Andvari - 01.01.1915, Qupperneq 134

120
Heimilishættir Bskimóa.
Ég rendi til tlskjar, en fékk ekki í soðið
Anga-ya, anga-ya o. s. frv.
Hann l'rændi er ekki svo blár.
Kg reisti mér kofa, en rekinn var slæmur
Anga-ya, anga-ya
Hann frændi er ekki svo blár.
Kg gildruna lagði, en gafst engin veiði
Anga-ya, anga-ya
Hann frændi er ekki svo blár.
Þannig hélt hann áfram að lýsa raunum þeim,
er hann hafði ratað í, meðan hann dvaldi í Ivingnak.
Og kvæðinu lauk hann með því að segja, að ef
menn vildu fá holl ráð um það, livar þeir ættu að
hafa vetrarsetu, »þá farið og spyrjið hann frænda«.
Allir tóku undir viðkvæðið, nema frændi, og þegar
kvæðinu var lokið, urðu sköll mikil og hlátur og
sumir sögðu: »Gefur þú öllum heilræði eða frænd-
um þínum að eins?« »Hvar ræður þú mér að hafa
vetursetu?« o. s. frv. Þegar mesta hávaðanum slotaði,
greip frændi trumbu og knúði hatia hljóður nokkra
stund. Hóf hann síðan að kveða andsvör til Ovayu-
aks. Það hefði ekki verið jafnslæmt að dvelja i
Kingnak, og Ovayuak lýsti því, en hann hefði þá
verið ungur og óreyndur og hvorki kunnað lil húsa-
gerðar né veiða. Þessum og þvílíkum kviðlingum
köstuðust menn oft á í gamni á kvöldin.
I skammdeginu er alt af dimt þarna norður frá,
og um hádaginn er það svipað eins og í Ijósasldft-
unum hjá okkur. Þó risum við alt af árla úr rekkju.
Laust eftir miðjan morgun reis einhver þeirra kvenn-
anna upp við olnboga á svefnpalli og gerði að ljós-
inu á þeirri kolunni, er næst henni var (því oft er
komið stórt skar á kveikinn undir morguninn).