Náttúrufræðingurinn - 1994, Blaðsíða 75

2. mynd. Stöðvar þar sem magasýnum grálúðu var safnað og skipting rannsóknasvœðisins
ífimm svœði. — Locations of hauls where stomach samples were taken and the division of
the study area into 5 subareas.
Fjöldi einstaklinga í hverjum fæðuhópi var
talinn. Til að koma í veg fyrir ofmat mikið
meltra fæðudýra voru ákveðnir líkams-
hlutar sem tilheyrðu viðkomandi fæðuhópi
taldir. Votvigt fæðuhópa í hverju sýni var
mæld eftir að fæðan hafði verið lögð á
pappírsþurrku til að íjarlægja umfram-
vökva. Einstaklingar þeirra tegunda sem
algengastat oru i mögum voru lengdar-
mældir þegar því varð við komið.
■ niðurstöður
Samsetning fæðunnar
Loðna var mikilvægasta fæða grálúðu
miðað við þyngd fæðuhópa. Þar á eftir
komu mjórar, ísrækja og stóri kampalampi
(rækja). Þyngd þessara fæðuhópa var
samtals um 67% af heildarþyngd fæð-
unnar. Isrækja var hinsvegar algengasta
fæðutegundin, næst komu loðna, stóri
kampalampi og ljósátutegundin náttlampi
(Meganyctiphanes norvegica). Samtals var
fjöldi þessara tegunda 81,1% af heildar-
fjölda einstaklinga í mögum. Meðal ann-
arra fæðuhópa sem fundust í mögum grá-
lúðu voru ýmsar tegundir fiska, rækju,
ljósátu, marflóa, agna og smokkfiska.
Skrápdýr, samlokur, sniglar, burstaonnar
og fleiri botnlæg dýr fundust aðeins stöku
sinnum.
Fæðusamsetningin virðist vera breytileg
eftir svæðum en hafa skal í huga að sýnurn
frá mismunandi svæðum var ekki alltaf
safnað á sama tima árs. Hlutfall loðnu var
mest á NV- og NA-svæði en loðna var
talsverður hluti fæðunnar á öllum svæðum
(3. mynd). Hlutfall mjóra var svipað á N-,
NA- og A-svæði en mjórar fundust ekki í
grálúðu á V-svæði. Fiskar (aðrir en loðna
og mjórar) voru í langmestu magni á V-
svæði en einnig í talsverðu magni á A-
svæði. Af fisktegundum sem fundust í grá-
lúðumögum á V-svæði má nefna grálúðu,
djúpkarfa og stóra gulllax (Argentina silus)
69