Skinfaxi - 01.12.1944, Blaðsíða 48

120
SKINFAXI
e) örugg og kröftug spyrna fingurkögglalnna og örskjótur að-
sláttur handarinnar um úlflið, til þess að framkalla snúning
kringlunnar (I).
VII. Viðskilnaðurinn.
1 því augabliki sem kastarinn skilur við kringluna á halli
hennar að mynda 30° horn við völlinn.
Við kringluna er slcilið eða réttara henni spyrnt af fingur-
kögglunum, þegar kringlan er beint út af eða rctt framan við
kastöxlina. Þegar að kringlan spyrnist af kögglunum út i loftið
á liún að fá á sig snúning í sömu átt og visarnir á klukku. Við
þennan snúning sker kringlan betur loftið. Líkt og hnifur, sem
skorið er með brauð, er honum er sargað fram og aftur gegn-
um brauðið. Þessi kringlusnúningur fœst með úlnliðarbeygj-
unni og aðslætti handarinnar.
VIII. Hömlunin. (11. mynd Iv).
Þegar að kringlunni hefur verið spyrnt út í loftið og henni
verið fylgt eftir með hraða, þunga og krafti, þá er hætta
á að kastarinn detti fram yfir liringinn og til þess að hamla
upp á móti þessu falli, þá er oft skipt um fót. Hægri fótur
færður fram að hringbrún og á honum hvílir líkamsþunginn
meðan að vinsta fæti og armi er sveiflað aftur.
Margir kröftugir og þungir kastarar, sem aðallega nota stig-
snúninginn skipta alls eklci um fót, t. d. Carpentcr, sem vann
kringlukastið á siðustu Olympíuleikjum, og Finninn Taipale,
sem vann á leikjunum í Stokkhólmi 1912).