Sjómannablaðið Víkingur

Árgangur

Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2001, Blaðsíða 35

Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2001, Blaðsíða 35
„Ég seldi Amar því ég varfarinn að safna skuldum. eins og sagt er hugsunarlaust, og skip- stjórinn þurfti að fylgjast með uppvexti þeirra úr fjarlægð. Eins og gjarnan hefur orðið hlutskipti kvenna, þá mæddi upp- eldishlutverkið á herðum frúarinnar. Lilja stóð sína vakt. Svo eru ungarnir flognir úr hreiðrinu og allt í einu komið árið 1998, en þá seldi Hrafn Árnar ÓF 3 ásamt kvóta. Þar með lauk merkilegum ferli í lífi Hrafns, en jafnframt tók við annað skemmtilegt timabil. En þá var hann búinn að vera á bát sem var merkt- ur ÓF 3 allar götur frá árinu 1953. „Það finnst mér skemmtileg tilviljun. En ég seldi Arnar því ég var farinn að safna skuldum. Var orðinn skuldlaus en kerfið gerði mér erfitt fyrir.” Hvernig er það fyrir gamalreyndan sjó- mann eins og Hrafn, sem er búinn að veiða að vild í tæp 50 ár, að allt í einu segir yfirvaldið að nú megi hann ekki veiða nema kannski 19 kíló af ýsu þetta árið? „Það er bara hundleiðinlegt,” svarar hann að bragði. „Hundleiðinlegt vægast sagt. Ég hefði ekki selt Arnar, þvi ég átti hann skuldlausan, en var farinn að safna skuldum eftir að kvótakerfinu var komið á. Ég neyddist til að selja hann.” Þegar þetta gerist var kvótakerfið búið að vera við líði í 14 ár. „Maður var sátlur við kvótakerfið í blábyrjun, því manni var sagt að þetta ælti bara að vera í 2-3 ár. Það var í sjálfu sér í lagi, ef það bjarg- aði fiskistofnunum. En svo kom annað í ljós. “ Dansaði aldrei með kerfinu Hann man sem sagt tímanna tvenna og myndi feginn vilja spóla til baka. „Það hlýtur að vera hægt að búa lil kerfi sem er sanngjarnt fyrir alla, en þetta kerfi er það ekki. Ég dansaði aldrei með kerfinu, eins og rnaður hefði kannski átt að gera, og mér var refsað fyrir það. Það var alltaf verið að höggva meira og rneira af kvót- anum hjá mér. Það er með ólíkindum hvað kerfið getur verið ósanngjarnt. Hér í Ólafsfirði eru nú nokkrir trillukarlar enn sem tóra. Það er aldrei talað um það í fjöhniðlum að jreir eru í sama kerfi og togararnir. Það er til dæmis verið að taka af þessum körlum, sem eru ekkert annað en einyrkjar, til að láta enn aðra trillukarla hafa. Þannig er verið að færa til afla endalaust. Svo er alltaf verið að tala urn stórútgerðir eins og það sé það eina sem er í þessu kerfi. Reyndar eru svo mörg kerfi innan þessa kerfis að það er ekkert skrítið þótt menn fari í kerfi yfir þessu öllu saman!” segir Hrafn og tekur í nefið. Hann bætir við jtegar hann hefur þurrkað tóbak af nösunum. „Ég fór fjórl- án kíló fram yfir kvólann minn í fyrra,” - ibygginn á svip, ekki sérlega glaðlegur - „og ég var sektaður. Og svo eru menn líka sektaðir fyrir að henda afla!” „Það er von að alvöru sjómenn sætti sig ekki við svona”, heyrist í frúnni inni í stofu, en hún hefur setið og hlustað á spjallið allan tímann. Hins vegar viður- kennir hún fúslega að vera fegin að fá karlinn í land. „Þetta er miklu skaplegri vinna fyrir mann á hans aldri, enda tel ég 47 ár á sjó dágóðan tíma hjá einum manni.” Bara fínt að vera trillukarl Hrafn er kvæntur Lilju Kristinsdóttur, en þau þekktust frá barnæsku og „vissu alltaf hvort af öðru”, eins og Lilja segir. Þau hófu bú- skap og opinberuðu sama ár, 1959, giftu sig árið eftir og eru því búin að vera gift í 41 ár. Þau eignuð- ust frumburðinn, Kristin Eirík, árið 1960, en hann er landsþekktur lista- maður. Síðan eign- uðust þau tvær dæt- ur, Sigurlaugu og Líneyju, og yngstur var Örn, fæddur 1969. Örn lést af slysförum aðeins 24 ára gamall. Hrafn og Lilja reislu sér snemma hús við Aðalgötu, þar sem þau bjuggu alveg þar til á síðasta ári, en þá seldu Jrau ein- býli sitt og reistu nýtt einbýlishús, ekki síst vegna þess að jrað gamla var of stórt fyrir þau. „Mér líkar lífið alveg ljómandi vel. Hef aldrei verið hjátrúarfullur og það er bara fínt að vera trillukarl,” segir þessi ró- lyndis lífsreyndi skipstjóri og reynir að sjá jákvæðu hliðar mannlífsins. „Ég fer í dagróðra út af Flatey og Fljótamiðuin. Ég er í þorskaflahámarki ineð 36 tonna kvóta!” □ Sendum sjómönnum og fjölskyldum þeirra okkar bestu kveðjur á sjómannadegi ,@t = HÉÐINN = Stórás 6*210 Garðabæ Sími: 569 2100 • Fax: 569 2101 www.hedinn.is • hedinn@hedinn.is Sjómannablaðið Víkingur - 35
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Sjómannablaðið Víkingur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.