Náttúrufræðingurinn - 1967, Qupperneq 14

r
106 NÁTTÚRU FRÆÐINGU RI NN
á löngum tíma. Það átti þó ekki íyrir Tómasi að liggja að upplifa
þessa öfugþróun. Hann lézt mánuði eftir að lögin komu til fram-
kvæmda. En öll veður lægir unr síðir og er vonandi, að ekki líði
á löngu, unz draumur Tómasar um öfluga jarðfræðistofnun rætist.
Þörfin fyrir styrka jarðfræðistarfsemi liér á landi verður brýnni
með hverju árinu, sem líður. Sökum jaðfræðilegra aðstæðna í land-
inu eiga íslendingar að vera í fremstu röð á alþjóðavettvangi á
nokkrum sviðúm jarðvísinda. Til þess að svo megi verða, þarf að
hefjast handa nú þegar og sameina kraftana, svo að þeir nýtist til
fullnustu.
Tónras gegndi ýmsum öðrum störfum auk þeirra, sem getið hef-
r ur verið, og var félagi í ýmsum félagssamtökum. Hann átti sæti í
Rannsóknarráði ríkisins frá 1957 og var formaður þess 1963—65,
er Jrað var lagt niður í þáverandi mynd. Hann var kjörinn félagi
í Vísindafélagi Islendinga 1958 og sat í stjórn Jress 1963—64. Hann
var einn af frumkvöðlum að stofnun Félags íslenzkra náttúrufræð-
inga og fyrsti formaður þess, 1955—56, og ritari 1958—60. Hann
tók þátt í starfi Hins íslenzka náttúrufræðifélags og hélt erindi á
fræðslusamkomum þess. Hann sat í íslenzku undirbúningsnefndinni
fyrir alþjóðaráðstefnu jarðfræðinga á Norðurlöndum 1960, auk
þess sótti hann þingin í Mexíkó 1956 og í Lundúnum 1948.
Hann var varamaður í stjórn Vísindasjóðs 1958—65. Stundakenn-
ari við Verzlunarskólann var hann 1947—49 og Menntaskólann
1961-62.
Tómas Tryggvason var meðalmaður á hæð og Jréttur á velli.
Hann var hægur að dagfari, jafn’yndur og prúðmenni. Hann var
viðmótsþýður og látlaus, en nokkuð feiminn og þá stundum lengi
að korna sér að efninu. Hann var viðkvæmur í skapi og þoldi illa
kerskni. I kunningja- og vinahópi var hann glaðvær. Enginn var
hann stríðsmaður, en vann að sínum hugðarefnum með seiglu og
þrautseigju. Tómas bar ávallt nokkurn keim síns þingeyska upp-
runa. Hann var búmaður góður og stundaði garðyrkju i tómstund-
um. Veiðimaður var hann kænn. Okkur yngri starfsfélögum miðl-
aði hann óspart af gnægtabrunni þekkingar og reynslu og var góð
fyrirmynd um reglusemi og umgengni.
Tómas kvæntist 6. ágúst 1944 Kerstin Janckes, dóttur Per Janckes
lansassessors í Uppsölum og konu hans Evu, fæddrar Bergstrand.
Lifir hún mann sinn. Þau eignuðust 4 börn, elztur er (1) Þor-