Náttúrufræðingurinn - 1958, Qupperneq 3

Náttúrufr. - 28. árgangur - 2. hefti - 57.—112. siða - Reykjavik, júní 1958
Steindór Steindórsson frA Hlöðum:
Jan Mayen
I. LÝSING EYJARINNAR.
Inngangur.
Vorið 1957 gafst mér færi á að skjótast til Jan Mwyen. Nokkrir
framtakssamir menn, íslenzkir og norskir, höfðu gert með sér félag*
í því skyni að kanna rekavið á eynni með hagnýtingu hans fyrir
augum. Fengu þeir leyfi norsku ríkisstjórnarinnar, til að sækja
þangað viðarfarm og kanna allar aðstæður, ef um framhald viðar-
sóknar væri að ræða. Framkvæmdarstjóri félagsins er Sveinbjörn
Jónsson, forstjóri í Reykjavík. Þeir félagar sýndu mér þá einstöku
vinsemd, að bjóða mér með í ferðina, svo að ég mætti litast um á
eynni og kanna gróður hennar. Fæ ég það boð seint fullþakkað.
Lagt var af stað frá Akureyri miðvikudaginn 12. júní með gufu-
skipinu Oddi. Alls voru 16 manns á skipinu, sjö manna áhöfn,
átta manns til að vinna að viðartöku og ég að auki. Fararstjóri var
Ágúst Jónsson, trésmíðameistari á Akureyri, en skipstjóri Símon
Guðjónsson. Siglt var í blíðviðri austur með Norðurlandi aðfara-
nótt 13. júrií, og legið síðan á Raufarhöfn frameftir degi, en það-
an var látið úr höfn kl. 5 síðdegis hinn 13. júní. Stefnan var tekin
beint á Jan Mayen. Veður var gott, suðaustan gola og lítilsháttar
alda. Ekkert bar til tíðinda fyrr en kl. 6 að morgni hins 15. júní,.
en þá varpaði Oddur akkerum undir Eggey (Eggöya), sem er höfði
nálægt miðri suðausturströnd eyjarinnar. Allhvasst var nú af norðri
og nokkur alda við sandana, en var undir Eggey. í norðri gnæfði
Bjarnarfjall (Beerenberg), þokulaust niður í miðjar hlíðar, mikil-
fenglegt en kuldalegt. Brátt gengum við í land. Dvöldumst við
nú við eyna til sunnudagsmorguns 23. júní, eða alls í 8 daga. Flesta
dagana var ég í landi, en sakir þess, að við höfðum bækistöð í skip-
inu, þá gat ég aldrei farið langar ferðir frá þeim stöðum, sem