Andvari - 01.01.1990, Blaðsíða 108

ANDRÉS BJÖRNSSON
Skapferli Gríms Thomsens
Nokkrar bendingar og vitnisburðir
Frá háskólaárum Gríms Thomsens er nokkrar upplýsingar að finna um
vist hans, þessa unga íslenska stúdents á Garði og í Stúdentafélaginu, og eru
þær nokkuð á eina lund.
í bókinni Regensen gennem Hundrede Aar segir höfundurinn Knud
Fabricius (bls. 152 - 153 ):
„...Mjög ólík urðu örlög annars íslendings, Gríms Thomsens, sem bjó á
Garði kringum 1840, nokkrum árum síðar en hinn mikli landi hans Jón Sig-
urðsson. Þó að hann gæti sér ekki slíka frægð sem Jón, náði hann því að
verða hvorttveggja, doktor að nafnbót og deildarstjóri í utanríkisráðuneyt-
inu, og auk þess hafði hann á Garðsvísu sér til ágætis að hafa tekið mikinn
þátt í lífinu þar innan veggja, einkanlega á skandinavískum samkomum. En
engum sem kynntist þessunr stórglæsilega og lýtalausa sendiráðunauti á
seinni árum hans hefði til hugar komið að annálar frá æskudögum hans á
Garði bæru vott um stirfið og ástríðufullt skaplyndi, þannig að
sambýlismaður hans sagði upp vistinni með honum vegna órósemi hans,
þjónn hans kærði hann fyrir að greiða sér ekki laun, og að lokum var honum
meinaður aðgangur að lestrarsalnum af því að hann hafði látið hendur skipta
í orðasennu við annan Garðbúa. Hversu ólíkur sem Grímur Thomsen kann
að hafa verið mörgum löndum sínum á ytra borði, hafði hann tvímælalaust til
að bera skapgerðareinkenni sem greindu hann frá venjulegum dönskum
Garðstúdentum.“
í dagbókum Garðprófasts greinir frá árekstrum Gríms við sambýlismenn
hans á Garði, og er ekki miklu við að bæta það sem Fabricius telur upp.
Klöguefnin voru þau að Grími hætti við að sofna frá ljósinu, en það var brot
á reglum, er sambýlingum hans, sem lengst af voru Danir, bar að kæra til
Garðprófasts; einnig kváðu þeir Grím hrakyrða sig og hóta ef að var fundið.
Pá var kvartað yfir að Grímur væri ókyrr og síraulandi. Þetta er vert að at-
huga nánar. Hvað skyldi Grímur hafa raulað yfir dönskum félaga sínum á
Garði sem skar hann svo í eyrun? Það skyldu þó ekki hafa verið rímna-