Morgunblaðið - 29.05.2008, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 29. MAÍ 2008 45
Miðasala
S. 545 2500
www.sinfonia.is
■ Fim 5. júní kl. 19.30
Lady and Bird - Barði Jóhannsson
og Keren Ann Zeidel
Hljómsveitarstjóri: Daniel Kawka
Barði Jóhansson er ekki einhamur maður í tónsköpun sinni. Ein
birtingarmyndin er Lady and Bird, samstarfsverkefni hans og frönsku
tónlistarkonunnar Keren Ann Zeidel. Á tónleikunum flytja þau tónlist
Lady and Bird auk tónlistar sem þau semja hvort um sig, í hljóm-
sveitarbúningi Þorvaldar Bjarna Þorvaldssonar.
Tónleikarnir eru haldnir í samstarfi við Listahátíð í Reykjavík með
stuðningi Franska sendiráðsins.
■ Fös. 20. júní kl. 19.30
20 horn - og einn sólisti
Sinfóníuhljómsveitin lýkur starfsárinu með stæl og flytur hina
risavöxnu Alpasinfóníu Richard Stauss, og fleiri verk þessa meistara
litbrigðanna.
Wayne Shorter og Bob Dylaneiga ekkert sameiginlegt,en báðir eru þeir risar,
sem gnæfa yfir umhverfi sínu. Short-
er er einhver eftirminnilegasti blás-
ari okkar tíma og hefur sett afger-
andi mark á jass með leik sínum og
tónsmíðum í tæplega hálfa öld. Ferill
Dylans er örlítið skemmri. Hann
hafði áhrif á heila kynslóð með bar-
áttusöngvum sínum þótt vitaskuld
gangist hann ekki við því að hafa
verið nokkurs konar leiðtogi eða
samið baráttusöngva.
  
Þeir eiga það líka sameiginlegt aðhafa lítinn áhuga á að gefa
áheyrendum haldreipi í því kunn-
uglega. Wayne Shorter steypti sér
beint út í spunann á tónleikum sínum
í Háskólabíói og leit ekki upp fyrr en
einni og hálfri klukkustund síðar. Í
viðtali í Ríkisútvarpinu sagði hann
að hljóðfæraleikararnir, sem lékju
með honum væru svo uppteknir að
þeir hefðu ekki tíma til að æfa sig.
Þeir kæmu bara fram. Svo bætti
hann við að enda væri tónlist þeirra
spuni og hvernig væri hægt að æfa
sig í því að leika af fingrum fram.
Á ferðalagi sínu hefur Shorter átt
leið með Art Blakey, Miles Davis,
Herbie Hancock, Joseph Zawinul og
Joni Mitchell, svo aðeins nokkrir séu
nefndir.
Í Háskólabíói bauð Shorter áheyr-
endum í ferðalag í gegnum tónlistar-
landslag, sem iðulega virtist ekki
vera af þessum heimi. Oft brá fyrir
kunnuglegum stefjum, sem síðan
leystust upp og tóku á sig nýjar
myndir. Hljóðfæraleikararnir hik-
uðu ekki við að grípa hver fram í fyr-
ir öðrum og hlustandinn, sem var
tilbúinn til að leggja með þeim í
þessa óvissuferð var ekki svikinn.
  
Dylan var á allt öðrum nótumþegar hann kom fram í Laug-
ardalshöll á mánudag, en hann var
ekki heldur á því að veita tónleika-
gestum mikinn stuðning með því að
tralla gömlu lögin í upprunalegum
útgáfum. Reyndar byrjaði hann á því
að taka tvö af sínum eldri og þekkt-
ari lögum, en hefði ekki verið hægt
að greina glefsur úr textanum hefði
verið erfitt að átta sig á því hvaða
lög voru á ferðinni.
Í upphafi var eins og röddin myndi
svíkja hann. Þegar hann söng að
hann væri fastur í bíl að syngja blús-
inn frá Memphis aftur heyrðust
brestir í raddböndunum, en eftir því
sem hann söng meira var eins og þau
liðkuðust. Hann átti miklu auðveld-
ara með að syngja nýrri lög og þegar
hann söng í ballöðunni um mjóa
manninn, síðasta laginu fyrir upp-
klapp, að stundum þyrfti meira að
segja forseti Bandaríkjanna að vera
nakinn var hann kominn á verulegt
flug.
Þrjár síðustu plötur Dylans hafa
verið hreint afbragð og hann söng
meirihluta laganna af þeirri nýjustu,
Modern Times. Rödd Dylans ber ald-
urinn með sér, hún er djúp og rám. Í
nokkrum laganna var flutningurinn
betri á tónleikunum en á plötunni og
þegar hann söng að heimurinn yrði
svartur fyrir augum sér í laginu um
Nettie Moore var í röddinni dýpt og
tregi þar sem kom saman hálf öld af
tónlistarsköpun og sköpunarleit, allt
frá því að hann varaði staðnaða kyn-
slóð við því að tímarnir væru að
breytast til okkar tíma. Dýptin
minnti jafnvel á lífsreynsluna í söng
Johnnys Cash undir það síðasta.
Þessi sama vídd opnaðist nokkrum
sinnum í leik Waynes Shorters þegar
heyrðust langir, tærir tónar, fullir af
trega, ýmist bjartir eða djúpir eftir
því hvort meistarinn blés í ten-
órsaxófóninn, eða sópraninn.
  
