Náttúrufræðingurinn - 1967, Qupperneq 24

116
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
1. mynd. Stanley Miller bjó til gas-
blöndu sem eftirlíkingu af frumloft-
hjúpi jarðar og framleiddi í henni líf-
ræn efni, sem gátu svipað til undan-
fara lífs á jörðu.
(Úr The Enrth Life Nature Library,
bls. 147).
aðstæður í frumlofthjúpi jarðar með því að safna saman í glerbelg
vatnsgufu og ýmsum gastegundum, svo sem vetni, metani og
ammoníaki. Þessi loftblanda var síðan sett í hringrás gegnum gler-
rör og látin leika framhjá 60.000 volta neista, sem var eftirlíking
eldingar. Gufan var síðan látin þéttast og safnast saman i vcikva-
gildru. Eftir að loftblandan hafði kraumað í þessari hringrás í
nokkrar vikur var vatnið í gildrunni efnagreint og fundust þá í
því ýmis lífræn efni og meðal annars ýmsar amínósýrur, byggingar-
efni eggjahvítunnar.
Tilraun þessi tók aðeins nokkrar vikur og þó með ríkum árangri.
Hversu afkastamikil hefur ekki móðir náttúra getað verið í fram-
leiðslu á einföldum lífrænum efnum á þeim óratíma, sem hún
hafði yfir að ráða á frumskeiði jarðar, úr því að unnt var að fram-
leiða amínósýrur á svo skörnmum tíma. í seinni rannsóknum hefur
komið fram að notast má við ýmsa aðra orkugjafa, svo sem útfjólu-
bláa geisla og röntgengeisla. Með þessu var verið að sanna, að
geislun sólar gat verið jafn veigamikill orkugjafi og eldingin við
sameiningu einfaldra efna í lífræn efni. Hvort tveggja gat knúið
sameindirnar til þess að mynda flóknari heildir.
Erfitt er að fullyrða, að loftblöndur þær, sem notaðar voru við
þessar tilraunir hafi verið raunveruleg eftirlíking þeirra skilyrða,