Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1965, Blaðsíða 57

Jtá 22. þingi 'Jamanna- oq ^iókimannaJamkaH^ ýólanfó
Góðir gestir! kæru félagar!
Ég býð yður alla hjartanlega velkomna til þessarar
fundarsetningar, en í dag hefst 22. þing Farmanna- og
fiskimannasambands Islands.
Þrátt fyrir síaukna tækni, stærri og sterkari skip,
verður þjóðin á ári hverju að sjá álitlegan hóp sona
sinna úr sjómannastétt, hverfa í hafið við skyldustörf
sín.
Síðan síðasta farmannaþing var haldið hafa 39 sjó-
menn farizt.
Héðan er aðstandendum þessara mætu manna sendar
hlýjar samúðarkveðjur.
Ég bið yður, kæru áheyrendur, að sýna hinum látnu
virðingu vora með því að rísa úr sætum.
— Blessuð sé þeirra minning. —
Virðulegi sjávarútvegsmálaráðherra!
Það er okkur mikið gleðiefni, að þér skulið heiðra
samtök okkar með nærveru yðar við þessa athöfn.
Einnig erum við þakklátir fulltrúum Bandalags opin-
berra starfsmanna og Sjómannasambands íslands fyrir
þann heiður er þeir sýna með þvi að vera gestir
okkar hér um stund.
— Það leikur ekki á tveim tungum, að launþegum
þessa lands, hvort heldur við störf á sjó eða landi, er
nauðsyn á nánum kynnum. Einungis þannig er hægt
að ryðja úr vegi alls konar misskilningi og hindur-
vitni, sem enn, því miður, er nokkuð almennur stétta
í milli hér á landi.
— Þjóðfélag okkar er á yfirborðinu slétt og fagurt
og veitir þegnum sínum flestum ríkulega. — En það
er samt einhver þrotlaus kvíði við hina séfelldu verð-
þenslu — verðbólguna miklu — sem heltekur íslenzkt
efnahagslíf í dag.
Kapphlaup milli verðlags og kaupgjalds verður að
stöðva. — Kaupmátt launa að auka og það þannig að
vinnutímastyttingin, sem nýlega var gerð, verði raun-
veruleiki og menn hafi í sig og á fyrir venjulegan
dagvinnutíma. Festa verður miklu meiri að ríkja í
stjórnmálum okkar, og hin handahófskennda skatta-
álagning verður að taka aðra stefnu.
Samstarf stjómarvalda og launþega þarf að vera
miklu nánara en nú er.
— Launþegasamtökin þurfa að finna sig sjálf og
vinna saman að þessu marki. — Innbyrðis stéttastríð
og sífelldar deilur um launahlutföll og viðbjóðslegan
meting um það hver sé þjóðfélaginu nauðsynlegastur,
verður að hverfa.
Samtök atvinnurekenda verða að sýna meiri festu í
launamálunum og veita eðlilegar og jafnar kauphækk-
anir til allra stétta, er þau semja við. — Það er ekki
til farsældar og hefnir sín fyrr eða seinna, ef almennar
kauphækkanir koma ekki jafnt yfir.
Atvinnurekendur verða að hætta leik sínum að semja
við suma um 4% kauphækkun, þegar þeir á sama tíma
VÍKINGUR
semja við aðra starfshópa um 15%, 22% eða 30% kaup-
hækkun.
— Sjórinn er enn lífæð okkar íslendinga, þangað
sækjum við björg okkar. Fiskimenn hér eru þó ekki
nema rúm 6% af fólkinu í landinu.
Veiðarnar eru djarft sóttar og hver bogi spenntur
til hins ýtrasta — bresti strengi boganna eða slakni
á, riðar spilaborgin okkar mikla til falls.
Aflinn umhverfis landið hefur tekið miklum stakka-
skiptum og veldur áhyggjum.
Stór hluti landsmanna okkar á við mikla erfiðleika að
etja vegna fiskleysis við ströndina og breyttrar síldar-
göngu. Minnir þetta all óþyrmilega á neyðarástandið
hér fyrr og atvinnuleysið fyrir síðustu styrjöld.
— Já, það er oft skammt skúra á milli.
— Togaraútgerðin, sem ekki alls fyrir löngu var
aðaldriffjöður efnahagslífs okkar er nú í dróma og sú
útgerðin, sem erfiðast gengur að reka. Nýju togaramir,
sem ég kalla, af því að svo stutt er síðan maður dáðist
af þessum glæsilegu skipum, er þau héldu til lands á
nýsköpunarárunum, eru orðnir úrelt tæki.
Fiskmagnið í sjónum hefur minnkað það mikið, að
nýsköpunartogararnir eru of dýrir til að elta það.
Rætt er um að leggja niður togaraútgerð hér á landi.
Varlega tel ég þó að fara út í það, því að þótt bátæ
útgerð gangi þessa stundina vel, getur það breytzt með
engum fyrirvara, enda er eftirtektarvert, að aðaluppi-
staðan í velferð bátaflotans er duttlungafiskurinn
síldin.
Eðlilegt þætti mér, að ríkisvaldið styddi að hægfara
endurnýjun togaraflotans, þar sem nýtízkulegir skut-
togarar með fyllstu tækni yrðu keyptir til landsins.
— Ef togaraútgerð leggst nú með öllu niður, miss-
um við kunnáttumenn frá þessum veiðum, og verður
þá síðar allt erfiðara að kippa i liðinn, ef tímar breyt-
ast þannig, að togarar verði nauðsyn.
Til að bæta nokkuð úr fyrir togaraútgerð er rætt
um að opna landhelgina fyrir þá. Varlega skulum við
fara í það og full snemmt. Stutt er síðan við fengum
yfirráð yfir 12 mílunum og kennir enn öfundar út-
lendra yfir þessum ávinningi okkar.
Sú stund kemur, að togurum verður leyft undir vís-
indalegu eftirliti að veiða innan fiskveiðitakmarkanna,
því að sjálfsögðu verðum vð að nytja fiskimiðin á sem
beztan og eðlilegastan hátt.
Góðir áheyrendur! Á 22. þingi Farmanna- og fiski-
mannasambands íslands munum við ræða ýmis mál,
svo sem skipulagsmál samtakanna, — hagsmuna- og
öryggismál sjómanna og marka stefnuna, sem siglt
verður eftir næsta kjörtímabil.
Ég vona að fulltrúar taki einarðlega en þó drengi-
lega á málum og að okkur megi auðnast að leysa
vandamál okkar í bróðerni.
Með þessum orðum lýsi ég 22. þing Farmanna- og
fiskimannasambands íslands sett. ö. St.
337