væri hægðarleikur að rifja upp
fjölda skemmtilegra atvika. Minn-
ingarnar hrannast upp og í hugann
koma orð eins og hlý, ljúf, um-
hyggjusöm, glaðvær, fyndin, gest-
risin og stuðbolti. En ánægjulegar
samverustundir geymum við í
minningunni og flaumur lýsingar-
orða dugar engan veginn til að fylla
það tómarúm sem hefur myndast í
hjörtum okkar. Dísa var ekki bara
eiginkona Óskars, hún var kær vin-
kona okkar allra.
Stundum má lesa í fyrirsögnum
dagblaða: ,,Ísland tapaði, ef illa hef-
ur gengið í einhverri keppni eða
kappleik. Slíkt tap er léttvægt. Í
síðustu viku tapaði Ísland nefnilega
dóttur, systur, eiginkonu, móður,
ömmu, vinnufélaga og vini og það
er öllu þungbærara. Við vottum
Óskari, Guðbjörgu, Styrmi, Höllu
Þórlaugu og fjölskyldunni allri
samúð okkar. Óskar, kæri vinur,
við erum hér.
Mun ánauðin meður dögum linna?
Mun á dauða lífið sigur vinna?
Von sú standi:
Vor skal andi
vin lifandi
á fegins landi finna.
(Bólu–Hjálmar.)
Ari og Sigríður Ágústa,
Gunnar Helgi og Gunnhildur,
Jafet og Hildur,
Rudolf og Nanna,
og Þorsteinn.
Fallin er frá elskuleg Dísa, vin-
kona okkar allra.
Ef einn í hópnum verður fyrir
missi þá verða það allir.
Það er svo minnisstætt að koma í
heimsókn á Sjafnargötuna og heyra
í Dísu í stiganum segja: „Hæ elsku-
leg“, þessi hlýja og væntumþykja
sem bauð okkur allar svo velkomn-
ar inn á heimilið hvenær sem er.
Sama má segja um þegar við
hringdum og spurðum eftir Höllu
og Dísa svaraði glaðlynd „Ham-
ingjuheimilið“.
Þessi yfirvegun, einlægni og
gleði er það sem lýsir Dísu best.
Elsku Halla, hugur okkar er hjá
þér og fjölskyldu þinni.
Megið Guð geyma ykkur og varð-
veita.
Ásrún, Elísabet Anna, Gró,
Guðný, Íris Saara.
 Fleiri minningargreinar
um Ingveldi Hafdísi Aðalsteinsdóttur
bíða birtingar og munu birtast í
blaðinu á næstu dögum.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
INGVAR GUÐJÓNSSON
frá Eiríksbakka, Biskupstungum,
Skaftahlíð 4,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut laugardaginn
17. maí.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju föstudaginn
30. maí kl. 15.00.
Fjóla H. Halldórsdóttir,
Hafdís Ingvarsdóttir, Hilmar Bjarnason,
Ingvar Örn Hilmarsson,
Svana Fjóla Hilmarsdóttir,
Birna Svanhvít Hilmarsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
GARÐAR VALUR HALLDÓRSSON,
Laufvangi 12,
Hafnarfirði,
sem andaðist aðfaranótt föstudags 23. maí
á taugadeild Landspítalans í Fossvogi, verður
jarðsunginn frá Hafnarfjarðarkirkju föstudaginn
30. maí kl. 15.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Hulda Magnúsdóttir,
Bergþóra Ása Garðarsdóttir, Rögnvaldur Bjarnason,
Sigurlaug Guðrún Garðarsdóttir, Hans Þorsteinsson,
Halldóra Garðarsdóttir, Örn Snævar Ólafsson
og barnabörn.
✝
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra er auðsýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legs eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
JÚLÍUSAR GUÐLAUGSSONAR,
Efra Hofi,
Garði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnunar
Suðurnesja fyrir einstaka umönnun og hlýju.
Guð blessi ykkur öll.
Ellen Einarsdóttir,
börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
GUÐRÚN MARSIBIL JÓNSDÓTTIR,
Erluhrauni 11,
Hafnarfirði,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafnarfirði
miðvikudaginn 21. maí, verður jarðsungin frá
Fríkirkjunni í Hafnarfirði föstudaginn 30. maí
kl. 13.00.
Þórir Sigurðsson,
Sigrún Sigurðardóttir, Sigurjón Ingvarsson,
Guðrún Sigurjónsdóttir, Peter Nilsen,
Eygló Sigurjónsdóttir, Hilmar Már Ólafsson,
Eyrún Sigurjónsdóttir, Anton Kjartansson
og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur, bróðir,
tengdasonur og mágur,
BJÖRGVIN BJÖRGVINSSON
bifvélavirki frá Tálknafirði,
Tröllaborgum 17,
Reykjavík,
sem lést á líknardeild Landspítalans fimmtudaginn
22. maí, verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju
föstudaginn 30. maí kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á reikning til styrktar konu hans og
börnum í Byr, nr. 1175 05 762008, kt. 130779-5149.
Telma Magnúsdóttir,
Aldís Jóna Björgvinsdóttir,
Sölvi Leó Björgvinsson,
Björgvin Sigurjónsson, Sædís Magnúsdóttir,
Guðlaug A. Björgvinsdóttir, Sigurður Jónsson,
Sigurjón Björgvinsson, Rakel Magnúsdóttir,
Magnús Matthíasson, Ragna Jóna Sigurjónsdóttir,
Sigurjón Magnússon, Borghildur Kristjánsdóttir.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
RUNÓLFUR DAGBJARTSSON
múrarameistari,
Dúddi múr,
Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
andaðist á heimili sínu mánudaginn 19. maí.
Minningarathöfn verður haldin í Landakirkju
Vestmannaeyjum þriðjudaginn 3. júní kl. 13.00.
Jarðsungið verður frá Langholtskirkju í Reykjavík, föstudaginn
6. júní kl. 13.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vilja minnast hans er bent á
Kvenfélagið Líkn Vestmannaeyjum.
Ómar Runólfsson, Auður Eiríksdóttir,
Margrét Runólfsdóttir, Sigurður Rafn Jóhannsson,
Dagmar Svala Runólfsdóttir, Guðjón Sigurbergsson,
Kristín Helga Runólfsdóttir, Ari Tryggvason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, amma og langamma,
SESSELJA SJÖFN HELGADÓTTIR,
sem lést fimmtudaginn 22. maí á Landspítalanum
Fossvogi, verður jarðsungin frá Bústaðakirkju í
dag, fimmtudaginn 29. maí, kl. 13.00.
Ragna Jóna Haraldsdóttir,
Sturla Sigtryggsson,
Sigurður Grétar Marinósson,
Halla Sjöfn Jónsdóttir,
Robert Lee Carroll.