Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1965, Blaðsíða 39

APAVATNSFÚR 1238
1. Þrjú hundruð þreklegum
þundum skíða safnar.
Sturla sterki goðinn.
Stanzlaust ná skyldi heimta
fé, af Kol auðga fyrir
frækinn Orm Dagstyggsbana.
Gissur goðinn bað finna
sig, gjöra að Apavatni.
2. Grunlaus Gissur mæta,
gjörði að Apavatni.
Sagði Kol sáttan vera
Svínfellinginn við Orm.
Sturla því lengra ei þyrfti.
Það Sturla ei lét sér skiljast.
Hélt Gissur sig svíkja.
Svo hann lét tvo menn gæta
hans.
3. Gissurar fylgdarlið frítt
f jörutíu var manna.
Sturla því strax hauð leggja
stinn sín vopnin niður.
Gissur bað þá svo gera.
Greindur háska svo forðast.
„Hvers vegna hefir þú Sturla,
handtaka mig látið?“
4. Efast ei Gissur um það,
að ég vil mér ætla
mun meiri hlut en öðrum
mönnum hér á landi.
En einn þig gjöri ég ugga,
| ef ei fer vel með okkur.“
Svo hljóðar svarið Sturlu,
sem hann Gissuri veitti.
< 5. Síðan var bók fram borin.
Bað Sturla Gissur sverja
utanferð, við sig einnig
einlægan trúnað lialda.
„Hvort á ég horskur halur,
heldur gjöra, að sverja
íslenzka eiðinn eða
álmatýr þann norræna?“
VÍKINGUR
6. „Þú skalt þessu ráða,
þrekinn gengdi Sturla.“
„Þá vil ég þann norræna,
þér vinna.“ Gissur sagði:
„að aldrei skuli ég ódrukkinn,
öfugt orð til þín mæla.
Einnig utan að fara.“ -q
Allt þetta sór Gissur.
7. Hjalti biskupsson blendinn
brátt á fundi við tekur
goðorðum Gissurar.
Gjörist nú Sturlumaður.
Hjálp Sturlu hann lofar,
við hvern, sem væri að skipta.
Gissur geymdi á meðan 12.
gildur Böðvar Þórðarson.
8. Kolur var síðan sóttur.
Sá varð þegar að greiða,'
hundrað hundruð í jörðum
horskum Ormi til eignar.
Varðveizluhandsöl veitti
víst Sturla á f jármunum.
Kols auðga kappinn gildi.
Krafðist þrjátíu hundraðs.
9. Ormur hét Gissur geyma.
Gæta hans vel skyldi
til utanfarar, er Gissur
átti síðar að fara.
Sturla síðan stefndi
stæltur flokknum í Skálholt. q
Kirkjuskoti í æstan
Einar Þorvaldsson hitti.
10. Með frændum sínum fer Einar
frækinn á Kjöl norður.
Kolbein unga kappann
knáan brátt þeir hitta.
Þeir frændur þar ákváðu,
þróttmiklu liði að safna.
Með sterku og stæltu liði
stáls til láta sverfa.
Hjalti, sem hafði unnið
heiti trúnaðar Sturlu,
gekk með í greint samsæri
gildur Sturlu í móti.
Síðan átti sameinast
sína með þá flokka
á Beitivöllum bráðólmir,
bana Sturlu að veita.
Gissur glaði gildur
garpana með átján
austur ríður þá í Skál,
efldan Gissur að frelsa.
Gjörðu síðan garpar,
garð við hestana binda.
Heim svo halir gengu,
höld Gissur að finna.
Ögmundur Helgason hafði
og hjartaprúður Brandur,
ráðlagt Ormi ríkum,
röskum Gissuri sleppa.
Gissur því greitt vestur
gjörði með þeim ríða
til flokka sinna seggur,
sem voru á Beitivöilum.
Síðan sendu þeir Hjalta
son biskups upp á þingið.
Vestanmenn voru þar flettir
vopnum klæðum og hrossum.
Sturla safnaði saman
sínum Vestlendingmn.
Grið voru í Dölum samt sett
síðan til miðsumars.
Einar Bogason
frá Hringsdal
Arnarfirði.
319