Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1965, Blaðsíða 1
EFNISYFIRLIT
bls.
Draumur, sem kom fram 282
Nikulás Kr. Jónsson
Þegar Hvítanesmenn rændu fall-
byssunni frá Franco 285
Hálfdan Henrysson
Ratskyn grænu skjaldbökunnar 291
Grímur Þorkelsson þýddi
Lagt af stað suður á Óla litla í
jan. 1916 301
Páll Hallbjörnsson
Skólaskipið „Danmörk“ 308
Nokkur orð um bók Tryggve J.
Olesen 311
SigurSur GuSjónsson
Bátar og fonnenn í Vestmanna-
eyjum 316
Apavatnsför 1238 319
Einar Bogason frá Hringsdal,
ArnarfirSi
Eftirminnilegur atburður 320
Hulda Fr. Þórhallsdóttir
Það rættist úr þeim á örlagastund 323
Matsveina- og veitingaþjónaskól-
inn 10 ára 329
BöSvar Steinþórsson
Þegar Vélstjórafélag íslands átti
50 ára afmæli 332
Hallgrímur Jónsson ..
Sönn frásögn um björgun flótta-
manna 341
Klipperskipin fóru meira en 400
mílur á sólarhring 346
Stanley Axbommen
Frívaktin o.m.fl.
VÍKIIMGUR
Ótgefandl F. F. S. í. Rltstjórar: Guð-
mundur Jensson (áb.), Öm Stelnsson.
Rttnefnd: Guðm. H. Oddsson form., Þor-
kell Slgurðsson, Henry Hálfdansson,
Halldór Guðbjartsson, Pétur Slgurðsson,
Egill Jóhannsson, Ak., Eyjólfur Gíslason,
Vestm., Hallgrímur Jónsson, Sigurjón
Einarsson, Böðvar Stelnþórsson. Blaðlð
kemur út elnu sinni i mánuði og kostar
árgangurinn 200 kr. Ritstjóm og af-
greiðsla er Bárugötu 11, Reykjavík. Ut-
anáskrlft: „Víkingur", Pósthólí 425,
Reykjavík. Sími 156 63. — Prentað 1
ísafoldarprentsmiðju h.í.
VÍKINGUR
-S/
tjomunna
íUiS
VIKINGUR
Vh efandi: 3a
°9
tyef ana i: ^jrarmanna-
JJijLituanna.'iatnlutiJ . J.síantli
Ritstjórar: Guðm. Jensson áb. og Örn Steinsson.
XXVII. árgangur. 11.—12. tbl. 1965.
loooooooooooooooooooooooooooooooooooooo
^Jdeilöcj jól
En á þeim dögum bar svo við, að boð kom frá Ágústus keis-
ara um að skrásetja skyldi alla heimsbyggðina. Fóru þá allir
að láta skrásetja sig, hver til sinnar borgar. Fór einnig Jósef
úr Galileu frá borginni Nazaret upp til Judeu, til borgar
Davíðs, sem heitir Betlehem, því að hann var af húsi og kyn-
þætti Davíðs, til þess að láta skrásetja sig, ásamt Maríu heit-
konu sinni, sem þá var þunguð. En á meðan þau dvöldust
þar kom að því, að hún skyldi verða léttari. Fæddi hún þá
son sinn frumgetinn, vafði hann reifum og lagði hann í jötu,
af því að það var eigi rúm fyrir þau í gistihúsinu.
Og í þeirri byggð voru fjárhirðar úti í haga og gættu um
nóttina hjarðar sinnar. Og engill Drottins stóð hjá þeim og
dýrð Drottins ljómaði í kringum þá, og urðu þeir mjög
hræddir. Og engillinn sagði við þá: Verið óhræddir, því sjá
ég boða yður mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum;
því að yður er í dag frelsari fæddur, sem er Kristur Drottinn
í borg Davíðs. Og hafið þetta til marks: Þér munuð finna
ungbarn reifað og liggjandi í jötu. Og í sömu svipan var með
englinum fjöldi himneskra hersveita, sem lofuðu Guð og
sögðu:
Dýrð sé Guði í upphæðum,
og friður á jörðu með þeim mönnum,
sem hann hefur velþóknun á.
Og er englarnir voru farnir frá þeim til himins, sögðu hirð-
arnir hver við annan:
Vér skulum fara rakleiðis til Betlehem og sjá þennan
atburð, sem orðinn er og Drottinn hefur kimngjört oss. Og
þeir fóru með skyndi og fundu bæði Maríu og Jósef og ung-
barnið liggjandi í jötunni.
(Lúk. 2.)
281