Samvinnan - 01.12.1984, Blaðsíða 61

Magnús Einarsson
(1848- 1934)
þau bú saman og höfðu hjá sér sum
barna Einars af fyrra hjónabandi.
Brátt óx ómegð þeirra, því að 5. mars
1857 ól Aldís meybarn sem skírt var
Arnfríður Elín eftir fyrri konu Einars
°g yngstu dótturinni af fyrra hjóna-
bandi. Þau Einar og Aldís bjuggu á
ýmsurn jörðum í Útkinn, oftast fá ár í
stað og urðu aldrei rótföst; þegar á
£vina leið tók húsmennskan við.
Frá árinu 1855 eru spor Magnúsar
Einarssonar á huldu fram til ársins
1860. Það eitt er víst að hann hefir
ekki fylgt föður sínum, heldur farið til
vandalausra. í aðalmanntalinu 1860
er Magnús í Barnafelli og kallaður
niðurseta. Tveim árum síðar er hann
fermdur að Þóroddsstað. Þá á hann
heima á Gvendarstöðum og eru hús-
bændur hans Magnús Grímsson og
Elín Magnúsdóttir. Magnús Einarsson
fær dável í einkunn fyrir bóklestur, en
aðeins vel fyrir kunnáttu í barnalær-
dóminum og í hegðun og hefir hvor-
tveggju þótt ábótavant. Árið eftir er
hann enn á Gvendarstöðum hjá Magn-
usi og Elínu og sagður við sveit, en
ar>ð 1864 kveður hann æskusveit sína
P8 fer að Núpum í Aðaldal, titlaður
ettadrengur í sóknarmannatalinu við
arslokin. Næst skýtur hann upp kollin-
um að Hofi í Arnarneshreppi ásamt
Aðalbjörgu systur sinni og eru þau hjú
hjá séra Þórði Þórðarsyni Jónassen.
tkki var hann þar nema árið, því að
uæsta ár er Magnús á Litlu-Brekku í
Arnarneshreppi og fór þaðan norður
! úrímsey að Neðri-Sandvík. Þar var
ann í vinnumennsku næstu 3 árin hjá
. ristjáni Jónatanssyni bónda eða fram
hl ársins 1870. Það ár gerist hann
Vlnnumaður að Grímsnesi á Látra-
strönd. Eftir ársdvöl þar var farið
vistferlum að Sveinbjarnargerði á
Svalbarðsströnd og þar heldur vinnu-
mennskan áfram næstu árin, síðast í
Garðsvík þjóðhátíðarárið 1874 og
þaðan lá leiðin að Stóra-Eyrarlandi
við Akureyri.
# Hljómsveit á herskipi
Stóra-Eyrarland var síðasti áfanginn á
vinnumannsferli Magnúsar Einarsson-
ar. Snorri Sigfússon sagði svo frá í
útvarpsviðtali við Sigurð Benedikts-
son að leikur hljómsveitar á herskipi
sem lá á Akureyrarpolli hafi fyrst
vakið hann og þá hafi hann strengt
þess heit að læra að leika á hljóðfæri,
en slíkt var ekki auðgert. Fyrsta
tilsögn sem hann fékk var hjá Friðrik
Theódór á Melstað í Miðfirði. Þar
dvaldist Magnús hluta úr vetri 1875-
1876 og lærði á orgelið hjá Theódór
syni prestsins, séra Ólafs Pálssonar.
Veturinn eftir lagði hann leið sína til
Reykjavíkur til frekara náms hjá Jón-
asi Helgasyni - frænda sínum, og að
því námi loknu hefir hann gerst organ-
leikari við Akureyrarkirkju því að í
sóknarmannatali Hrafnagils 1877 er
Magnús titlaður „organisti“. Þá á hann
heima í húsi nr. 22 á Akureyri og býr
þar ásamt Aðalbjörgu systur sinni.
Um þetta leyti kom orgel í Akureyrar-
kirkju og þá mun Magnús einnig hafa
eignast hljóðfæri. Nokkuð jafnhliða
því að hann tók við starfi sínu við
Akureyrarkirkju, byrjaði hann á að
kenna ungum mönnum orgelleik og
var séra Sigtryggur Guðlaugsson einn
fyrsti nemandi hans. Hann gerðist
síðar forgöngumaður í söngmálum
sveitar sinnar og svo var um nemendur
Magnúsar Einarssonar vítt um land,
Nemendur Magnúsar
Einarssonar gerðust
síðar forgöngumenn í
söngmálum sveitar
sinnar vítt um land.
