Skinfaxi - 01.10.1934, Síða 63

SKINFAXI
143
minn! Akrarnir eru ekkert annað en aur og leðja. Það ger-
ir mér ekkert til, bví að eg er á gúmmístígvélum. En |)ú á
lélegum öklaskóm! Vertu viðbúinn! Ha-hæ!“
„Vertu nú ekki mjög montinn,“ sagði Tómas og brosti að
háði frænda síns. „Bíddu andartak!“
Hann hallaði sér upp að vírnetsgirðingunni og kveikti á
rafmagnsluktinni sinni. Svo tók hann af sér skóna og fór úr
sokkunum og stakk hvorutveggja niður í l)akpokann sinn.
En í staðinn lét hann á sig létta leikfimiskó, sem hann hafði
notað á skátaæfingunni um kvöldið.
„Jæja, erlu nú ánægður?“ sagði liann. „Nú má rigna eins
og vi 11; bað sakar mig ekki. Svona fer skáti að, skal eg
segja l>ér.“
Þeir klifruðu yfir girðinguna og óðu af stað yfir forblaut-
an akurinn. Regninu smáslotaði og storminn virtist held-
lir vera flð lægjfl.
Allt i einu stanzaði Villi. „Heyrðu, hvað cr betta?“ spurði
hann.
Stormurinn baut í lauflausum trjánum. En gegn um storm-
gnýinn heyrðist niður í fossandi vatni.
„Það er víst lækurinn,“ sagði Tómas. „Niðurinn er þú
miklu meiri en svo, alvcg eins og hann væri frá Niagara-
fossirium.“
„Það er ekkert undarlcgt, í þcssu herjans óveðri,“ svaraði
Arilli. „En komdu nú, Tómas. Það cr ekki veður til að rann-
saka hljóð náttúrunnar.“
„Eg skil betta néi samt ckki almennileg,“ anzaði Tómas.
„Allur bessi hávaði gelur varla komið frá læknum einum.“
„Jæja, komdu nú samt. Þú getur hvort eð er ckki bannað
læknum að renna hvert sem honum bóknast.-----------Þctta er
annars voðalegt, hvað stígvélin eru þung og þrfeyta mig.“
„Vertu uiðbúinn!" taulaði Tómas og öslaði af stað móti
storminum.
Þeir brutust áfram álútir móti storminum, bangað til þeir
voru riærri komnir að járnbrautinni.
„Nú hevri eg bað aftur,“ sagði Villi. Hann stanzaði og
sneri baki i veðrið.
Ógurlegur fossaniður yfirgnæfði stormhvininn.
„Ef betta er vatnsniður, sem við heyrum, bá hcfir eitt-
hvað komið fyrir," sagði Tómas. „Eg liefi oft heyrt til lækj-
arins i rigingum, cn aldrci heyrt í honum ncitt svipað þessu.
Guð almáttugur —- ef stiflan skykli nú i raun og veru hafa
farið af stað!“