Andvari - 01.01.1941, Qupperneq 23

ANDVAM
Jón Ólafsson
19
Hann var manna gestrisnastur og höfðingi heim að sækja,
ávallt glaður og reifur og nærfærinn um það að velja um-
ræðuefnið að vilja gestsins, en hélt fast við sína skoðun á
málunum. Stundum hressti hann sig á ölföngum, en hafði þá
reglu að gera enga samninga undir áhrifum víns. Alger
bindindismaður var hann á köflum.
Jón var afar vinsæll og var allra manna trygglyndastur.
Vildi allt fyrir vini sína gera. Sveið honum mjög, ef þeir
hrugðust trausti hans. Ættrækni var honum í blóð borin eins
og öðrum þeim systkinum.
Þegar í æsku bar á hagsýni hans og heppni í fjármálum.
Var honum ungum gefin kind, eins og venja var í þann tíð,
en svo var hann fésæll, að aldrei missti hann kind. Fyrir
ullina af kindum sinum og hagalagða keypti hann sér smíða-
efni, t. d. leður, er hann hafði í ólar og beizlishöfuðleður
o. fl., er hann síðan seldi, því að hann var vel lagtækur og
hinn mesti iðjumaður þegar í æsku. Græddist honum þá fé
nokkurt. Um skeið var hann einn af efnuðustu borgurum
Heykjavíkur, en hjálpseini hans og þeirra hjóna við skylda og
vandalausa varð þeim mjög útdragssöm í búi, en aldrei var
á það minnzt. Þá settu hin erfiðu ár sjávarútvegsins eftir 1931
nierki sín á efnaliag þeirra eins og margra annarra, er fengust
við stórútgerðina, en þó bjuggu þau ávallt við góð efni.
VII.
Jón Ólafsson var fæddur 16. okt. 1868 að Efra-Sumarliðabæ
1 Holtum í Rangárvallasýslu. Var hann af góðu bergi brotinn.
l'oreldrar hans voru hjónin Ólafur Þórðarson og Guðlaug
bórðardóttir. Þau hjón voru komin af góðu bændafólki anstur
tar. Guðlaug var af hinni kunnu og fjölmennu Víkingslækjar-
*tt og framúrskarandi dugnaðarkona. Bæði voru þau hjón
“H^jög vel gefin til munns og lianda. Var Ólafur listasmiður á
ti'é og málm. Gat hann verið stuttur í spuna og napur í til-
svörum, ef'hann vildi það við hafa, en drenglundarmaður.
^íuggu þau allan sinn búskap í Sumarliðabæ, eignuðust 14
tjörn, og var Jón 6. í röðinni. Mun þar oft hafa verið þröngt í