Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1987, Side 66

Náttúrufræðingurinn - 1987, Side 66
~'~K 2. mynd. Fullorðinn hláturmáfur, Höfn í Hornafirði, 7. júlí 1975. — Adult Laughing Gull (Larus atricilla), Höfn í Hornafirði, SE Iceland, 7 July 1975. (Ljósm Jphoto Páll H. Benediktsson). leitir. Með aldrinum lýsast fuglarnir og á þriðja vetri eru þeir komnir í fullorð- insbúning. Fullorðnir fuglar að sumri eru hvítir að neðanverðu með dökk- grátt bak og vængi, nokkru dekkri en á stormmáfi. Ystu handflugfjaðrirnar eru svartar og afturjaðar vængja er hvítur. Höfuð er svart og hvítir baugar eru ofan og neðan augna. Fætur og nef eru dökkrauð að lit. Á vetruna eru fætur og nef dökkleit, og hettan hverf- ur að mestu leyti, en þó eru oftast dökkir flekkir aftan augna og á hnakka. Sléttumáfur (Larus pipixcan) Sléttumáfur er amerísk tegund, sem verpur á sléttum í vestanverðri N-Am- eríku. Vetrarstöðvar hans eru við Kyrrahafsströnd Mið- og S-Ameríku frá Guatemala til Chfle. Farleið sléttu- máfa liggur um vesturhluta Bandaríkj- anna milli Klettafjalla og Mississippi- dals. Sléttumáfar verpa í byggðum í vot- lendi, eins og margir aðrir máfar, og leita fæðu í graslendi og ökrum. Þeir lifa að mestu á skordýrum yfir sumar- tímann. Sléttumáfar eru sjaldséðir á aust- urströnd Bandaríkjanna. Þeir eiga það þó til að flækjast austur yfir Atlantshaf og hafa sést yfir 20 sinnum í nokkrum löndum V-Evrópu. Hér á landi hefur sléttumáfur sést einu sinni: 1. Höfn í Hornafiröi, A-Skaft, 21,—26. sept- ember 1984 (ad). (3. mynd). Gunnlaugur Pétursson & Erling Ólafsson (1986). Fullorðnum sléttumáfum verður tæpast ruglað saman við aðrar máfa- tegundir í Evrópu, nema helst hlátur- máfa. Sléttumáfar eru heldur minni en hettumáfar. Ungfuglar á fyrsta hausti eru gráir á baki með dökkar handflug- fjaðrir, fremur breitt dökkt stélbelti og sérkennilega dökka hettu á hlustar- þökum, hnakka og aftanverðum kolli. Nef er svart og fætur svartir eða rauðbrúnir. Fuglar á fyrsta sumri eru svipaðir, nema hvað þeir eru jafn- grárri á baki og vængjum, dökka svæð- ið á vængendum afmarkaðra og stél oftast án beltis. Sömu sögu er að segja um fugla á öðrum vetri: dökkir væng- endar eru nú enn betur afmarkaðir frá dökkgráu baki og stél er gráleitt, án beltis. Hetta fugla á öðru ári er svipuð og á fyrsta árs fuglum nema dekkri. í fullorðinsbúningi, sem þeir fá á öðru sumri, eru þeir með svarta hettu, en hvítir baugar eru ofan og neðan augna. Bak er dökkgrátt, vængendar hvítir með stórum svörtum flekkjum. Nef er rautt, oft með óljósum dökkum hring. Fætur eru rauðir. Fullorðnir fuglar missa hettuna að mestu á vet- urna. 60
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.