Vikan


Vikan - 07.12.1972, Side 35

Vikan - 07.12.1972, Side 35
VINUR Jólasaga eftir Audrie Manley—Tucker hverjum morgni stanzaði þennan mágra dreng til að brosa. Astrætisvagninn á horninu á Alan Shand, aðalkennarinn i bekk Elm Road, klukkan tuttugu Christophers, hafði lika þessa til- minútum yfir átta. Og á finningu. Ekki þannig að skilja að hverjum morgni beið fiu ára eitthvað væri að drengnum, hann drengur, Christopher Perry, eftir virtist hafa bæði hnefana og heilann i honum. Hann vissi að Joss tók alltaf lagi og kunni prýðilega að nota hvort- frá sætið rétt við dyrnar handa tveggja. En Alan Shand fannst hann honum. Það voru reyndar tvö sæti og alltof alvörugefinn íyrir dreng á þá gat Joss sezt hjá honum og rabbað þessum aldri. við hann, þegar hann var ekki að .... selja miðana, en hann hafði miða- . Veturinn kom snemma þetta árið. söluna i strætisvagninum með Napur vindurinn beit illa i fingur- höndum. Sætiðtókhann frá með þeim góma, eyru og nef. Christopher hætti, að hann lagði töskuna sina i kenndi ákaflega i brjósti um Joss, það og tók hana burtu, þegar sem alltaf virtist skjálfandi af kulda, Christopher kom inn i vagninn. þrátt fyrir hlý einkennisfötin. Þetta veitti Christopher einskonar Kuldinn hlaut að eiga verr við fólk, öryggi, honum fannst hann eiginlega sem var vant þvi að vera i sólinni. vera mjög merkileg persóna, en Christopher fannst Joss vera alveg Christopher hafði ekki hugmynd um einstakur maður. Hann var hávaxinn hve miklar áhyggjur Joss hafði að og stoltur sem konungur, með litið snyrtilegum klæðnaði drengsins, svart skegg á hökunni. Hörundið var sokkunum, sem alltaf voru hrukku- dökkt og það glansaði á það eins og lausir og húfunni, sem aldrei gljáfægðan við, augun og röddin haggaðist á brúnum kollinum. En þó minntu Christopher á mjólkur- var það aðallega svipurinn i gráum súkkulaði. Það varð að loka augunum, sem Joss hafði mestar augunum, til að njóta vel áhyggjur af. Hann tók það sem raddarinnar, sem var djúp og mild, mikinn sigur, ef hann gat fengið eins og straumlygn á. Framhald á hls. 48. 34 VIKAN JÓLABLAÐ Christopher langaði mjög til að hafa einhvem, sem honum þætti vænt um, en það var enginn hægðarleikur, þar sem móðir hans gat ekki þolað negra, ketti eða hunda................ JOLABLAÐ VIKAN 35
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Vikan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.