Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1994, Side 77

Náttúrufræðingurinn - 1994, Side 77
75% 50% 25% Lengd grálúöu (cm) 100% 1 5 27 117 193 197 118 49 25 9 4 □ Loöna □ Mjórar 1 Aðrir fiskar § Stóri kampalampi ^ ísrækja [H önnur krabbadýr ÍTT1 Smokkfiskar □ Annaö 4. mynd. Þyngdarhlutfall mismunandi fæðuflokka eftir lengd grálúðu. Tölurnar ofan myndarinnar sýna fjölda maga með fæðu á hverju lengdarbili. - Weight composition of food-groups by length of Greenland halibut. The numbers on top of the picture show the number of stomachs with food in each length interval. SjÁLFRÁN OG HRÆÁT Einungis varð vart við sjálfrán hjá grálúðu á miklu dýpi á V-svæði í maí 1991 en þá var grálúða stór hluti af þyngd fæðunnar. I nokkrum grálúðumögum sem safnað var í veiðiferðum togara mátti fínna fæðu sem greinilega hafði verið hent sem úrgangi ffá fiskiskipum. Annarsvegar var um að ræða nærri ómelt innyfli sem greinilega höfðu verið étin sem hræ því aðrar fiskleifar voru ekki í mögunum. Hinsvegar voru afskomir hausar og sporðar grálúða en af skurði þeirra mátti sjá að þeir höfðu komið Ifá frystiskipi. ■ UMFJÖLLUN íslenski loðnustofninn er mjög mikilvægur sem fæða ýmissa fisktegunda hér við land (Ólafur K. Pálsson 1983, 1985, Kjartan Magnússon og Ólafur K. Pálsson 1991) og þessi rannsókn sýnir að loðna er einnig mikilvæg fæða grálúðu. Loðna virðist einnig vera mikilvæg fæða fyrir grálúðu á ýmsum hafsvæðum öðrum, t.d. út af Labr- ador og Nýfundnalandi (Bowering og Lilly 1992) og norður af Noregi (Shvagzdhis 1990). Mjórar eru nokkuð algengir við ísland, einkum á 200-500 m dýpi í köldum sjó út af Norður- og Austurlandi (Gunnar Jónsson 1992). Mjórar eru nokkuð stórir fiskar (20-80 cm fullvaxnir) og þó fjöldi þeirra í mögum sé ekki mikill er hlutfall þyngdar hátt, einkum í 60-90 cm grálúðu. Þeir geta því skipt grálúðuna miklu máli og líklega getur einn stór mjóri nægt sem fæða í langan tíma. Þetta á sérstaklega við í köldum sjó þar sem melting gengur hægt fyrir sig og efnaskiptahraði er lítill. Unnur Skúladóttir og Sigurður Þ. Jónsson (1991) mátu þyngd mjóra í mögum grálúðu frá NV-, N- og A-svæði u.þ.b. 3,5% af heild- arþyngd fæðu en í rannsókn þeirri sem hér er kynnt var hlutfall mjóra 27,9% á sömu svæðum. ísrækja var langalgengasta fæðutegund grálúðu á dýpri hluta N-svæðis á sumar- mánuðum. Hún er liklega mikilvæg fæða fyrir grálúðu, sérstaklega í fæðugöngum 71

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.