Vikan


Vikan - 07.12.1972, Page 35

Vikan - 07.12.1972, Page 35
VINUR Jólasaga eftir Audrie Manley—Tucker hverjum morgni stanzaði þennan mágra dreng til að brosa. Astrætisvagninn á horninu á Alan Shand, aðalkennarinn i bekk Elm Road, klukkan tuttugu Christophers, hafði lika þessa til- minútum yfir átta. Og á finningu. Ekki þannig að skilja að hverjum morgni beið fiu ára eitthvað væri að drengnum, hann drengur, Christopher Perry, eftir virtist hafa bæði hnefana og heilann i honum. Hann vissi að Joss tók alltaf lagi og kunni prýðilega að nota hvort- frá sætið rétt við dyrnar handa tveggja. En Alan Shand fannst hann honum. Það voru reyndar tvö sæti og alltof alvörugefinn íyrir dreng á þá gat Joss sezt hjá honum og rabbað þessum aldri. við hann, þegar hann var ekki að .... selja miðana, en hann hafði miða- . Veturinn kom snemma þetta árið. söluna i strætisvagninum með Napur vindurinn beit illa i fingur- höndum. Sætiðtókhann frá með þeim góma, eyru og nef. Christopher hætti, að hann lagði töskuna sina i kenndi ákaflega i brjósti um Joss, það og tók hana burtu, þegar sem alltaf virtist skjálfandi af kulda, Christopher kom inn i vagninn. þrátt fyrir hlý einkennisfötin. Þetta veitti Christopher einskonar Kuldinn hlaut að eiga verr við fólk, öryggi, honum fannst hann eiginlega sem var vant þvi að vera i sólinni. vera mjög merkileg persóna, en Christopher fannst Joss vera alveg Christopher hafði ekki hugmynd um einstakur maður. Hann var hávaxinn hve miklar áhyggjur Joss hafði að og stoltur sem konungur, með litið snyrtilegum klæðnaði drengsins, svart skegg á hökunni. Hörundið var sokkunum, sem alltaf voru hrukku- dökkt og það glansaði á það eins og lausir og húfunni, sem aldrei gljáfægðan við, augun og röddin haggaðist á brúnum kollinum. En þó minntu Christopher á mjólkur- var það aðallega svipurinn i gráum súkkulaði. Það varð að loka augunum, sem Joss hafði mestar augunum, til að njóta vel áhyggjur af. Hann tók það sem raddarinnar, sem var djúp og mild, mikinn sigur, ef hann gat fengið eins og straumlygn á. Framhald á hls. 48. 34 VIKAN JÓLABLAÐ Christopher langaði mjög til að hafa einhvem, sem honum þætti vænt um, en það var enginn hægðarleikur, þar sem móðir hans gat ekki þolað negra, ketti eða hunda................ JOLABLAÐ VIKAN 35
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.