Samvinnan - 01.10.1968, Síða 8

(^JAUGLÝSINGASTOFAN
ÞAÐ ER STAÐREYND
aS um allan heim hefur notkun plaströra farið
geysilega í 'vöxt á siðustu árum.
Lagning þeirra er miklu, auðveldari en flestra
annarra röra.
Hreyfing á jarðveginum veldur þeim ekki tjóni.
Jarðvegssýrur vinna ekkl á þeim.
Ending frábær: 50—100 ár.
Framieidd [ stærðum Vz"— 8”.
Það er hagkvæmara a3 leggja 300 metra langa lögn
með einu óskiptu, léttu og sveigjanlegu plaströri,
I stað 50'járnröra 6 m langra, 'sem öll þarf áð tengja
saman (sjá meðfylgjandi mynd).
REYKJALUNDUR
REYKJALUNDUR, sími 91-66200 Reykjavík: Bræðraborgarstíg 9, síml 22150
SKOTFÆRI , -fc
alls konar á
Komið með gömlu JL
skothylkin, og við
hlöðum þau
* x * á
6Æ8IN FLVGUIt-
EN HÚN FLYóIIR EKKI
LANGT-Ef BVSSAN ER FRÁ

FREYJUGÖTU 1 — SÍMI 19080
NÝR EIGANDI: CHRISTIAN WILLAT2EN — SÍMI 2 40 41
SENDUM GEGN PÓSTKRÖFU UM LAND ALLT
BYSSUR TEKNAR í UMBOÐSSÖLU
GERUM VIÐ BYSSUR
OG ALLS KONAR SPORTVÖRUR
Samvinnuritstjóri ræðst að
mér á harðahlaupum: það þarf
að svara til saka fyrir ummæli
um Ástir samlyndra hjóna.
Helzt fyrir morgundaginn.
Þetta eru harðir kostir, því víst
væri ekki úr vegi að tala um
leið um margbreytilegar og
stórkostlegar skoðanir á þess-
ari bók og fyrirrennara henn-
ar. En úr því sem komið er
verðum við að láta okkur
nægja að spyrja sem svo: get-
ur það verið ónýtur höfundur
sem vekur upp svo miklar og
fjölbreytilegar geðshræringar
og Guðbergur Bergsson?
Guðmundur Ingi spyr: Hvar
í bókinni eru breytingar og
hræringar í þjóðlífi raktar
verulega vel?
Ef beðið er um yfirlit yfir
þjóðlífsþróun með sagnfræði-
legri virðingu fyrir hlutföllum
og tímaröð, yfirlit sem flétt-
að er saman kurteislega við
æfiferil „heilsteyptra“ persóna,
þá skal ég strax gefast upp.
Með þeim ummælum, sem
spyrill vitnar til, átti ég fyrst
og fremst við beina návist, allt
að því óhugnanlega návist
helztu tíðinda sem yfir okkur
hafa dunið síðasta aldarfjórð-
ung. Sem þá birtist ekki í al-
mennri lýsingu, skoðun utan-
frá, heldur ríkidæmi nær-
göngulla smáatriða og óvenju-
legu nábýli þeirra hvert við
annað. Plettum upp á bls. 99
og áfram, þar sem fer ræða
þess „pabba“, sem sér eftir
því að hafa ekki í tíma byrjað
í kömrunum hjá Bretunum til
að geta seinna eignazt frystl-
hús og báta og „valsað og
flakkað mállaus og ólæs um
alla Afríku í skreiðarsölu" eins
og aðrir menn. Þetta er frá-
leitt „venjulegt" samtal, en
ekki óraunverulegra fyrir það,
höfundur dregur saman í
óhemjuskap og hugkvæmni
furðumikið af því sem fer um
hug ekki vissrar manngerðar
heldur fremur viss þjóðfélags-
hóps á þeim ævintýralegu
gróða- og kanatímum sem við
höfum lifað. Nefnum annað
dæmi, einfaldara miklu, sög-
una Faríseiarnir. Það hefur
margt verið sagt í almennum
orðum um spillingu hernáms
fyrr og síðar: hér höfum við
það fyrirbæri hinsvegar beint
fyrir augunum, athugasemdar-
laust, sjón en ekki lýsingu —
ég bið spyril sérstaklega að
rifja upp samtal foreldranna
um og við dreng sinn, sem
hefur verið að sniglast utan í
könum (Vertu nógu stoltur að
kasta þeim peningum . . . Þau
hafa gert son minn að þjóni.
Ekki er nema rétt þau borgi
fyrir það. bls. 112—113).
Þá er spurt hvað það sé að
taka hræringar í þjóðlífi und-
ir magnaðan og sérstæðan
8