Andvari - 01.01.1915, Síða 67
59
1913 og 1914
bendir aftur ótvírætt á það, að síldin heldur mjög
saman eftir aldri (stærð), einkum framan af æfmni,
siðar, þegar æxlunarþroskanum er náð, blandast ár-
gangarnir saman. Þessi regla gildir ellaust um marga
ileiri fiska, eins og eg fæ líklega tækifæri til að benda
á síðar meir.
b. Aldursrannsólcnir á þorski.
Sá fiskur, sem oss varðar mest um af öllum
fiskum, er þorskurinn, »fiskurinn«, eins og hann tíð-
nst er nefndur. Að sjálfsögðu er afar mikilsvert fyrir
oss að afla oss sem mestrar þekkingar á lífsháttum
allra vorra nytsemdaríiska, en einkum þó þorsksins,
þar sem liann er langstærsti lilutinn af öllum fiskafla
vorum. Það er því ekki nema eðlilegt, að eg hafi
beint athygli minni ekki hvað sízt að honum, þegar
um aldursákvarðanir og A'öxt íslenzkra fiska er að
ræða; það er líka atriði, sem auðsjáanlega er afar
mikils vert að vita glögg deili á, live lengi hann er
að verða fullvaxinn (o: að ná æxlunarþroska) og
hvar hann heldur sig helzt á ýmsum aldri, ef dæma
ætti um, livort sumar veiðiaðferðir mundu geta talist
liáskalegar fyrir viðkomu hans, og ef gera ætli ein-
hverjar friðunarákvarðanir.
Það var minst á það í síðuslu skýrslu, að liinar
samþjóða fiskirannsóknir hafa tekið aldur og vöxt
þorsksins til meðferðar, og eru það, eins og eðlilegt
er, Norðmenn (Dr. Damas), sem hafa fengist við þær
rannsóknir, en Danir (Dr. Schmidt) liafa og safnað
allmiklum gögnum, til þesskonar rannsókna hér við
land 1908, og munu nú bráðlega birta árangurinn
af því.
Við aldursákvörðun á þorski má hafa ýmsar að-