Andvari - 01.06.1959, Síða 78

JTANNES PÉTURSSON:
Um ljóðabækur ársins 195 8.
Á síðasta ári bar óvenju mikið á nýjum
Ijóðabókum, auk þess, sem rit komu ein-
stök bindi í heildarritgáfum á verkum
eldri ljóðskálda, svo sem Steingríms,
Mattbíasar og Stephans G. Stephans-
sonar, að ekki sé gengið fram hjá beildar-
útgáfu á verkum Porsteins Erlingssonar
í tilefni aldarafmælis hans. Utgáfu Menn-
ingarsjóðs á Andvökum er nú lokið. Sá
Þorkell Jóhannesson prófessor um hana.
Var það að vonum mikið starf og vanda-
samt. Er hin nýja útgáfa í 4 stórum
bindum. Utgáfurnar á Matthíasi og Þor-
steini eru á veguin Isafoldar, en Leiftur
gefur út ljóð Steingríms. Eru þessar
bækur smekklega úr garði gerðar.
Ekki er til þess ætlazt, að farið sé orð-
um unr skáldskap þessara látnu þjóð-
skálda í þetta sinn, honum eru flestir
bóklæsir íslendingar að meira eða minna
leyti kunnir. Idér verður látið sitja við
að geta nokkurra nýrra ljóðabóka.
Ég hef kosið að gera hverri bók skil
fyrir sig, og verður þeim raðað eftir
stafrófsröð höfundanna, að Erlendum
nútímaljóðum og fslenzkum IjóSum
1944—1953 frátöldum, þar er farið eftir
heiti bókanna.
Þar sem svo margar bækur eiga í hlut
sem raun bcr vitni, er ekki hægt að gera
hverri þeirra skil í löngu máli, né lengja
hvern ritdóm með mörgum tilvitnunum,
þótt nauðsyn beri til þess oft og tíðum,
skoðunum til frekari stuðnings. En ég
hef reynt að velja sýnishorn, sem varpa
ljósi á einkenni eða vinnubrögð viðkom-
andi skálds.
Arnfríður jónatansdóttir: Þröskuldur
hússins er þjöl (Heimskringla).
Þetta er fyrsta bók skáldkonunnar. Ljóð
hennar eru yfirleitt innhverfar túlkanir
á eigin tilfinningalíli, allmisjöfn að gæð-
um. Ljóðstíllinn er ekki áberandi snjall,
þó er auðfundið, að skáldkonan hefur
reynt að rækta tungutak sitt. Sem heildir
eru ljóðin oft misheppnuð, en búa víða
yfir skáldlegum tilþrifum. Tel ég, að
Arnfríður valdi því ekki fyllilega að
yrkja á táknmáli, án þess að missa þræð-
ina úr höndum sér. Langar mig að taka
það bessaleyfi að hnika til tveimur hend-
ingum bókarinnar og segja:
Koma læst Ijóð
lyklinum hefur verið týnt
í staðinn fyrir:
Koma læstir dagar
lyklinum liefur verið týnt.
I3ykja mér kvæðin ekki rakna nægi-
lega sundur, enda þótt lesin séu af alúð,
rninna því, sum hver, á krossgátu, sem
ekki gengur upp, því skýringarorðin eru
röng.
Nokkur ádeilukvæði eru innan um
hin persónulegu kvæði skáldkonunnar.