Tveir listamenn sem þurfa hvorkiá loftfimleikum né flugeldasýn-
ingum að halda til heilla, heldur
komast beint að kjarnanum og höfðu
báðir viðkomu á Íslandi helgi eina
seint í maí.
Á valdi Dylans og Shorters
Hrjúfur Dylan leyfði engar mynda-
tökur á tónleikunum í Höllinni.
Morgunblaðið/Kristinn Ingvarsson
Rámur Wayne Shorter blæs af innlifun í saxófóninn á sviðinu í Háskólabíói.
AF LISTUM
Karl Blöndal
»… var í röddinnidýpt og tregi þar sem
kom saman hálf öld af
tónlistarsköpun og
sköpunarleit, allt frá því
að hann varaði staðnaða
kynslóð við því að tím-
arnir væru að breytast
til okkar tíma.
kbl@mbl.is
Eftir Helga Snæ Sigurðsson
helgisnaer@mbl.is
TIL stendur að breyta fyrirkomulagi
Grímunnar – Íslensku leiklistarverð-
launanna á þann veg að níu manna
valnefnd sviðs-
verka sjái um til-
nefningar á næsta
ári. Valnefnd
sviðsverka er í
dag skipuð 30
fulltrúum frá tíu
félögum, sam-
tökum og stofn-
unum sem starfa
innan vébanda
Leiklist-
arsambands Íslands. Valnefndin
verður því um þrefalt fámennari og
um leið aukin ábyrgð hvers og eins í
tilnefningaferlinu. Hugmyndin er sú
að hvert fagfélag velji fulltrúa í
nefndina, fjögur þeirra velja tvo full-
trúa og eitt þeirra einn fulltrúa.
Nýjum flokki bætt við
,,Það sem mun breytast núna er að
stofnanir og leikhúsin sjálf tilnefna
ekki inn í fagnefndina heldur ein-
göngu fagfélögin,“ segir Viðar Egg-
ertsson, formaður Leiklist-
arsambands Íslands. Það hafi alltaf
verið blandað til þessa, fólk úr fag-
félögum og frá leiklistarstofnunum
og -samtökum. Með fagfélögum er átt
við fagfélög listamanna og nú á að
skilja fagfólkið frá stofnununum, svo
að segja. ,,Það hefur aldrei skipt
neinu máli, samsetningin hefur alltaf
verið þannig að engin ein stofnun eða
hagsmunasamtök geta myndað
meirihluta ein og sér. Þannig að þetta
er svo sem ekki mikil breyting nema
að það verður enn skýrara að engir
eigi beinna hagsmuna að gæta sem
koma inn í nefndirnar.“
Viðar segir ástæðuna fyrir breyt-
ingunni þá að valnefnd sviðsverka
hafi þótt fullstór og ákveðið að prófa
annað fyrirkomulag, fámennari nefnd
og hvort hægt væri að virkja hana
enn betur. Valnefndarmenn þurfi að
sjá gríðarlegan fjölda sviðsverka,
þurfi helst að sjá allar sýningar á
sviði á árinu sem verið er að tilnefna
fyrir. Menn verði í það minnsta að sjá
sem allra flestar. ,,Við erum alltaf að
reyna að leggja sem mesta áherslu á
að valnefndin sjái sem mest og nú er-
um við að gera áherslubreytingu.“
Hvað varðar allar greinar innan leik-
listarinnar telur Viðar að leikstjórar
hafi hvað mesta yfirsýn yfir þær.
Í valnefndinni verða tveir fulltrúar
frá Félagi íslenskra leikara, tveir frá
Félagi leikstjóra á Íslandi, tveir frá
Félagi leikskálda og handritshöf-
unda, tveir úr deild leikmynda- og
búningahöfunda innan Félags ís-
lenskra leikara og svo fær tæknifólk
úr leikhúsunum að tilnefna einn full-
trúa fyrir hljóð og lýsingu. Á næsta
ári verður bætt við nýjum verðlauna-
flokki Grímunnar, verðlaun fyrir
bestu hljóð- og myndvinnslu. Síðan
verða minni nefndir líkt og eru í dag
en valnefndir Grímunnar eru alls
fjórar; valnefnd sviðsverka, valnefnd
dansverka, valnefnd barnaverka og
valnefnd útvarpsverka. Þessar litlu
nefndir eru með mjög afmarkað svið,
að sögn Viðars, en valnefnd sviðs-
verka er sú umsvifamesta og tilnefnir
til flestra verðlauna.
Fækkað í valnefnd sviðsverka
Morgunblaðið/G.Rúnar
Hreindýr? Benedikt Erlingsson leikari, leikstjóri og leikskáld fagnaði mjög
á Grímunni í fyrra enda hlaut hann þrjár styttur.
Viðar Eggertsson
Í HNOTSKURN
» Á Grímuverðlaunahátíðinnieru sviðsverk og útvarpsverk
verðlaunuð og listamönnum
veittar viðurkenningar fyrir
framúrskarandi árangur í sviðs-
listum á liðnu leikári.
» Eigandi og framkvæmda-aðili Grímunnar er Leiklist-
arsamband Íslands.
» Starfsár Íslensku leiklist-arverðlaunanna hefst sum-
ardaginn fyrsta og lýkur síðasta
vetrardag ár hvert. Það þýðir að
nýjustu verkin á fjölum leikhús-
anna eru ekki með að þessu
sinni, t.d. Ástin er diskó, lífið er
pönk. Allt um Grímuna www.griman.is
Gert er ráð fyrir að níu manna valnefnd sviðsverka muni sjá
um tilnefningar til Grímunnar á næsta ári í stað 30 manna