Skinfaxi - 01.12.1944, Blaðsíða 28

100
SKINFAXI
Gráta sjúlfa sig úr Ilelju
siðan hefur j)jóðin mátt.
Lengst var leflt við tilgangsleysi,
tók að rofa smátt og smátt.
Vit og snilld i líma lagði,
leið j)ó smán í flestri mynd.
Svona mikil kann að koma
krafa fyrir eina synd.
III.
Nii skal minnast ykkar allra,
tslands traustn vökumenn.
Voruð lauf á landsins meiði,
líf og kraft er færðu' i senn.
Til þess hjóðarböl að bæta
búnir hvern i rammaslag.
Einn bar hæst af hetium Iiessum,
hann á þennan júnídag.
Úli sat á yztu miðum,
aflasæll með formannsró,
hljóp því sizt frá ár og öngli
á þó gæfi margan sjó.
Iiar að landi frelsisföngin,
fékkst þá lítl um liinarbál,
fannst sér greitt, ef verk hans vekti
vitundina i þjóðar sál.
Gerðar voru af göfgum þáttum
gersemar, sem treyst var mest.
Eins var Jóns i eðli borið
allt sem Frón á mætast bezt.
Starfsins heill og málsins máttur
marga skráðu hugans rún,
gat að líta yfir augum
íslands heiðu morgunbrún.
IV.
Eingrum létt á dyr er drepið,
dagsins gæfa kemur inn
flytur með sér fjöregg manna,
frelsið sjálft við barminn sinn.