Vaka - 01.03.1928, Síða 133

[ VAKA
ANDSVÖR.
127
logt væri, íifi licii' nienn islenzku ]>jóSarinnar, sem gelu hofa til
|iess, taki ]>átt i framkvæmdunum, í stafi ]>ess að eyða tíma og
kröftuin Jivor annars með smásálarlegum aðfinnslum.
Kaupmannaliöfn, 5. janúar 1928.
Steinþór Sigurðsson.
ATHUGASEMDIR HÖFUNDAR.
l>egar ég las Jietta svar hr. Jóns Ey]iórssonar, sem liirtist liér
að framan og er að mestu leyti upptugga af Skírnis-skrifi hans,
sá ég, að ]>að mætti æra óstöðugan að fara að svara ]>ví aftur
lið fvrir lið, enda ekki til neins, ]>ví að það mundi t'ara iikt
fyrir okkur og kerlingunum, sem sögðu: ,,KIij>pt var ]>að —
skorið var ]>að“, unz |>ær sukku Ioks í jörð niður.
Ég afréð ]>ví uð snúa mér lil manns ]>ess, er ég áleit að
myndi verða óhlutdrægastur dómari okkar i milli, hr. stud. mag.
Stein]>órs SigurSssonar, sem nú er um ]>að hil að ljúka námi
sinu í stjörnufræði við K.hafnar háskóla, og hað hann um að
segja kost og löst á hókinni, svo að alþýða manna gæti vitað,
hverju trúa tnætti um hana. hótt hr. ,1. E. vilji gera litið úr
]>essum manni, gerir ]>að ekkert til, ]>ví að hann hefir á sér
einróma lof hæði kcnnara sinna og annara, sem til lians þekkja,
fyrir mannkosti sina, gáfur og þekkingu.
Hann hefir nú Iátið uppi álit sitt og liliti ég ]>ví fyrir mitt
leyti. En |>að sýnir, að álit „yfirmatsmannsins", hr. .1. E. var
ekki alveg órækt.
Iin af |>ví að lir. .1. E. gerist svo tíðrætt um sólhlettina í
svari sínu og liann hrcgður mér ]>ar jafnvel um „vísvitandi
hlekkingu", verð ég að hæta fáeinum orðum við um ]>að.
Hr. ,1. E. vitnar í ]>essu samhandi i sér meiri mann og hetri,
Iir. Samúel Eggertsson, og til |>ess, sem hann hefir skrifað i
Eimr. XXXI. árg., hls. 2J9. En Samúel er |>ar alls ekki að lýsa
sólhlettunum, heldur svonefndum sólkyndlum, sem iðulega sjást
i kringum sólblettina, og ]>ví veður hr. .1. E. algerlega reylt í
]>essu. En nú ætla ég líka að vitna í mér meiri mann, dr.
Julius Scheiner, sem var próf. í stjarneðlisfræði við liáskólann i
Berlín, en nú mun vera látinn. í hók sinni Populdre Aslrophgsik
(1912), sem er til hér á safninu, lýsir hann fyrst sólhlett-
unum, 1>1 s. 333—53, |>á mismunandi skoðunum manna á ]>eim,
his. 400—27, og loks getur liann um niðurstöður hinna nýrri
rannsókna, á hls. 603; cn ]>ar er sagt, að litróf sólblettanna lík-
ist mjög litrófi hinna hreytilegu stjarna, er farnar séu að kólna
og mynda utan um sig fasta skorpu, eða orðrétt þannig: