Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1987, Page 66

Náttúrufræðingurinn - 1987, Page 66
~'~K 2. mynd. Fullorðinn hláturmáfur, Höfn í Hornafirði, 7. júlí 1975. — Adult Laughing Gull (Larus atricilla), Höfn í Hornafirði, SE Iceland, 7 July 1975. (Ljósm Jphoto Páll H. Benediktsson). leitir. Með aldrinum lýsast fuglarnir og á þriðja vetri eru þeir komnir í fullorð- insbúning. Fullorðnir fuglar að sumri eru hvítir að neðanverðu með dökk- grátt bak og vængi, nokkru dekkri en á stormmáfi. Ystu handflugfjaðrirnar eru svartar og afturjaðar vængja er hvítur. Höfuð er svart og hvítir baugar eru ofan og neðan augna. Fætur og nef eru dökkrauð að lit. Á vetruna eru fætur og nef dökkleit, og hettan hverf- ur að mestu leyti, en þó eru oftast dökkir flekkir aftan augna og á hnakka. Sléttumáfur (Larus pipixcan) Sléttumáfur er amerísk tegund, sem verpur á sléttum í vestanverðri N-Am- eríku. Vetrarstöðvar hans eru við Kyrrahafsströnd Mið- og S-Ameríku frá Guatemala til Chfle. Farleið sléttu- máfa liggur um vesturhluta Bandaríkj- anna milli Klettafjalla og Mississippi- dals. Sléttumáfar verpa í byggðum í vot- lendi, eins og margir aðrir máfar, og leita fæðu í graslendi og ökrum. Þeir lifa að mestu á skordýrum yfir sumar- tímann. Sléttumáfar eru sjaldséðir á aust- urströnd Bandaríkjanna. Þeir eiga það þó til að flækjast austur yfir Atlantshaf og hafa sést yfir 20 sinnum í nokkrum löndum V-Evrópu. Hér á landi hefur sléttumáfur sést einu sinni: 1. Höfn í Hornafiröi, A-Skaft, 21,—26. sept- ember 1984 (ad). (3. mynd). Gunnlaugur Pétursson & Erling Ólafsson (1986). Fullorðnum sléttumáfum verður tæpast ruglað saman við aðrar máfa- tegundir í Evrópu, nema helst hlátur- máfa. Sléttumáfar eru heldur minni en hettumáfar. Ungfuglar á fyrsta hausti eru gráir á baki með dökkar handflug- fjaðrir, fremur breitt dökkt stélbelti og sérkennilega dökka hettu á hlustar- þökum, hnakka og aftanverðum kolli. Nef er svart og fætur svartir eða rauðbrúnir. Fuglar á fyrsta sumri eru svipaðir, nema hvað þeir eru jafn- grárri á baki og vængjum, dökka svæð- ið á vængendum afmarkaðra og stél oftast án beltis. Sömu sögu er að segja um fugla á öðrum vetri: dökkir væng- endar eru nú enn betur afmarkaðir frá dökkgráu baki og stél er gráleitt, án beltis. Hetta fugla á öðru ári er svipuð og á fyrsta árs fuglum nema dekkri. í fullorðinsbúningi, sem þeir fá á öðru sumri, eru þeir með svarta hettu, en hvítir baugar eru ofan og neðan augna. Bak er dökkgrátt, vængendar hvítir með stórum svörtum flekkjum. Nef er rautt, oft með óljósum dökkum hring. Fætur eru rauðir. Fullorðnir fuglar missa hettuna að mestu á vet- urna. 60
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.