Skinfaxi - 01.04.1949, Blaðsíða 49

SKINFAXI
49_
fyrir úrslitin þar, sem i 100 og 200 m spreithlaupum. Fað er
Þvi full ástœða fyrir grindahlauparann að leggja jafn mikla
rœkt við viðbragðsæfinguna sem um venjulegt spretthlaup
væri að ræða. Viðhragðið til 110 m grindalilaups er og lieldur
ckki fráhrugðið viðbragði til 100 m lilaups, nema í þvi, að
hlauparinn verður að reisa sig fyrr upp. Vísast því til kaflans
um viðbragð og viðbragðsþjálfun, þar sem hvoru tveggja er
nánar lýst og rætt.
2. Skrefin að fyrstu grindinni.
Langflestir taka 8 skref að fyrstu grindinni og fara yfir hana
i Ijví níunda, nokkrir nota þó aðeins 7 skref. Verða þeir í tiest-
luji tilfellum að breyta um fótastöðu i viðhragðsholunum þ.
c. a. s. hafa vinstri fót i aftari holunni, en það mun vera flcst-
um rétthentum mönnum óeðlilegt. Það eru venjulega aðeins
nijög kloflangir menn, sem geta unnið á með 7 skrefa að-
fer’ðinni.
Það er mjög þýðingarmikið fyrir grindhlaupara að geta
hlaupið allt hlaupið háttbundið (rythmiskt). Skrefið yfir hverja
grind verður auðvitað lengst en næsta skref á eftir stytzt. Til
þess að komast sem fyrst inn í þennan takt skal hlauparinn vera
orðinn eðlilega uppréttur þegar í 5. skrefi frá viðbragðslínu.
Hann teygir aðeins úr því skrefi, svo áð það verður lengra en
liin, aftnr á móti verður 6. skrefið styttra. Hlutföllin cru um
það bil þessi: 4. skrefið 1,55 m, 5. 1,80 m, 6. 1,75, 7. 1,90 m.
Þcssi skyndilega aukning á skreflengdinni úr 1,55 m upp í 1,80
m likist 'nokkuð þvi, að hlaupið sé yfir grind og getur hjálpað
hlauparanum til þess að finna hinn rétta takt í hlaupinu. Ekki
er ráðlegt að bíða með það, þangað til komið er yfir fyrstu
grindina.
3. Skrefið yfir fyrstu grindina.
Að 8 skrefum loknum, skal vinstri fótur koma i jörðina 2
ni framan við grindina. Hlauparinn spyrnir frá og fer yfir
grindina i 9. skrefinu. Ilann setur hægri fót i jörð um það
bil 1,5 m aftan við grindina. Sjálft skrefið yfir grindina verður
því ca. 3,5 m á lengd. Fráspyrnan verður að vera kröftug og
snögg, til þess að skrefið taki sem allra skemmstan tima. Að-
eins þegar hlauparinn snertir jörðina getur hann aukið eða við-
lialdið hraðanum. í loftinu hlýtur hann óhjákvæmilega að
tapa nokkrum hraða. Hlauparinn skal þvi láta skrefið yfir
grindina taka sem stytztan tíma. T’il þess að spyrnan nýtisl
4