Dagur á Akureyri segir frá láti Magn-
úsar Kinarssonar organista.
DAOUR
kemur fit á þrifljudögum,
fimmtudofum og Ung*r-
tögwn. KoiUr kr.í.OOárg
Gjaldkeri: Arni J6h»nns-
ton I Kaupfál. E7Tir«lnic»
GJtlddtgi trrir t. JfiU-
Afgreiðslan
er hjá JÖNI Þ ÞOR.
NorðurgotuS. Talilmi 111.
Upptögn, bundin vtð árt-
mót, »á koraln tU »f-
greiðdumtnni fjrir l.dei.
Akurcyri 15. mirz 1034.
28. tbL
Innlendar fréttir.
Flokksþing Framsóknarmanna.
er aett akyldi 17. þ. m. i Reykja-
vík, er nú ákvcðið að aett akuli
degi aíðar, sökum aeinkandi akipa-
ferða. Er þetU gert 'til
auka Norðlendingum og Auat ir
ingum og cr þó vafaaamt a omi
að haldi. aökuro Þ<“ hv' ,k,p**
ferðir eru öhentugar úr lag. um
þetta leyti.
Landafundur Uend.i. cr nú
Bt«ndur yfir i Kej'kjavik, hcfir
samþykkt að skora á stjórnina að
hverfa frá gullfeti i gengismál-
inu og taka upp nýja mynt. Enn-
frcmur að lœkka nú þegar gengi
krónunnar um 26% að minnsta
kojti. (ÖF).
CuðmuflðW Hliðdal landaímastj.
og Gunnlaugur Briem verkfræö-
inguT eru nýkomnir frá útlöndum
«taamainKagerðum um hina fyr-
ráð fyrir aö byggja 60 verka-
mannabústaði og veröi því lokiö
14. mai 1936.
Ivar Þórarmssnii fiðlulcikara.
«Guðmundssonar. cr nýlcga kom-
inn til Reykjavikur frá Kaup-
mannahófn. þar scm hann hefir
lært nýja iðngrein, en það er
fiðlusmíði. Er hann fyrati íslend-
ingur cr það smiði hefir numið.
Ætlar hann nú að setjaat aö í
Reykjavik og koma þar upp verk-
stædi, smiða fiðlur, gitara og
önnur atrengjahljóöfæri og gera
við þau. Hafi slik hljóðfæri bilað
nokkuð aö mun hér á landi, hafa
eigendumir ncyðzt til þess að
senda þau utan í viögerð, en nu
þarf þeaa eigi framar. —
Lcifur Asgeirsson, atæröfræði-
meistari, settur skólastj. á Laug-
um. hefir nú verið ráöinn til þess
+
Mapús Eínarsson,
organisli.
I*nr er sannmerkilegur maður
til moldar genginn. Langa æfi
vann hann, fullur af eldlegum á-
huga, við léleg laun og litlar
þakkir. Það er avo með hann, aem
marga af ágætustu mönnunum, að
það er fyrst nú, fyrir tiltölulega
fáum árum, sem menn eru að átta
sig á þvi, hvilíkan mann við höf-
um átt í honum. Brautryðjend-
urnir og afburðamennimir eru
nálcga aldrei metnir að veröleik-
um af samtíðinni, og svo var og
um hann. Hann sótti heldur ekki
eftir metorðum né mannviröing-
um. Honum var liathncigðin í
blóö borin, og á unga aldri brauzt
Lkhn I því, aö afla sér dálitillar
mcnntunar I aöngliat. Dvaldi
hann vetrartíma hjá sr. ólafi
Mýja-Bíó BE
Ffisiudiis- Ui|ud«|s oi mu-
dtgskilld kliUu I.
Ffirl hlitl 10 Uttk.
Ill l| UltBDHd I tllÍB kUtu
- 20. plttirn.
Aðalhlutvetkin lciks:
HIRRY CIRÍY o£ ROBIRI BOSWORTH.
Mynd þessi er tekin eltir binni
heimsfrægu Indlánasðgu Coopert,
Oenst hún um miðjs 18. öld,
er Frikkar og Englendingar eru
•ð berjast ura ylirráðin ( Ame-
rfku. Koma þsr mikið við sðgu
Indlánahðfðingjaniir Ssgsmore
og Uncss tonur htns, sem gengu
f lið með Englendmgum og
unnu mikið þrekvirki.
Myndin er talin að vera cfgild
mennmgarsöguleg beimild trá
þessu tlmabili, atórkostlega apenn-
•ndi og með albngðum fðgur
landlagsmynd.
61