Tímarit íslenzkra samvinnufélaga - 01.03.1925, Blaðsíða 21

Tímarit íslenskra samvinnufélaga. 211
hugur Zöllners kemur jafn glögglega fram í tilboði hans,
þótt ekki yrði úr framkvæmdum. Síðan þá hefir Samband-
ið átt ýmiskonar skifti við Zöllner, seldi honum m. a.
mikið af hestum 1923. Og öll þau skifti hafa borið vott
um sömu eiginleika í fari hans, eins og Islendingar voni
áðm’ búnir að þrautreyna í nærfelt 40 ár.
Fyrir utan verslunarmálin lét Zöllner sér viðkoma
hverskonar vandamál, er snertu ísland. Hann var að
vísu ræðismaður Dana og íslendinga í Newcastle, en það
eitt er ekki nóg skýring á umhyggju hans. þegar flestir
bæir hrundu á Suðurláglendinu við jarðskjálftana 1896
safnaði hann í Newcastle 9000 kr. handa bágstöddu
fólki á jarðskjálftasvæðinu. Hann sendi eitt sinn hingað
danskan smjörgerðarfræðing til að leiðbeina í smjörgerð.
þegar fult var orðið af enskum togurum hér við land var
Zöllner fyrstur eða með þeim fyrstu, sem sá að sjálfsagt
var að stunda þá atvinnu hér úr landi. 1899 kom hann
því til leiðai' að 6 togarar settu afla sinn í land í Reykja-
vík og víðar við Faxaflóa. Jón Vídalín mun hafa haft að-
aleftirlitið með útgerðinni. Fyrsta tilraunin mishepnaðist
en samt var sporið stigið í rétta átt.
Árið 1890 þrengdu Englendingar mjög að um inn-
flutning lifandi sauða. Síðan þá hafa Danir ekki getað
flutt þangað kindur á fæti. En með mikilli fyrirhöfn og
áreynslu, og vegna persónulegrar kynningar við áhrifa-
mikla menn tókst Zöllner að afstýra hættunni að því er
ísland snerti. Litlu síðar gaf ræðismaður Breta á íslandi
stjórn sinni skýrslu um fjárkláðann hér. Átti þá að
setja algert bann á móti innflutningi héðan. þá skrifaði
Zöllner Scierbeck landlækni, fékk hann til að koma til
Englands. Kostaði för hans þangað, og tókst aftur með
hans hjálp að fresta algerðu banni enn um stund. En
1896 kom bannið á, og hefir ekki fengist nein breyting á
því síðan, nema lítið eitt að því er snertir nýlendurnar.
Á næstu árum seldi Zöllner íslenska sauði til Antwerpen,
en smátt og smátt dofnaði yfir þeim markaði, enda hafði
hann altaf verið mjög takmarkaður. Á þingi var þá til
14*