Sjómannablaðið Víkingur

Ukioqatigiit

Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2001, Qupperneq 35

Sjómannablaðið Víkingur - 01.06.2001, Qupperneq 35
„Ég seldi Amar því ég varfarinn að safna skuldum. eins og sagt er hugsunarlaust, og skip- stjórinn þurfti að fylgjast með uppvexti þeirra úr fjarlægð. Eins og gjarnan hefur orðið hlutskipti kvenna, þá mæddi upp- eldishlutverkið á herðum frúarinnar. Lilja stóð sína vakt. Svo eru ungarnir flognir úr hreiðrinu og allt í einu komið árið 1998, en þá seldi Hrafn Árnar ÓF 3 ásamt kvóta. Þar með lauk merkilegum ferli í lífi Hrafns, en jafnframt tók við annað skemmtilegt timabil. En þá var hann búinn að vera á bát sem var merkt- ur ÓF 3 allar götur frá árinu 1953. „Það finnst mér skemmtileg tilviljun. En ég seldi Arnar því ég var farinn að safna skuldum. Var orðinn skuldlaus en kerfið gerði mér erfitt fyrir.” Hvernig er það fyrir gamalreyndan sjó- mann eins og Hrafn, sem er búinn að veiða að vild í tæp 50 ár, að allt í einu segir yfirvaldið að nú megi hann ekki veiða nema kannski 19 kíló af ýsu þetta árið? „Það er bara hundleiðinlegt,” svarar hann að bragði. „Hundleiðinlegt vægast sagt. Ég hefði ekki selt Arnar, þvi ég átti hann skuldlausan, en var farinn að safna skuldum eftir að kvótakerfinu var komið á. Ég neyddist til að selja hann.” Þegar þetta gerist var kvótakerfið búið að vera við líði í 14 ár. „Maður var sátlur við kvótakerfið í blábyrjun, því manni var sagt að þetta ælti bara að vera í 2-3 ár. Það var í sjálfu sér í lagi, ef það bjarg- aði fiskistofnunum. En svo kom annað í ljós. “ Dansaði aldrei með kerfinu Hann man sem sagt tímanna tvenna og myndi feginn vilja spóla til baka. „Það hlýtur að vera hægt að búa lil kerfi sem er sanngjarnt fyrir alla, en þetta kerfi er það ekki. Ég dansaði aldrei með kerfinu, eins og rnaður hefði kannski átt að gera, og mér var refsað fyrir það. Það var alltaf verið að höggva meira og rneira af kvót- anum hjá mér. Það er með ólíkindum hvað kerfið getur verið ósanngjarnt. Hér í Ólafsfirði eru nú nokkrir trillukarlar enn sem tóra. Það er aldrei talað um það í fjöhniðlum að jreir eru í sama kerfi og togararnir. Það er til dæmis verið að taka af þessum körlum, sem eru ekkert annað en einyrkjar, til að láta enn aðra trillukarla hafa. Þannig er verið að færa til afla endalaust. Svo er alltaf verið að tala urn stórútgerðir eins og það sé það eina sem er í þessu kerfi. Reyndar eru svo mörg kerfi innan þessa kerfis að það er ekkert skrítið þótt menn fari í kerfi yfir þessu öllu saman!” segir Hrafn og tekur í nefið. Hann bætir við jtegar hann hefur þurrkað tóbak af nösunum. „Ég fór fjórl- án kíló fram yfir kvólann minn í fyrra,” - ibygginn á svip, ekki sérlega glaðlegur - „og ég var sektaður. Og svo eru menn líka sektaðir fyrir að henda afla!” „Það er von að alvöru sjómenn sætti sig ekki við svona”, heyrist í frúnni inni í stofu, en hún hefur setið og hlustað á spjallið allan tímann. Hins vegar viður- kennir hún fúslega að vera fegin að fá karlinn í land. „Þetta er miklu skaplegri vinna fyrir mann á hans aldri, enda tel ég 47 ár á sjó dágóðan tíma hjá einum manni.” Bara fínt að vera trillukarl Hrafn er kvæntur Lilju Kristinsdóttur, en þau þekktust frá barnæsku og „vissu alltaf hvort af öðru”, eins og Lilja segir. Þau hófu bú- skap og opinberuðu sama ár, 1959, giftu sig árið eftir og eru því búin að vera gift í 41 ár. Þau eignuð- ust frumburðinn, Kristin Eirík, árið 1960, en hann er landsþekktur lista- maður. Síðan eign- uðust þau tvær dæt- ur, Sigurlaugu og Líneyju, og yngstur var Örn, fæddur 1969. Örn lést af slysförum aðeins 24 ára gamall. Hrafn og Lilja reislu sér snemma hús við Aðalgötu, þar sem þau bjuggu alveg þar til á síðasta ári, en þá seldu Jrau ein- býli sitt og reistu nýtt einbýlishús, ekki síst vegna þess að jrað gamla var of stórt fyrir þau. „Mér líkar lífið alveg ljómandi vel. Hef aldrei verið hjátrúarfullur og það er bara fínt að vera trillukarl,” segir þessi ró- lyndis lífsreyndi skipstjóri og reynir að sjá jákvæðu hliðar mannlífsins. „Ég fer í dagróðra út af Flatey og Fljótamiðuin. Ég er í þorskaflahámarki ineð 36 tonna kvóta!” □ Sendum sjómönnum og fjölskyldum þeirra okkar bestu kveðjur á sjómannadegi ,@t = HÉÐINN = Stórás 6*210 Garðabæ Sími: 569 2100 • Fax: 569 2101 www.hedinn.is • hedinn@hedinn.is Sjómannablaðið Víkingur - 35
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Sjómannablaðið Víkingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.