Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.1995, Qupperneq 45

VÍKINGUR
snyrtimenni með sér. Nú þarf að
hugsa upp einhver rök til að gera sem
minnst úr þeirn mikla afla sem hingað
hefur borist. Ég verð að segja að það
væri öllum félagssamtökum akkur í
að hafa talsmann eins og Kristján
Ragnarsson. Hann er að verða búinn
að sjá til þess að helstu vinir hans eiga
orðið stærsta hiutann af kvótanum,“
sagði Kalli á vigtinni.
Að landa framhjá
og henda fiski
Já, menn fara ekki leynt með að
sumir landa framhjá og aðrir segja að
miklu sé hent.
„Ef þið færuð hér út fyrir á trillu
með ekkert annað en háf gætuð þið
landað mörgum tonnum. Astandið er
þannig,“ sagði einn viðmælenda
okkar.
Það getur ekki verið, fullyrðum við
á móti.
„Getur ekki verið, hverslags börn
eruð þið eiginlega? Eiga netabátarnir
að hirða versta fiskinn og fá sama og
ekkert fyrir hann á sama tíma og fló-
inn er fullur af fyrsta flokks fiski? Nei
takk. Eiga þeir sem eru með línu og
róa á steinbít að hirða þorskinn og
gera sig kvótalausa, þegar það bætist
við að við fáum 85 krónur fyrir þorsk-
inn á sama tíma og hægt er að leigja
frá sér kvótann á 95 krónur? Það er þá
hagfræði að landa fiski fyrir 10 krón-
um minna en hægt er að fá fyrir að
fiska hann ekki, eða réttar sagt að
landa honum ekki. Nei takk.“
Svona tala menn hiklaust. Kannski
ýkja þeir og þó svo sé er greinilegt að
ástandið er ekki eins og það á að vera.
Löggan á eftir
vörubílstjóranum
Veiðieftirlitið er mikið við hafnirnar
og fylgist með. Sjómennirnir, sumir
hverjir, segjast hlæja að þessum gaur-
um, eins og einn þeirra kallaði þá.
Sjómennirnir sögðu okkur eftirfar-
andi sögu, kannski ekki nákvæmlega
eins og hún er sögð hér, en hún er í að-
alatriðum rétt, staðfest af fleirum en
einum.
Veiðieftirlitið stöðvaði vörubílstjóra
sem var að fara með fimm kör af
45