Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1925, Síða 3

Heima og* erlendis.
Framan af árinu 1924 leit út fyrir að það
Batnandi yrði harðæri og jafnvel hallæri í mörg’-
hagur. um sveitum landsins. Veturinn hafði ver-
ið harður. Vorið var fádæma kalt, svo að
gróður var sárlítill á Norður- og Austurlandi seinast í
júnímánuði. Sumarið var þui’viðrasamt á landinu sunnan
og vestanverðu, og heyfengur þar sæmilegur og vel verk-
aður. En sérstaklega komu vor- og sumarþurkarnir sér
vel í verstöðvunum sunnanlands. þar hafði aflinn verið
alveg óvenjulega mikill, og nú þornaði fiskurinn jafnóðum
og hann kom á land, og seldist til útlanda. Varð árið með
afbrigðum gott í verstöðvunum syðra. En á Norður- og
Áusturlandi var spretta rýr, kuldar og þurkleysi mestall-
an sláttinn og mænuveikin gekk um heil bygðarlög. þrátt
fyrir alt þetta varð afkoma manna í gömlu kaupfélags-
héruðunum eystra og nyrðra furðulega góð. Suður-þing-
eyingar borguðu 70—75% af skuldum sínum og hefðu þó
lækkað þær meira, ef vorharðindin hefðu ekki valdið
miklum lambadauða. Ein deild Kaupfélags þingeyinga,
þar sem harðindin voru einna mögnuðust, lagði inn í fé-
lagið lambskinn fyrir 800 kr. Deildarstjórinn sagði, að ef
þau lömb hefðu lifað myndu afurðir af búum bænda á
því litla svæði hafa verið 20—25 þús. kr. meiri en raun
varð á. Mörg af kaupfélögunum sem lent höfðu í nokkrum
skuldum á kreppuárunum urðu nú skuldlaus út á við og
nokkur þeirra fóru að eiga inni. Nálega öll bættu hag sinn
stórlega þrátt fyrir hið erfiða árferði. Fyr á öldum hefði
orðið hallæri og mannfellir í slíku árferði, í hinum harð-
13